Vuk Rupnik
| Vuk Rupnik | |
|---|---|
 Vuk Rupnik | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 27. jul 1912. |
| Mjesto rođenja | Mostar, Austrougarska |
| Datum smrti | 14. avgust 1975. (63 god.) |
| Mjesto smrti | Kastelar, Argentina |
| Nacionalnost | Slovenac |
Vuk Rupnik (Mostar, 27. jul 1912 − Buenos Ajres, 14. avgust 1975) bio je jugoslovenski i slovenački oficir. Tokom Drugog svjetskog rata bio je saradnik fašističke Italije i Nacističke Njemačke. Bio je sin Leona Rupnika.[1][2]
Biografija
[uredi | uredi izvor]Vuk Rupnik, sin L. Rupnika , Studirao je Vojnu akademiju u Beogradu i služio kao oficir u brdskim jedinicama. U čin kapetana unaprijeđen je 1940. i postavljen za komandira čete stacionirane u Gerovu. Nakon kapitulacije Kraljevine Jugoslavije, jedno vrijeme je bio ratni zarobljenik u Padovi, a 1942. godine pristupa Dobrovoljačkoj antikomunističkoj miliciji i postaje komandant specijalne jedinice u diviziji u Novom Mestu. Poslije kapitulacije fašističke Italije ujedinio je jedinice antikomunističke milicije na novomestnom područiju i predao ih njemačkoj vojsci poslije povlačenja Italijana kod Kostanjevice na Krki. Njegove jedinice odnosno "Rupnička grupa" su novembra 1943. godine postale 3. bataljon slovenačkog domobranstva. Pod njegovom komandom, bataljon je učestvovao u njemačkoj ofanzivi na Dolenjsku 1943. godine. Rupnik je 14. decembra 1943. postao komandant 3. borbene grupe i krajem godine je prebačen u Ljubljanu, gdje je obavljao dužnost oficira za vezu između Štaba domobrana i njemačkog štaba. Za komandanta 2. udarnog bataljona na Rakeku postavljen je 5. jula 1944. godine. Bataljon je bio prilično uspješan u borbama sa partizanskim jedinicama u Notranjskoj i Dolenjskoj. Početkom 1945. godine unaprijeđen je u čin majora. Po završetku rata sa bataljonom se povlači u Korušku i 11. maja učestvuje u razaranju partizanskog zatvora kod Borovlja.[3] Jedno vrijeme je ostao u Austriji i zarađivao za život radeći na farmama u Tirolu, a zatim se preselio u Argentinu, gdje je radio kao činovnik u fabrici tekstila u Siudadeli, Buenos Ajresu. Umro je u Kastelaru u Argentini. [4]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Kranjc, Gregor Joseph (2013). To Walk with the Devil: Slovene Collaboration and Axis Occupation, 1941–1945. Toronto: University of Toronto Press. str. 220.
- ^ Tolstoy, Nikolai (1986). The Minister and the Massacres. London: Century Hutchinson. str. 28, 159.
- ^ Rulitz, Florian (2016). The Tragedy of Bleiburg and Viktring, 1945. DeKalb, IL: Northern Illinois University Press.
- ^ Mlakar, Boris (1996). „Vuk Rupnik”. Enciklopedija Slovenije. 10. Ljubljana: Mladinska knjiga. str. 330—331. ISBN 86-11-14792-8.
