Dako Puač

dako puač
dako puač
	Dako Puač
Lični podaci
Datum rođenja	27. novembar 1919.
Mesto rođenja	Kruševo, kod Sl. Požege, Kraljevstvo SHS
Datum smrti	17. decembar 1994. (75 god.)
Mesto smrti	Beograd, Srbija, SR Jugoslavija
Profesija	vojno lice
Delovanje
Član KPJ od	1942.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije ; Jugoslovenska narodna armija; 1941 – 1979.
Čin	general-potpukovnik
Heroj
Narodni heroj od	20. decembra 1951.
Odlikovanja

Dako Puač Dule (Kruševo, kod Slavonske Požege, 27. novembar 1919 — Beograd, 17. decembar 1994), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, general-potpukovnik JNA i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen je 27. novembra 1919. godine u selu Kruševu kod Slavonske Požege. Osnovnu školu pohađao je u Streževici. Zbog slabog materijalnog stanja porodice nije nastavio školovanje, već je ostao na selu i bavio se zemljoradnjom.

Kapitulaciju Jugoslavije dočekao je na odsluženju kadrovskog roka i odmah se vratio u svoje selo. Već prvih dana oružanog ustanka bio je povezan s organizacijom KPJ preko Jove Milanovića-Crnje i aktivno delovao u okolini Bučja i Kamenske. Sarađivao je i s Ćirom Dropulićem, kome je prilikom napada na Kamensku, 1941, dao iscrpne podatke o tom uporištu. Te jeseni stupio je u Slavonski partizanski odred i ubrzo bio unapređen u komandira čete. Istakao se u mnogim borbama, poput napada na Gornje Vrhovice, u borbi kod Nježica i ostalo.

Sredinom 1942. godine, Puač je unapređen za komandanta bataljona, a iate godine i za zamenika komandanta Dvanaeste slavonske brigade. Tada se istakao u bitkama za Voćin. Prilikom drugog partizanskog napada na to mesto, brigada je nakon šest dana opsade sedmog dana potpuno uništila neprijateljsku posadu. Istovremeno su Puačevi borci odbili i bočni napad neprijateljskih snaga koje su pošle u pomoć opkoljenim ustašama. Iste godine postao je član Komunističke partije Jugoslavije.

U maju 1943. godine, Puač je postavljen za komandanta 21. brigade 28. slavonske divizije. U januaru 1944, u jednom je jurišu kod sela Podvorice u Srbiji bio teško ranjen. Upućen je na lečenje u savezničku bazu u Italiji, gde je ostao sve do avgusta iste godine. Premda invalid, Puač je nakon povratka u Jugoslaviju postao zamenik komandanta 47. srpske divizije, a u novembru iste godine postavljen je za komandanta 24. srpske divizije. Nakon proboja Sremskog fronta, njegova divizija se istakla u teškim borbama za Viroviticu, Koprivnicu i niz drugih mesta u Slavoniji.

Posle rata Puač je ostao u Jugoslovenskoj narodnoj armiji (JNA) kao komandant divizije, zatim načelnik štaba i komandant korpusa.

Godine 1949. završio je Višu vojnu akademiju JNA. Bio je general-potpukovnik JNA.

Sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i više jugoslovenskih i stranih odlikovanja, među kojima i poljski orden Grunvaldov krst drugog reda. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 20. decembra 1951. godine.

Literatura[uredi | uredi izvor]

Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.