Evdokija (ćerka cara Valentinijana III)
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Ovaj članak možda zahteva čišćenje i/ili prerađivanje kako bi se zadovoljili standardi kvaliteta Vikipedije. Problem: Proveriti prevod, dodati infokutiju, reference i proširiti članak još malo. (septembar 2022) |
Evdokija /j uː ˈ d oʊ ʃ ә / ili Eudokia /j uː ˈ d ɒ k ʃ ә / (439 – 466/474?) je bila najstarija ćerka rimskog cara Valentinijana III i njegove žene carice Licinije Evdoksije . Tako je bila unuka po majčinoj strani istočnog cara Teodosija II i njegove žene, pesnikinje, carice Elije Evdokije ; a sa očeve strane zapadnog cara Konstancija III i njegove žene carice Gale Placidije.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Sredinom 440-ih, u dobi od pet godina, Evdokija je bila verena za Hunerika, sina vandalskog kralja Gejseriha. Ovaj angažman je poslužio jačanju saveza između Zapadnog dvora i Vandalskog kraljevstva u Africi. Međutim, u to vreme nije došlo do njihovog braka, jer Evdokija još nije bila punoletna.
Evdokijin otac je ubijen 455. godine, a njegov naslednik, car Petronije Maksim, primorao je Evdokijinu majku da se uda za njega, a samu Evdokiju da se uda za njegovog sina cezara Paladija. Kao odgovor, Vandali su (navodno na zahtev Evdokijine majke) napali Italiju i zarobili Evokiju, njenu majku i njenu mlađu sestru Placidiju. Posle sedam godina, Evdokijina majka i sestra poslate su u Carigrad, dok je Evdokija ostala u Africi i udala se za Hunerika 460. godine. Imali su sina Hilderika, koji je vladao kao kralj Vandala, od 523. do 530. godine.
U neko vreme nakon Hilderikovog rođenja, Evdokija se povukla u Jerusalim zbog verskih razlika sa svojim arijanskim mužem. Tamo je umrla i sahranjena u grobu svoje bake carice Elije Evdokije.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Literatura
[uredi | uredi izvor]- Evagrije Sholastik, Crkvena istorija
- Marcelinus Komes, Hronikon
- Hidatius, Hronikon
- Nikifor Kalist Ksantopulos, Crkvena istorija
- Prokopije, de Belo Vandaliko
- Teofan Ispovednik, Hronografija