Enidže Vardar
| Enidže Vardar Γιαννιτσά | |
|---|---|
 Glavni gradski park u Enidže Vardaru | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Grčka |
| Periferija | Središnja Makedonija |
| Okrug | Pela |
| Opština | Pela |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2021. | 28.759 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 40° 47′ 46″ S; 22° 24′ 52″ I / 40.79622° S; 22.41453° I |
| Vremenska zona | UTC+2 (EET), leti UTC+3 (EEST) |
| Aps. visina | 42 m |
  Enidže Vardar Enidže Vardar na karti Grčke | |
| Poštanski broj | 581 00 |
| Pozivni broj | 23820-2 |
| Registarska oznaka | EE |
Enidže Vardar, Jenidže Vardar ili Pazar[1] (grč. Γιαννιτσά; Janica, tur. Yenice-i Vardar; Vardar Yenicesi) grad je u severnoj Grčkoj, u oblasti Makedonije. Enidže Vardar je sedište opštine Pela u okrugu Pela u okviru periferije Središnja Makedonija.
Položaj
[uredi | uredi izvor]Enidže Vardar se nalazi u severnom delu Makedonije, na 56 km udaljenosti zapadno od Soluna. Grad se nalazi u Solunskom polju sa južne strane planine Pajak. Nadmorska visina grada je 40–50 m.
Istorija
[uredi | uredi izvor]Srpski list „Carigradski glasnik” je objavio januara 1897. godine objavu stanovnika Jenidže Vardara Petra Pashalovića. Petar je obavestio prijatelje i saradnike da je odlučio da svoje dosadašnje prezime zameni „starim porodičnim nazivom Gajević”[2]
U mestu je septembra 1897. godine sa dozvolom otvorena srpska osnovna škola šestorazredna. Činile su je muška i ženska škola. U prvo vreme je upisano 70 učenika. Pored upravitelja, radili su u njoj učitelj i učiteljica.[3] Podsećanja radi, prva molba za otvaranje škole u tom mestu Srbi su podneli vodenskoj crkvenoj vlasti 15. avgusta 1891. godine. Molbu carskim turskim vlastima podneli su 8. februara 1892. godine. Usledilo je još nekoliko molbi, na koje nije bilo potvrdnog odgovora do 1897. godine. Izdala je vlast 15. septembra 1897. dozvolu pod imenom: „Dom napredka naročito za srbski narod u Jenidže Vardaru”.
Stanovništvo
[uredi | uredi izvor]Prema bugarskom geografu i istoričaru, Vasilu Kančovu, u Enidže Vardaru je 1900. godine živelo 5.100 Turaka, 4.000 Slovena hrišćana, 300 Roma i 90 Jevreja..[4] Kod turskog stanovništva je bilo Slovena muslimana.[5] Godine 1924. prinudno je iseljeno tursko stanovništvo u Tursku i 1.887 Slovena u Bugarsku, uglavnom Bugarsko primorje i Asenovgrad. Na njihovo mesto je naseljen veći broj grčkih izbegličkih porodica iz Turske, ukupno 4.848 osoba. Na popisu iz 1940. godine Enidže Vardar je imao 12.964 stanovnika. Prema statistici NOF-a iz 1947. godine više od polovine stanovništva Enidže Vardara su činili Sloveni.[6]
| 1991. | 2001. | 2011. | 2021. |
|---|---|---|---|
| 22.504 | 29.364 | 31.983 | 28.759 |
Grad je po poslednjem popisu iz 2021. godine imao 28.759 stanovnika.
Galerija
[uredi | uredi izvor]-
Mitropolijska crkva -
Stara kula -
Mauzolej -
Katolička crkva svetih Petra i Pavla.
Poznate ličnosti
[uredi | uredi izvor]- Agehji, osmanski pesnik i istoričar
- Antonije Pop Hristić, srpski profesor i diplomata
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Cvijić 1906, str. 495.
- ^ "Carigradski glasnik", Carigrad 16. januara 1897. godine
- ^ "Carigradski glasnik", Carigrad
- ^ Kъnčov, Vasil. Makedoniя. Etnografiя i statistika, Sofiя, 1900, str. 146.
- ^ Gopčević, Spiridon (1890). Stara Srbija i Makedonija. Beograd. str. 158.
- ^ Simovski, Todor (1998). Naselenite mesta vo Egejska Makedonija - II del. Skopje. str. 69.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Cvijić, Jovan (1906). Osnove za geografiju i geologiju Makedonije i Stare Srbije. Tom 2. Beograd.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
