Pređi na sadržaj

Gajo Vojvodić

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
gajo vojvodić
Gajo Vojvodić i Komen Žugić
Lični podaci
Datum rođenja(1914-05-09)9. maj 1914.
Mesto rođenjaGrađani, kod Cetinja, Kraljevina Crna Gora
Datum smrti27. maj 1988.(1988-05-27) (74 god.)
Mesto smrtiMeljine, kod Herceg Novog, SR Crna Gora, SFR Jugoslavija
Profesijavojno lice
Delovanje
Član KPJ odjuna 1942.
Učešće u ratovimaNarodnooslobodilačka borba
SlužbaNOV i PO Jugoslavije
Jugoslovenska narodna armija
19411972.
Čingeneral-potpukovnik

Odlikovanja
Orden zasluga za narod sa zlatnim vencem Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem Orden narodne armije sa zlatnom zvezdom
Partizanska spomenica 1941.

Gajo Vojvodić (Građani, kod Cetinja, 9. maj 1914Meljine, kod Herceg Novog, 27. maj 1988) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i general-potpukovnik JNA.

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Rođen je 9. maja 1914. u Građani, kod Cetinja. Poticao je iz činovničke porodice Nika Vojvodića. Osnovnu školu je završio u rodnom mestu, a gimnaziju u Cetinju i Peći. Tokom studija na Pravnom fakultetu u Beogradu, pripadao je revolucionarnom studenstkom pokretu.[1][2]

Za vreme odsluženja vojnog roka u Jugoslovenskoj vojsci, završio je školu rezervnih oficira, a 1941. bio je učesnik Aprilskog rata.[3]

Nakon okupacije Jugoslavije, 1941. aktivno se uključio u akcije na pripremi ustanka u rodnom kraju. U članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) primljen je juna 1941. godine. Tokom Trinaestojulskog ustanka učestvovao je u akcijama Radomirsko-građanskog partizanskog odreda, čiji je bio komandant, a potom u Ljubotinjsko-građanskoj četi, čiji je bio komandir.[2][3]

Učestvovao je u napadu na Pljevlja 1. decembra 1941. godine. Zajedno sa ostalim borcima Lovćenskog partizanskog odreda 21. decembra 1941. ušao je u sastav tada formirane Prve proleterske udarne brigade, kada je postavljen za komandira Prve čete Prvog crnogorskog (lovćenskog) bataljona. Kasnije je postavljen za zamenika komandanta bataljona.[3]

Marta 1943, tokom bitke na Neretvi, prebačen je u Treću proletersku sandžačku udarnu brigadu, gde se nalazio na dužnosti komandanta Prvog bataljona. Sa ovom brigadom prošao je kroz borbe na Sutjesci, a od jula 1943. do avgusta 1944. nalazio se na dužnosti rukovodioca obaveštajnog rada 17. istočnobosanske divizije. Septembra 1944. postavljen za komandanta Četvrte srpske udarne brigade, sa kojom je učestvovao u borbama za oslobođenje Beograda.[3]

Decembra 1944. otišao je na školovanje u Sovjetski Savez, gde je u Moskvi završio Višu vojnu akademiju Vorošilov. Nakon povratka u Jugoslaviju, nastavio je profesionalnu vojnu službu u Jugoslovenskoj armiji, gde je završio Školu operatike na Višoj vojnoj akademiji JNA. Nalazio na odgovornim dužnostima, bio je komandant Prve proleterske divizije, načelnik štaba armije i vojne oblasti, pomoćnik komandanta armije, predavač na Ratnoj školi JNA i dr. Aktivna služba u JNA prestala mu je 1972. u činu general-potpukovnika.[1][2][3]

Pored vojnih dužnosti, nekoliko godina je rukovodio radom Saveza izviđača Srbije, a na njegovu inicijativu je Saveza izviđača postao deo organizacije Pokret Gorana, radi zajedničkog delovanja na očuvanju životne sredine.[4]

Aktivno se bavio publicističkim radom. Objavio je oko 25 bibliografskih jedinica u obliku članaka i zapisa o događajima u ratu, posebno o svojim saborcima. Godine 1986. objavio je knjigu Priča jednog proletera. Bavio se i prevodilačkim radom sa ruskog jezika, a objavio je prevod knjige Bitka za Moskvu.[4]

Umro je 27. maja 1988. godine.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su – Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom, Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem, Orden za vojne zasluge sa velikom zvezdom i dr.[5][2]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b Ko je ko 1970, str. 1143.
  2. ^ a b v g Vojna enciklopedija 1975, str. 589.
  3. ^ a b v g d Vojvodić 1986, str. 385.
  4. ^ a b Vojvodić 1986, str. 386.
  5. ^ Ko je ko 1970, str. 1144.

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Ko je ko u Jugoslaviji — jugoslovenski savremenici. Beograd: Hronometar. 1970.  COBISS.SR 4897031
  • Vojna enciklopedija tom X. Beograd. 1975.  COBISS.SR 73016839
  • Vojvodić, Gajo (1986). Priča jednog proletera. Cetinje / Beograd: Obod / Vojno izdavački i novinski centar.