Eve Frank
Eve Frank ili Eva Frank (1754. – 1816. ili 1817.)[1][2] rođena Rahel Frank u Nikopolju, Otomansko carstvo (današnja Bugarska),[1] bila je vođa mističnog kulta i jedina žena koja je proglašena Jevrejkom mesija prema istoričaru Džeriju Rabou. Bila je ćerka Jakuba Franka, pretendenta za jevrejskog mesije u 18. veku, i navodno Sofije Askanije/Katarine Velike.
Rani život
[uredi | uredi izvor]Eve Frank je dobila ime Eva 1760. godine nakon prelaska svoje porodice u katoličanstvo. Veći deo svog života pratila je svog oca tokom njegovih putovanja, a nakon smrti njene majke 1770. godine, tada šesnaestogodišnja Eva je proglašena inkarnacijom Šekine, ženskog aspekta Boga, kao i reinkarnacija Device Marije i tako je i sama postala predmet verskog podkulta u blizini katoličkog marijanskog svetilišta u Čenstohovi, pri čemu su neki sledbenici držali njene male statue u svojim domovima.[3] Prema istoričaru Džeriju Rabou, ona je bila jedina žena koja je proglašena jevrejskom mesijom.[4]
Njen otac Jakub je širio glasine da je Eva, koju su u to vreme često zvali „Eva Romanovna“, bila vanbračno dete Katarine II od Rusije. Otac i ćerka su više puta putovali u Beč i uspeli da zadobiju naklonost dvora.[1]
Verski vođa
[uredi | uredi izvor]Nakon smrti svog oca 1791. godine, Eva je postala „sveta gospodarica“ i vođa kulta. Eva Frank i njena dva mlađa brata, Jozef i Rohus, preuzeli su odgovornost za rukovođenje sudom. Mnogi ljudi su nastavili da idu u Ofenbah na Majni, u Gotes Haus, kako su ga vernici zvali.
Godine 1800, Frankisti su poslali „crvena pisma“ (crvenim mastilom) stotinama jevrejskih zajednica ohrabrujući prelazak na frankizam.[5] Međutim, Frankovi rođaci nisu imali ni status niti snagu ličnosti koja je potrebna da bi se kult održao i kako je vreme odmicalo broj hodočasnika i zaliha novca drastično su se smanjivali, dok je Eva nastavila da živi u naviklom luksuzu.
Novembra 1813. godine, posle bitke kod Lajpciga, car Aleksandar I, tadašnji car Rusije, jahao je iz Frankfurta u Ofenbah da poseti Evu.[6]
Smrt i kontroverza
[uredi | uredi izvor]Konačno se zadužila za tri miliona guldena 1817. godine.[2] Navodno je umrla u siromaštvu 1816. godine,[7] iako se veruje da je pobegla u Poljsku i nastavila da vodi zajednicu nakon rasformiranja frankističkog suda i naloga za hapšenje vojvode od Hesena.[1][2] Bez obzira na to, njeni sledbenici su nastavili da postoje sve do sredine 19. veka.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b v g Frank, Eva article by Rachel Elior in the Encyclopedia Judaica.
- ^ a b v Lžemessiя: Яkov Frank i frankistы, Z. Rubashev
- ^ Maciejko, Paweł. The Mixed Multitude: Jacob Frank and the Frankist Movement, 1755-1816. Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 2011:170-6.
- ^ Telushkin, Shira, Meet Eva Frank: The First Jewish Female Messiah, Jstor Daily, Jstor, April 27, 2022
- ^ Brawer, A. (1965). Galicia ve-Yehudeiha. str. 197—275.
- ^ 1788: Ein Messias im Isenburger Schloss - die "Frankisten" in Offenbach Arhivirano 2011-06-13 na sajtu Wayback Machine, Lothar R. Braun
- ^ „Also: Aziz Mehmed Effendi; Sabbateanism; Shabbateanism; Shabsazviniks; Shebsel; Zevi, Shabbetai”. Arhivirano iz originala 16. 1. 2009. g. Pristupljeno 13. 5. 2009.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]
Mediji vezani za članak Eve Frank na Vikimedijinoj ostavi
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
