Duke Bojadžiev
| Duke Bojadžiev | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 24. septembar 1972. |
| Mesto rođenja | Skoplje, SFRJ |
| Obrazovanje | Medicinski fakultet u Skoplju Muzički koledž Berkli |
| Zanimanje | kompozitor, producent i pijanist |
| Muzički rad | |
| Aktivni period | 2001—danas |
| Ostalo | |
| Veb-sajt | www |
Duke Bojadžiev (Skoplje, 24. septembar 1972) je makedonski kompozitor, producent i pijanist, koji živi i radi u Njujorku.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Odmalena Duke Bojadžiev je imao priliku da bude u kontaktu sa muzikom i medicinom, kao sin Todora Bojadžieva, makedonskog kompozitora zabavnih melodija i ginekologa. Svirao je klavir sa tri godine, a komponuje od desete godine.[2] Diplomirao je na Medicinskom fakultetu u Skoplju, a zatim otišao u Boston, gde je 2001. godine diplomirao na Berkli Koledžu Muzike. Odatle se preselio u Njujork, gdje i dalje živi i radi.
Dugi niz godina je radio u studiju kao kompozitor i producent, a od 2005. kao muzički direktor i pijanista kultne Njujork pozorišne grupe "D Sitizens Band" (engl. The Citizens Band), koja je radila dvije i po godine na velikoj sceni širom Amerike. U svojoj karijeri sarađivao je sa holivudskom glumicom Džina Geršon kao muzički direktor i pijanista njene kabare predstave u Njujorku, a zatim je osvojio Oskara i sa Džonatan Demijem i Danis Tanovićem, uključujući makedonskog direktora, Stole Popova. On je radio na reklamnim kampanjama velikih kompanija, Mercedes, L'Oreal, Pežo, Šanel i druge, kao i proizvođač remiksa pevača Sindi Lopera.
Njegovi koncerti počinju 2011. godine, prvo u Antičkom pozorištu u Ohridu (mak. Antičkiot Teatar), a potom u "Karnegi holu". Saradnja sa Makedonskom filharmonijom, Tanja Carovska, Martin Gjakanovski, Karolina Gočeva, Angela Meklaski i drugim imenima iz muzičkog sveta.
Stvaralaštvo[uredi | uredi izvor]
Duke Bojadžiev je do sada izbacio sedam solo albuma. Njegova muzika je dio svetski poznatih kompilacija "Buda Bar" (engl. Buddha Bar), "Marakeš Ekpres" (engl. Marrakech Express) i "Čil Out in Pariz" (engl. Chill out in Paris). Ima nekoliko makedonskih i stranih filmskih nastupa, među kojima je i film "Strah od pada" Jonathan Demi, i za makedonski film "Do balčak" u režiji Stole Popova.
Film[uredi | uredi izvor]
- Do balčak - od Stole Popov
- The secret life of Walter Mitty - Ben Stiler
- Fear of falling - Džonatan Demi
- Dreaming American - Li Persi
- The War is over - Mitko Panov
- Wingles – Ivo Trajkov
- The Ten – Ken Marino i Dejvid Vejn
- Senki – Milčo Mančevski
- Hell – Danis Tanoviќ
- Suffering Man's Charity – Alen Kaming
- Shortcut to Nirvana – Nik Dej
- Sweetbreads (kratkometražen) – [[Noora Niskanen
- Nuts (kratkometražni) – Andre Lion
TV[uredi | uredi izvor]
- Marta Stjuart (Martha Stewart)
- Moment za luksuz (Moment of Luxury)
- Svjeto što vodi (Guiding Light)
Reklami[uredi | uredi izvor]
Duke Bojadžiev radio je na reklamnim kampanjama za: Mercedes, Krajsler, Lankom, Loreal, Mejbelin, Ana Sui, Kuervo, Krest, Pežo, Verizon.
Multimedijalni projekti[uredi | uredi izvor]
- FontaineBleau Hotels
- Vera Wang
- GE
- W hotels
- Vanity Fair
- Cosmopolitan
Diskografija[uredi | uredi izvor]
- New York a.m.
- The War is Over - muzika od filma
- Love is The Way
- Stream of Consciousness - solo otpjevano
- Digital Confessions
- Digital Confessions 2
- Esma’s Dream
CD kompilacije[uredi | uredi izvor]
- Buddha Bar XIV
- Chill Out in Paris 4, 5 & 7
- Airfrance
- Fashion Week 5
- Marrakech Express 2
- Diesel U Music
- Styled in Italy
- Papeete Beach Lounge
- La Suite 6
- Ram Cafe 4
- KU DE TA 4
Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]
- Ličnost godine za 2015. godinu, nagradu koju dodeljuje Nova Makedonija najistaknutijim ličnostima godine u oblastima biznisa, kulture, politike, umetnosti, nauke, obrazovanja, sporta, društvenih i humanitarnih aktivnosti
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Music Composer Duke Bojadziev: My Ultimate Goal Is to Be Happy | Kosta Petrov”. Huffingtonpost.com. 15. 9. 2015. Pristupljeno 7. 12. 2015.
- ^ „Duke Bojadžiev: Rabotata so makedonskite muzički artisti mi ja polni dušata”. Arhivirano iz originala 25. 11. 2015. g. Pristupljeno 26. 02. 2018.