Germani (porodica)
| Germani | ||||||||||||
|
Germani su srpska porodica grko-cincarskog porekla. Germani su bili bliski knezu Milošu i Obrenovićima. Mihailo German je bio poverenik kneza Miloša u Bukureštu i Rusiji i državni savetnik. Jovan (Joanikije) German bio je oženjen Simeonom Obrenović, kćerkom gospodar Jevrema Obrenovića i Tomanije Obrenović, rođ. Bogićević.
Poreklo
[uredi | uredi izvor]Mihailo i Đorđe German (Razloglija), poreklom su iz Razloga[1]. Njihova kuća nalazila se u Brankovoj ulici, gde su imali veliku baštu (današnja Botanička bašta).[2].
Mihailo German
[uredi | uredi izvor]Germani su bili bankari knjaza Miloša. Mihailo German bio je ličnost od posebnog poverenja knjaza Miloša, njegov agent u Rusiji i Vlaškoj. Obavljao je za njega važne poslove u Rusiji, a sedište mu je bilo u Bukureštu.
Potpolkovnik Jovan A. (Joanikije) German, kavaljer
[uredi | uredi izvor]Joanikije - Janaćko (Jovan) German je bio visoki zvaničnik ("visokoblagorodni gospodin podpolkovnik kavaljer Jovan A. Germani"). Bio je bankar, trgovac i brodovlasnik. Njegova lađa nazvana Knez Mihailo, koju su od 1840. do 1842. gradili majstori iz Carigrada u Brzoj Palanci na Dunavu, mogla je da se koristi i u vojne svrhe - na njoj je bilo mesta za 18 topova[3].
Joanikije (Janaćko) Jovan German bio je oženjen Simeonom Obrenović, kćerkom gospodar Jevrema Obrenovića i Tomanije Obrenović, rođ. Bogićević. U braku sa Jovanom rodila je dva sina (stariji se zvao po dedi Jefrem, a drugi je rođen 21. avgusta 1837.) Simeona German, rođ. Obrenović umrla je 28. decembra 1837. (po starom kalendaru).[4].
Jevrem J. German
[uredi | uredi izvor]Jevrem J. German ("plemeniti Jefrem J. Germani") je sin potpukovnika Jovana A. Germana i Simeone, kćerke gospodara Jevrema Obrenovića, po kojem je dobio ime (Jefrem). Njemu je svoj prevod sa nemačkog knjige o Marku Aureliju (1844) posvetio Dimitrije Matić.
Simeona Lahovari
[uredi | uredi izvor]Jovan (Joanikije) German je imao vanbračnu kćerku koja je dobila ime po njegovoj prvoj ženi Simeoni rođ. Obrenović, sa Ankom Konstantinović rođ. Obrenović, sestrom svoje pokojne žene (i udovicom Aleksandra Konstantinovića).
Lahovari
[uredi | uredi izvor]Joanikijeva i Ankina kćerka Simka Lahovari, rođ, German-Obrenović, živela je najveći deo života u Rumuniji, gde se udala za Aleksandra Lahovarija (1841—1897) iz rumunske boljarske porodice grčkog porekla[5]. Aleksandar Lahovari, sin Nikole Lahovarija, potpredsednika Narodne skupštine Vlaške (1865), bio je ministar pravde Vlaške (1870, 1873-1876), ministar proljoprivrede, industrije i trgovine (1888—1889), ministar spoljnih poslova Rumunije (1889-1891). Porodica Lahovari živela je u Bukureštu kod Bele crkve, na delu ulice koja je nosila ime Aleksandra Lahovarija. Imali su i u Beogradu Palatu Lahovari u Knez Mihajlovoj ulici, koju je kasnije Simka poklonila državi i gde se nalazio Filozofski fakultet.
Aleksandar i Simka Lahovari imali su sina Jovana (Jon) Lahovarija, diplomatu i kćerku koja se zvala kao i majka Simeona - Simka.
Simeona - Simka Lahovari kćerka Simeone Lahovari, unuka Anke Konstantinović, rođ. Obrenović i Jonaikija Germana i praunuka gospodar Jevrema Obrenovića, bila je dvorska dama i intimna prijateljica rumunske kraljice Marije. Njena sestra od strica bila je poznata princeza Marta Bibesko (1886-1973 )[6].
Katarina German bila je udata za Svetozara Hadži-Tomu, sin Hadži-Tome i Jelene, kćerke Hadži-Brzaka.
Hadžići
[uredi | uredi izvor]Mileva German bila je udata za pukovnika Svetozara Hadžića. Njihov sin je armijski general Stevan Hadžić, ministar vojni, koji se oženio 1901. Elom, prvom dvorskom damom kraljice Marije, kćerkom konjičkog pukovnika Aleksandra Simonovića i Milice Spasić, unuke Lazara Arsenijevića Batalake iz porodice Arsenijević - Popović. Kuća armijskog generala Stevana Hadžića nalazi se na uglu Vlajkovićeve i Majke Jevrosime.
Srodstvo
[uredi | uredi izvor]Germani su bili u srodstvu sa Obrenovićima, Konstantinovićima, Hadijama, Hadži-Tominima, Radojlovićima i dr.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Jovan Cvijić, međutim, smatra da su poreklom iz Megarova
- ^ Kazivanje Koste Glavinića, D. Popović, O Cincarima, Beograd 1937, str. 399.
- ^ "ovo istina nije bila prva lađa, koja je od drveta iz srpskih šuma načinjena, ali je prva koja sa srpskim barjakom po moru putuje“, Novine Srpske, februar 1842.
- ^ Dnevnik Anke Obrenović, Radmila Gikić Petrović, Novi Sad, 2007, 186,
- ^ Milan Jovanović Stojimirović, Siluete starog Beograda, Beograd 2008, str. 183.
- ^ Romanian Aristocratic Families, [1]
Vidi još
[uredi | uredi izvor]