Žaganj

Žaganj
polj. *Żagań*
Žaganj; polj. Żagań
	Zastava Grb
Administrativni podaci
Država	Poljska
Vojvodstvo	Vojvodstvo lubuško
Osnovan	u XII veku
Stanovništvo
Stanovništvo	‍
— 2012.	26.653
— gustina	660,05 st./km2
Geografske karakteristike
Koordinate	51° 37′ 00″ S; 15° 19′ 00″ I / 51.616667° S; 15.316667° I
Vremenska zona	UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Površina	40,38 km2
	Žaganj Žaganj na karti Poljske
Ostali podaci
Gradonačelnik	Slavomir Jan Koval
Poštanski broj	od 68-100 do 68-103
Pozivni broj	+(48) 68
Registarska oznaka	FZG
Veb-sajt
	http://www.um.zagan.pl

Žaganj (polj. Żagań, nem. Sagan, češ. Záhaň, lat. Saganum) je grad i opština u vojvodstvu Lubuš, sedište žaganjskog povjata. Kroz grad protiče Bobr.

Južno od grada nalazi se šuma iz koje ističu leve pritoke Bobra, reke Kvisa i Černa. Od 1975. do 1998. grad je administrativno pripadao Zelenogorskom vojvodstvu.

Po podacima od 30. juna 2004. u gradu je živelo 26.665 stanovnika.

Žaganj je i sedište istoimene opštine.

Struktura površine

Po podacima iz 2002, Žaganj zauzima površinu od 39,92 km², od čega je:

poljoprivredna površina: 14%
šume: 48%

Grad čini 3,53% površine povjata.

Demografija

Prema preliminarnim podacima sa popisa, u gradu je 2011. živelo 26.791 stanovnika.^[1]

Demografija
2002.	2011.	2012.
26.781^[1]	26.791^[1]	26.653

Istorija

Po predanju grad je osnovan oko 700. godine od strane slovenske kneginje Žaganne ćerke Vande (kneginje iz legendi). Po istorijskim izvorima naselje je osnovano u drugoj polovini XII veka od strane kneza Boleslava IV Kudravog. Grad je osnovan kao utvrđenje koje je imalo da čuva prelaz preko reke Bobr. Prvi dokumenti o Žagnju potiču iz 1202. godine. Grad je nastao pre toga, ali sigurno posle 1155. jer papska bula koja spominje gradove u Šleskoj ne spominje Žaganj. Pretpostavlja se da se prvobitno naselje nalazilo na oko 1,5 km severno od sadašnjeg grada.

U blizini utvrđenja je već polovinom XIII veka nastalo trgovačko naselje koje se nalazilo na teritoriji današnjeg sela Stari Žaganj u kome se i danas nalazi crkva iz tog perioda.

Žaganj je status grada dobio 1285. godine.

Žaganj je jedno vreme bio prestonica Žaganjske kneževine, kao i Žaganjsko-Glogovske kneževine.

Prede kraj XVIII veka Žaganj je potpao pod vlast porodice Bironova, a posle Taleirandova. Taj period nazvan je zlatno doba Žagnja jer su tada sagrađene mnoge građevine.

Privreda

U gradu je razvijena drvna industrija, metalurgija, tekstilna industrija, prehrambena industrija, kao i industrija građevinskog materjala.

Sport

Sportski klubovi u gradu su:

FK Čarnji Žaganj što znači Crni Žaganj (Czarni Żagań)
WKS Sobjeski Žaganj WKS (Sobieski Żagań)
Formoza Žaganj (Formoza Żagań)
Bubr Žaganj (KS Bóbr Żagań)

Turističke atrakcije

manastirski kompleks Avgustovaca
- crkva Presvete Bogorodice (XIV vek, proširena u drugoj polovini XV veka)
- manastir (nastao sredinom XIV veka)
- manastirski ambar (nastao krajem XV veka)
manastir Jezuita, pre toga Franjevca sa crkvom (XIV-XVI vek)
barokni komplleks zamka (1670—1686)
mostovi (1803—1804)
crkva svetog Petra i Pavla (XIV-XVI vek)
crkva svetog Duha (1701—1702)
ostaci gradskih bedema (XIV-XVI vek)

Kultura

Bioskop Pałac (Zamak)
Zamak Kulture

Obrazovanje

Osnovne škole:

Osnovna škola br. 1
Osnovna škola br. 2
Osnovna škola br. 3
Osnovna škola br. 4
Osnovna škola br. 5
Osnovna škola br. 7

Gimnazije u poskom obrazovnom sistemu gimnazija je trogodišnja škola koja sledi posle 6 godina školaovanja u osnovnoj školi:

Državna gimnazija br. 1
Državna gimnazija br. 2

Srednje škole:

Opšta Gimnazija
Udruženje Mehaničkih škola
Udruženje Tekstilno-trgovačkih škola

Poznate osobe iz Žagnja

Franc List - mađarski kompozitor, dva puta je boravio u gradu,
Alberht fon Valenštejn - češki plemić,
Vaclav Lobkovic - žaganjski knez,
Pjotr Bitron - žaganjski knez,
Sveti Jan Kapistran
Jan Kepler - nemački astronom
Luj XVIII,
Onore de Balzak,

Ime

Do Drugog svetskog rata grad se zvao Žeganj, a sadašnje ime je dato četrdesetih godina 20. veka.

Ime označava mesto na kome je izgorela šuma, i najverovatnije je dobijeno pri početku naseljavanja kada su paljene šume da bi se dobilo obradivo zemljište.