Dušni brav

Dušni Brav ili Dušno odnosi se na praksu hristijanizovanog žrtvovanja životinja među srpskim pravoslavcima. Uključuje ritualno klanje jagnjeta za daću.

Veruje se da žrtvovanje Dušnog Brava ima za cilj da smiri i umiri dušu pokojnika. ^[1]

Opis

Praksa podrazumeva krvno žrtvovanje ovce (dušnog brava) duši pokojnika. Životinja se kolje u dvorištu ili imanju pokojnika, na dan njihove sahrane ili na 40 dana i/ili godišnjicu od smrti. ^[1] Ovca mora biti istog pola kao i pokojnik i približno iste starosti. Nijedna druga životinja osim bele ovce ne sme biti žrtvovana. ^[2]

Pre žrtvovanja na žrtvenu ovcu stavlja se belo platno i pali se sveća. ^[3] Posle žrtvovanja ovca se peče i sprema, pa se ponovo stavlja belo platno i služi se uz kolibu na daći. Pre nego što pojedete Dušni Brav, pravilan je bonton prekrstiti se. ^[1]

Izvori

^ ^a ^b ^v Smiljana Djordjević (2007), „Dušno: Blood sacrifice in the posthumous customs of Colonist Serbs in Omoljica”, Kurban in the Balkans, Belgrade: Serbian Academy of Science and Arts
^ „Archived copy” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 2016-02-22. g. Pristupljeno 2016-02-02.
^ Nadko Nodilo (1889), „Religija Srba i Hrvata”, Rad Jugoslovenske Akademije, Zagreb: Jugoslavenska akademija znanosti i umjetnosti

Spoljašnje veze

Kult mrtvih. Protođakon Ljubomir Ranković, Verski Običaji. Retrieved: 2 February 2016.

[Именован-20240418092848-1] v Smiljana Djordjević (2007), „Dušno: Blood sacrifice in the posthumous customs of Colonist Serbs in Omoljica”, Kurban in the Balkans, Belgrade: Serbian Academy of Science and Arts

[2] „Archived copy” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 2016-02-22. g. Pristupljeno 2016-02-02.

[3] Nadko Nodilo (1889), „Religija Srba i Hrvata”, Rad Jugoslovenske Akademije, Zagreb: Jugoslavenska akademija znanosti i umjetnosti

[1]

[2]

[3]