Episkop zahumsko-hercegovački i primorski Atanasije
Atanasije Jevtić | |
---|---|
Osnovni podaci | |
Pomesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
Eparhija | Eparhija zahumsko-hercegovačka i primorska |
Čin | episkop |
Titula | umirovljeni episkop zahumsko-hercegovački i primorski |
Sedište | Trebinje (Republika Srpska) |
Posljednja eparhija | Eparhija zahumsko-hercegovačka i primorska |
Godine službe | 1992—1999. |
Prethodnik | Vladislav (Mitrović) |
Naslednik | Grigorije (Durić) |
Prethodna eparhija | Eparhija banatska |
Godine službe | 1991—1992. |
Prethodnik | Amfilohije (Radović) |
Naslednik | Hrizostom (Stolić) |
Lični podaci | |
Svetovno ime | Zoran M. Jevtić |
Datum rođenja | 8. januar 1938. |
Mesto rođenja | Brdarica, kod Koveljeve, Kraljevina Jugoslavija |
Datum smrti | 4. mart 2021.83 god.) ( |
Mesto smrti | Trebinje, Republika Srpska, Bosna i Hercegovina |
Atanasije (svetovno Zoran Jevtić; Brdarica, kod Koceljeve, 8. januar 1938 — Trebinje, 4. mart 2021) bio je umirovljeni episkop zahumsko-hercegovački i primorski i bivši episkop banatski (1991—1992). Bio je jedan od četiri učenika Svetog Justina Ćelijskog, koji ga je zamonašio u manastiru Pustinja, poznat pravoslavni teolog današnjice i profesor emeritus na Univerzitetu u Beogradu.[traži se izvor]
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen je 8. januara 1938. godine u selu Brdarica kod Koceljeve. Osnovnu školu završio je u Draginju. Završio je bogosloviju u Beogradu (u generaciji sa mitropolitom Amfilohijem i episkopom Lavrentijem). Upisao je Bogoslovski fakultet 1958, a zamonašen je 3. decembra 1960. godine. Diplomirao je na Bogoslovskom fakultetu juna meseca 1963, a sledeće 1964. godine odlazi na Teološku akademiju na Halki (Turska), a potom na Teološki fakultet u Atinu. Tu je odbranio doktorsku tezu iz dogmatike na temu „Eklisiologija apostola Pavla po Svetom Jovanu Zlatoustom“. U jesen 1968. godine odlazi u Pariz, gde najpre nastavlja bogoslovske studije na Institutu Svetog Sergija i dalje usavršava znanje francuskog jezika. Posle provedene jedne godine izabran je za profesora na Institutu. Naredne tri godine je predavao Uvod u bogoslovlje i Patrologiju sa Asketikom, a poslednju godinu predavao je i Istoriju crkve vizantijskog perioda. Vratio se iz Pariza 1972. godine i od tada je na Bogoslovskom fakultetu SPC u Beogradu niz godina predavao Istoriju hrišćanske crkve, neko vreme Istoriju srpske crkve, a 1987. izabran je za redovnog profesora Patrologije. Biran je za dekana Bogoslovskog fakulteta u periodu 1980—1981. i 1990—1991. godine.
Tokom rada na fakultetu, objavio je oko stotinu naučnih radova. Otvoreno istupa, zahvaljujući odličnom poznavanju filozofske i teološke misli i svojom svestranošću, ostvarujući dijalog sa tadašnjim zastupnicima marksizma i materijalizma. Od 1991. bio je episkop banatski, a već sledeće godine je određen za episkopa zahumsko-hercegovačkog. Izabran je za prvog rektora novootvorene Duhovne akademije Svetog Vasilija Ostroškog u Srbinju, 1994. godine. Usled teške povrede, povukao se sa arhipastirskih dužnosti uz saglasnost Svetog arhijerejskog sabora (1999). Privremeno je vršio dužnost administratora Eparhije raško-prizrenske, nakon razrešenja episkopa raško-prizrenskog Artemija.
Učestvovao je na mnogobrojnim domaćim i međunarodnim skupovima iz oblasti crkvene istorije, filozofije, teologije i hrišćanske kulture.
Bio je član Udruženja književnika Srbije.[1]
Smrt
[uredi | uredi izvor]Episkop Atanasije Jevtić primljen je u Javnoj zdravstvenoj ustanovi Bolnica Trebinje, 17. februara 2021. godine zbog obostrane upale pluća izazvane virusom SARS-CoV-2. Zbog upale pluća bio je priključen na neinvazivnu respiratornu podršku. Episkopovo zdravstveno stanje se pogoršalo 2. marta iste godine. Istoga dana posetili su ga episkop Joanikije i episkop Dimitrije. Njegovo preosveštenstvo preminuo je u večernjim časovima, u četvrtak, 4. marta 2021. godine, u Javnoj zdravstvenoj ustanovi Bolnica Trebinje.
Zbog smrti episkopa Atanasija, "u Hercegovini je proglašena dvodnevna žalost povodom smrti Atanasija."[2]
Patrijarh srpski Porfirije sam je služio pomen preminulome episkopu u kapeli Patrijaršijske rezidencije u Beogradu jer se tada nalazio u samoizolaciji zbog bliskog kontakta s osobom zaraženom virusom korona.[2] Princ Filip Karađorđević je u subotu 6. marta otputovao u Trebinje da bi odao poslednji pozdrav episkopu Atanasiju istakavši: "Zahvalan sam Bogu što sam imao taj blagoslov da poslednjih godinu dana provedem mnogo lepih trenutaka sa njim. Mnogo toga sam čuo i naučio od Vladike Atanasija. On je bio najbolji primer kako se voli i bori za svoju zemlju i svoj narod. Istorija će ga pamtiti kao jednu od najvećih i najznačajnijih ličnosti naše Crkve i našeg naroda. Večan mu pomen i Carstvo nebesko."
Patrijarh srpski gospodin Porfirije smatra da je episkop Atanasije, uz Svetog Nikolaja Ohridskog i Žičkog i Svetog oca Justina Ćelijskog, najznačajni srpski teolog u svetu.[3]
Priznanja
[uredi | uredi izvor]- Orden Republike Srpske (2012)[4]
- Orden Njegoša prvog reda[1]
- Pečat hercega Šćepana (2018)[5]
Dela
[uredi | uredi izvor]Posebno važna dela iz obimne bibliografije episkopa Atanasija su: Patrologija, zbornici studija i članaka: Bog se javi u telu, Duhovnost Pravoslavlja, Živo predanje u Crkvi, Zagrljaj svetova, Na putevima otaca I i II, Traganje za Hristom, Filosofija i teologija.
Objavio je mnoge prevode sa starogrčkog, staroslovenskog, hebrejskog, francuskog, ruskog i drugih jezika.
Izabrani radovi
[uredi | uredi izvor]- Jevtić, Atanasije (1973). „Uvod u teologiju kapadokijskih otaca o Svetome Duhu” (PDF). Teološki pogledi. 6 (1): 22—36. Arhivirano iz originala (PDF) 23. 03. 2018. g. Pristupljeno 23. 03. 2018.
- Jevtić, Atanasije (1981). „Drugi Vaseljenski sabor” (PDF). Teološki pogledi. 14 (1-3): 81—96. Arhivirano iz originala (PDF) 23. 03. 2018. g. Pristupljeno 23. 03. 2018.
- Jevtić, Atanasije, ur. (1986). Sabornost-katoličnost Crkve: Zbornik članaka pravoslavnih teologa. 1. Beograd: Bogoslovski fakultet SPC.
- Jevtić, Atanasije (1989). „Hronika stradanja Srba na Kosovu i u Metohiji (1941-1989)” (PDF). Bogoslovlje: Časopis Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta u Beogradu. 33 (1-2): 55—79. Arhivirano iz originala (PDF) 24. 09. 2019. g. Pristupljeno 25. 03. 2018.
- Jevtić, Atanasije (1990). Stradanja Srba na Kosovu i Metohiji od 1941. do 1990. Priština: Jedinstvo.
- Jevtić, Atanasije (1991). „O unijaćenju na teritoriji Srpske pravoslavne crkve” (PDF). Teološki pogledi. 24 (1-4): 131—146. Arhivirano iz originala (PDF) 01. 10. 2020. g. Pristupljeno 23. 03. 2018.
- Jevtić, Atanasije (2011). „Hristologija Sevira Antiohijskog nije pravoslavna” (PDF). Teološki pogledi. 44 (2): 47—54. Arhivirano iz originala (PDF) 19. 10. 2020. g. Pristupljeno 23. 03. 2018.
- Jevtić, Atanasije (2012). „Sveti Vaseljenski Sabori: Osmi (879–880. g.) i Deveti (1351. g.)” (PDF). Teološki pogledi. 45 (1): 69—90. Arhivirano iz originala (PDF) 11. 09. 2020. g. Pristupljeno 23. 03. 2018.
Prevodi
[uredi | uredi izvor]- Knjige makavejske
- Psaltir
- Knjiga postanja, sa komentarima
- Dela Svetih Otaca
- Dela apostolskih učenika
- Praznične besede Sv. Grigorija Bogoslova
- Besede Sv. Jovan Damaskina
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ a b „20 godina od stvaranja Republike Srpske: Atanasije Jevtić, intervju (od početka do 41, 35 min)”. Radio-televizija Republike Srpske. 8. 4. 2012. Arhivirano iz originala 27. 01. 2013. g. Pristupljeno 9. 4. 2012.
- ^ a b Vojvodine, Javna medijska ustanova JMU Radio-televizija. „U Tvrdošu sutra sahrana vladike Atanasija, u Hercegovini dvodnevna žalost”. JMU Radio-televizija Vojvodine. Pristupljeno 2021-03-06.
- ^ Beta, Agencija (2021-03-06). „Patrijarh Porfirije o episkopu Atanasiju: "I kada smo sa njim igrali fudbal i kada nas je vodio na Svetu Goru bio je tamo gde i sveti oci"”. Nedeljnik (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-05-20.
- ^ „Srpska obilježila 20 godina postojanja, Dan i krsnu slavu Svetog Stefana”. Radio-televizija Republike Srpske. 10. 1. 2012. Pristupljeno 10. 1. 2012.
- ^ „„Pečat hercega Šćepana“ vladici Atanasiju (SPC, 23. avgust 2018)”. Arhivirano iz originala 31. 01. 2020. g. Pristupljeno 24. 08. 2018.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Raguž, Jakša (2017). „Izvješće vladike banatskog Atanasija Jevtića o zbivanjima u Slavonskoj eparhiji Srpske pravoslavne crkve u prosincu 1991. godine”. Zbornik Janković. 2: 289—304.
- Ćosović, Stevo, ur. (2006). Episkopija zahumsko-hercegovačka. Beograd: Svet knjige.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Episkop dr Atanasije Jevtić (1938-2021) (SPC, 8. mart 2021) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (13. april 2021)
- SEĆANjE NA EPISKOPA ATANASIJA: Eparhija zahumsko-hercegovačka i primorska organizovala trodnevne susrete („Večernje novosti”, 26. februar 2022)
- Rođeni 1938.
- Umrli 2021.
- Koceljevci
- Episkopi banatski
- Episkopi zahumsko-hercegovački
- Pravoslavni teolozi
- Srpski teolozi
- Nosioci odlikovanja Republike Srpske
- Članovi Udruženja književnika Srbije
- Doktori teologije
- Umrli od posledica kovida 19 u Republici Srpskoj
- Umrli od upale pluća
- Profesori emeritusi
- Profesori emeritusi Univerziteta u Beogradu
- Bivši studenti Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta u Beogradu