Episkop temišvarski Stefan
| Stefan Avakumović | |
|---|---|
 Avakumović na platnu Teodora Ilića Češljara iz 1790. | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | oko 1756. |
| Mesto rođenja | Sentandreja, Habzburško carstvo |
| Datum smrti | 25. jun 1822. (65/66 god.) |
| Mesto smrti | Temišvar, Austrijsko carstvo |
Stefan (Stefan Avakumović, Sentandreja oko 1756 — Temišvar, 25. jun 1822) bio je episkop Srpske pravoslavne crkve na prestolu gornjokarlovačkih temišvarskih vladika.
Život
[uredi | uredi izvor]Episkop Stefan rođen je u porodici Avakumović, poreklom iz Komorana, gde se nekada nalazila znatna srpska zajednica u kojoj su živele poznate srpske porodice. Porodica Avakumović se preselila iz Komorana u „srpsku varoš“ Sentandreju. U ovom gradu je oko 1756. rođen Stefan Avakumović. Otac Nikola je bio sentandrejski birov i senator, a brat mu Pavle, episkop u Aradu (1786-1815).
Stefan, pošto je završio gimnaziju, humanitarne i pravne nauke, postao je kancelista kraljevske kurije. Bogoslovsko obrazovanje je stekao kod arhimandrita Jovana (Rajića), najjačeg bogoslova toga vremena u celoj Karlovačkoj mitropoliji. Mitropolit Mojsije (Putnik) primio ga je u svoj dvor, rukopoložio ga u čin đakona i prezvitera i proizveo za protosinđela. Kada je 24. juna 1789. zamonašen u manastiru Grgetegu od arhimandrita koviljskog Jovana (Rajića), mitropolit ga je na Petrovdan iste godine proizveo za arhimandrita manastira Grgetega.
U tom svojstvu ga je zatekao i izbor za episkopa gornjokarlovačkog u toku sinodskog zasedanja od 15. januara do 15. marta 1798. Za episkopa ga je hirotonisao mitropolit Stefan (Stratimirović) 21. marta[1] iste godine. Episkop Stefan (deveti po redu) je sedište eparhije preneo iz Plaškog u Karlovac, jer je rekao: "Ta ovde ne bi ni medvedi živeli". Ali se ni tu nije dugo zadržavao, jer je ubrzo otišao u Beč na službu srpskog refendara[2] pri Kraljevskoj ugarskoj kancelariji, umesto episkopa temišvarskog Petra (Petrovića), koji je podneo ostavku na ovaj položaj. Za vreme vladičinog odsustva iz eparhije istom je upravljao arhimandrit Mojsije (Mioković), potonji episkop gornjokarlovački.
Zauzimanjem mitropolita Stefana episkop Stefan je premešten u Temišvar i ustoličen ovde 19. maja 1801. godine. U ovoj eparhiji je episkop Stefan pokazao mnogo više rezultata, a naročito na podizanju novih i obnovi starih hramova. Izdao je kao temišvarski dijecezan Monaška pravila, namenjena banatskim kaluđerima.[3] Pravim tajnim savetnikom je postao 1807. godine i kao takav učestvovao je 1808. u radu državnog sabora.
Umro je 25. juna 1822. u Temišvaru.
Reference
[uredi | uredi izvor]Literatura
[uredi | uredi izvor]- Vuković, Sava (1996). Srpski jerarsi od devetog do dvadesetog veka. Beograd: Evro.
- Kokotović, Budimir (2018). Grobna mesta arhijereja Karlovačkog vladičanstva. Beograd-Karlovac: Martiria.
- Orlović, Snježana (2017). Pravoslavna eparhija gornjokarlovačka: Šematizam. Beograd-Karlovac: Martiria.
