Pređi na sadržaj

Živorad Mićić

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Živorad Mićić
Lični podaci
Puno imeŽivorad Mićić
NadimakŽika
Datum rođenja(1923-02-03)3. februar 1923.
Mesto rođenjaUb, Kraljevina Jugoslavija
Datum smrti9. april 2022.(2022-04-09) (99 god.)
Mesto smrtiBeograd, Srbija
Sportske informacije
Sportbiciklizam

Živorad Žika Mićić (Ub, 3. februar 1923Beograd, 9. april 2022) bio je jedan od najpoznatijih jugoslovenskih i srpskih biciklista svih vremena.

Biografija i karijera

[uredi | uredi izvor]

Rođen je 1923. godine na Ubu, a biciklizmom je počeo da se bavi 1935. godine kada mu je nekadašnji reprezentativac Saša Pavlović poklonio bicikl, videvši njegovu ogromnu želju da ga vozi.[1]

Živeo je na Voždovcu u blizini kafane „Kovač” pa je vozio bicikl ka Avalskom putu. Opisivan je kao vrsni brdski vozač, izdržljiv, neumorni, posvećen, a karijeru je započeo u biciklističkom klubu „Fortuna”.[1];[2]

Prvu medalju uzepo je sa 15 godina, kada je na trci „Beograd” osvojio vrh Avale. Godine 1939. takmičio se kao junior u trci kroz Srbiju i zauzeo osmo mesto. Iako je izbio Drugi svetski rat, Mićić je vozio bicikl pred masom okupljenom na Kalemegdanu, gde je po pisanjima medijima bilo više od deset hiljada ljudi, što je mnogo s ozbirom da je u toku bio rat.[1] Na trci oko Kalemegdana, Mićić je osvojio drugo mesto i prešao u VK „Mitić”. Nakon oslobođenja Beograda kao pripadnik NOVJ odlazi na Sremski front, a nakon oslovođenja nastavio je da se bavi biciklizmom.[1]

Tokom karijere imao je oko hiljadu trka, a svoj najveći uspeh smatrao je peto mesto na trci „TrstVarna”, 1945. godine. Narednih pet godina bio je u Nišu gde je trenirao i vozio za reprezentaciju Jugoslavije. Bio je „desna ruka” Augusta Posineka koji je 1947. godine pobedio na trci kroz Jugoslaviju, učestvovao je na čuvenoj trci „PragBerlinVaršava” u sastavu reprezentacije Jugoslavije koji je nosio u 34. etape.[1][3]

U periodu od 1945. do 1950. Mićić je bio nezamenjiv deo reprezentacije i smatran ej jednim od pet najboljih vozača.[1] Kasnije je radio kao mehaničar, trener, maser, sekretar i blagajnik u Partizanu, Milicionaru i Avali.[1]

Do kasnih godina života vozio je bicikl sve dok nije doživeo saobraćajnu nesreću nakon koje je imao lom obe noge. Imao je sina Miodraga.[1]

Preminuo je 9. aprila 2022. godine u Beogradu, a sahranjen u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju.[1]

Reference

[uredi | uredi izvor]