Vud Bafalo (nacionalni park)
Vud Bafalo Wood Buffalo National Park | |
---|---|
Svetska baština Uneska | |
Zvanično ime | Wood Buffalo National Park |
Mesto | Improvement District No. 24 Wood Buffalo, South Slave Region, Kanada |
Koordinate | 59° 23′ 00″ S; 112° 58′ 59″ Z / 59.3833° S; 112.983° Z |
Kriterijum | Prirodno dobro: vii, ix, x |
Referenca | 256 |
Upis | 1983 (7. sednica) |
Veb-sajt | pc |
Nacionalni park Vud Bafalo (engl. Wood Buffalo National Park) je zaštićeno područje u severozapadnoj Alberti i na krajnjem jugu Severozapadnih teritorija u Kanadi. Sa površinom od 44.807 km² najveći je nacionalni park na teritoriji Kanade. On je po površini veći od Švajcarske, i drugi nacionalni park po veličini na svetu.[1][2] Park je osnovan 1922. godine sa ciljem očuvanja najvećeg krda šumskih bizona (Bison bison athabascae) u prirodnom staništu na svetu. Trenutno u parku obitava oko 5.000 primeraka ovih životinja.[3][4] Park je poznat i kao jedino područje gneždenja američkih ždralova (Grus americana). Područje gneždenja ovih ptica zaštićeno je ramsarskom konvencijom.
Nacionalni park Vud Bafalo | |
---|---|
IUCN kategorija II (nacionalni park) | |
Mjesto | Alberta i Severozapadne teritorije, Kanada |
Najbliži grad | Fort Čipevajan, Alberta |
Površina | 44.807 km² |
Osnovano | 1922. |
Upravljačko tijelo | Parkovi Kanade |
Park obuhvata područje sa nadmorskim visinama između 183 metra na jugoistoku do 945 m uz istočne obronke planine Karibu na zapadu. Administracija parka smeštena je u varošici Fort Smit u Sevrozapadnim teritorijama, a manja odeljenja nalaze se i u selu Fort Čipevajan u Alberti. U južnom delu parka nalazi se i jedna od najvećih unutrašnjih slatkovodnih delti Unutrašnja delta Pis-Atabaska koju grade reke Pis i Atabaska zapadno od jezera Atabaska. Najveći izvori u Alberti (po zapremini, sa procenjenom stopom ispuštanja od osam kubnih metara u sekundi), izvori jezera Neon, su locirani u slivu Džekfiš reke.[5] U severoistočnom delu parka nalaze se i brojne kraške vrtače.
Zbog biološke raznovrsnosti u delti ali i zbog velikog broja šumskih bizona koji se ubrajaju u ugroženu vrstu, Unesko je 1983. uvrstio nacionalni park Vud Bafalo na listu svetske baštine.[6] Od životinjskih vrsta u parku obitavaju još i značajnije populacije losova, američkih crnih medveda (Ursus americanus), vukova, risova, mrkih medveda, američki beli zec (Lepus americanus), kanadski ždral (Grus canadensis), ogrličasti tetreb (Bonasa umbellus) i najsevernija populacija zmija Thamnophis sirtalis. U parku je 2007. putem satelistkih snimaka otkrivena najveća dabrova brana na svetu dugačka oko 850 m.[7][8]
Dana 28. juna 2013, Kraljevsko astronomsko društvo Kanade je označilo Bud Bafalo nacionalni park kao kanadski najnoviji i najveći na svetu oblast prezerviranog tamnog neba. Organizacija Parkovi Kanade smatra da će ovo označavanje pomoći u očuvanju noćne ekologije velike populacije šišmiša, noćnih sokolova i sova u parku, kao i da će prižiti mogućnost posetiocima da dožive severna svetla.[9]
Klima
[uredi | uredi izvor]U parku su leta vrlo kratka, ali su dani dugi.[10] Temperature se kreću između 10 i 30 °C (50,0 i 86,0 °F) tokom ove sezone.[10] U proseku, leta karakterišu topli i suvi dani; u nekim godinama može postojati obrazac hladnih i vlažnih dana.[10] Srednja najviša temperatura u julu je 22,5 °C (72,5 °F), dok je srednja najniža temperatura 9,5 °C (49,1 °F).[10] Jesen obično ima hladne, vetrovite i suve dane, a prve snežne padavine obično se javljaju u oktobru.[10] Zime su hladne sa temperaturama koje mogu pasti ispod −40 °C (−40,0 °F) u januaru i februaru, najhladnijim mesecima.[10] Prosečna najviša u januaru je −21,7 °C (−7,1 °F), dok je srednja najniža vrednost −31,8 °C (−25,2 °F).[10] U proleće se temperature postepeno zagrevaju kako dani postaju duži.[10]
Divlji svet
[uredi | uredi izvor]Nacionalni park Vud Bafalo sadrži veliki broj vrsta divljih životinja, uključujući američke crne medvede, američke kune, beloglave orlove, kanadske risove, velike sive sove, jastrebove, mrmote, severnoameričke dabrove, severozapadne vukove, sive sokolove, riđe lisice, tetrebove, peščane ždralove, snežne zečeve, snežne sove, zapadne losove, američke ždralove, žderavce, šumske bizone i najsevernije svetska populacija crvenostranih zmija, koje formiraju komunalne jazbine unutar parka. Grizli, pume, divlji konji i mošusna goveda su zabeleženi unutar i u blizini parka.[11][12][13][14][15]
Park Vud Bafalo sadrži jedino prirodno stanište za gnežđenje ugroženog američkog ždrala. Poznato je kao Letnji opseg velikih ždralova. Park je klasifikovan kao Ramsarsko područje. On je identifikovan je kroz Međunarodni biološki program. Raspon je kompleks susednih vodnih tela, pre svega jezera i raznih vlažnih područja, kao što su močvare i tresave, ali obuhvata i potoke i bare.
Godine 2007, najveća dabrovska brana na svetu – dužine oko 850 m (2.790 ft) – otkrivena je u parku pomoću satelitskih snimaka.[16][17][18] Brana, koja se nalazi na 58° 16.3′ N 112° 15.1′ W / 58.2717° S; 112.2517° Z,[19] oko 200 km (120 mi) od Fort Čipevijana, a primećena je samo satelitima i avionima sa fiksnim krilima od jula 2014. godine.[20][21]
Hibridni bizon
[uredi | uredi izvor]Kao što je već pomenuto, „šumski bizoni“ u parku su hibridni potomci, proizvod unije sa ravničarskim bizonom koji su 1920-ih preneti u park iz Nacionalnog parka Bafalo. Ravničarski bizoni su bili brojniji i utvrđeno je da su nosioci bolesti koje su se ustalile među bizonima u parku. To je, uz hibridizaciju koja je usledila, ugrozilo opstanak pravog šumskog bizona.[22] Jedna studija iz 1995. otkrila je da postoje značajne razlike u morfologiji između svakog stada u parku, koja su razvila različite stepene hibridizacije. Krdo na stanici Svitgras u blizini delte Pis-Atabaske, praćeno ravničarskim stadom Slejv reke, sačuvalo je fenotip bliži originalnom šumskom bizonu pre 1920-ih. Oni su verniji originalnim tipovima nego očuvanim stadima u Nacionalnom parku Elk ostrva i utočištu Makenzi bizon.[23]
Galerija slika
[uredi | uredi izvor]-
Položaj NP Vud Bafalo
-
Dabrova brana u parku
-
Bison bison athabascae
-
Pajn Lejk
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „World's largest beaver dam”. Parks Canada–Wood Buffalo National Park. Arhivirano iz originala 9. 2. 2016. g. Pristupljeno 12. 1. 2016.
- ^ Johnston, Karl. „Heaven Below Me – Exploring Wood Buffalo National Park from the Air”. Let's Be Wild. Arhivirano iz originala 02. 04. 2015. g. Pristupljeno 16. 11. 2012.
- ^ „More staff, artificial flooding among plans to save Wood Buffalo National Park”.
- ^ „Ottawa produces action plan for Wood Buffalo National Park”. The Globe and Mail. februar 2019.
- ^ Rollins, John (2004). Caves Of The Canadian Rockies And Columbia Mountains. Surrey, Canada: Rocky Mountain Books. ISBN 978-0-92110-294-6. Pristupljeno 25. 05. 2015.
- ^ „Wood Buffalo National Park: Statement of Significance”. UNESCO World Heritage Centre. Pristupljeno 18. 12. 2014.
- ^ „Giant beaver pond visible from space”. Arhivirano iz originala 8. 5. 2010. g. Pristupljeno 6. 10. 2012.
- ^ World's biggest beaver dam discovered in northern Canada, by Michel Comte and Jacques Lemieux Wed May 5, 7:46 pm ET.
- ^ Thompson, Deborah (2. 8. 2013). „RASC Designates Wood Buffalo National Park as a New Dark Sky Preserve” (Saopštenje). Toronto, Canada. Pristupljeno 3. 8. 2013.
- ^ a b v g d đ e ž „Wood Buffalo National Park Weather”. Parks Canada. Pristupljeno 22. 8. 2015.
- ^ Gau, Robert J.; Mulders, Robert; Lamb, Tamara; Gunn, Libby (2001). „Cougars (Puma concolor) in the Northwest Territories and Wood Buffalo National Park” (PDF). Arctic. 54 (2). S2CID 131593564. doi:10.14430/ARCTIC778.
- ^ Cohen, Sidney (26. 7. 2019). „Gotta see it to believe it: Man hunts muskox in northern Alberta”. CBC News (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-11-22.
- ^ „Musk ox sighted in northern Alberta”. CBC News (na jeziku: engleski). 20. 6. 2012. Pristupljeno 2020-11-22.
- ^ „Wild horses spotted near Wood Buffalo National Park”. CBC News (na jeziku: engleski). 22. 3. 2016. Pristupljeno 2020-11-22.
- ^ „Wild Horses Roam Wood Buffalo”. _EDGE. 2016-03-16. Pristupljeno 2020-09-08.
- ^ Kleiss, Karen (6. 5. 2010). „Giant beaver pond visible from space”. The Vancouver Sun. Canwest News Service. Arhivirano iz originala 8. 5. 2010. g. Pristupljeno 18. 9. 2014.
- ^ Comte, Michel; Lemieux, Jacques (5. 5. 2010). „World's biggest beaver dam discovered in northern Canada”. Yahoo!. L'Agence France-Presse. Arhivirano iz originala 9. 5. 2010. g. Pristupljeno 18. 9. 2014.
- ^ „Largest Beaver Dam Seen From Space”. Discovery News. L'Agence France-Presse. 6. 5. 2010. Arhivirano iz originala 10. 05. 2016. g. Pristupljeno 25. 5. 2015.
- ^ Thie, Jean. „Exploring Beaver Habitat and Distribution with Google Earth: The Longest Beaver Dam in the World”. EcoInformatics International. Pristupljeno 18. 9. 2014.
- ^ Lilwall, Scott (19. 9. 2014). „U.S. Explorer Reaches World's Largest Beaver Dam: Adventurer Bushwacks Through Dense Northeast Alberta Boreal Forest”. CBC New Canada. CBC/Radio-Canada. Pristupljeno 14. 5. 2016.
- ^ Klinkenberg, Marty (18. 9. 2014). „U.S. Explorer Reaches World's Largest Beaver Dam: Adventurer Bushwacks Through Dense Northeast Alberta Boreal Forest”. Water Supply Association of B.C. Edmonton Journal. Arhivirano iz originala 04. 06. 2016. g. Pristupljeno 25. 5. 2015.
- ^ C. G Van Zyll de Jong, 1986, A systematic study of recent bison, with particular consideration of the wood bison (Bison bison athabascae Rhoads 1898), National Museum of Natural Sciences
- ^ Van Zyll De Jong, C. G.; Gates, C.; Reynolds, H.; Olson, W. (1995). „Phenotypic Variation in Remnant Populations of North American Bison”. Journal of Mammalogy. 76 (2): 391—405. JSTOR 1382350. doi:10.2307/1382350.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Zvanični veb-sajt
- Parks Canada - Wood Buffalo National Park of Canada - How to Get There
- Službena veb stranica NP Kanade
- Nacionalni park Vud Bafalo na stranici Uneska
- Službeni sajt parka Arhivirano na sajtu Wayback Machine (11. januar 2009)
- "Aerial photos of Wood Buffalo National Park", Canadian Geographic
- Great Canadian Parks