Pređi na sadržaj

Zbirka porodice Tartalja

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Zbirka porodice Tartalja
Ivo Tartalja tokom potpisivanja ugovora o poklonu sa Udruženjem „Adligat"
Osnivanje2018 (formalizovano)
LokacijaBeograd
 Republika Srbija
VrstaZbirka
Veb-sajthttps://adligat.rs/

Zbirka porodice Tartalja obuhvata predmete, knjige i arhivski materijal iz zaostavština književnika Gvida Tartalje, slikara Marina Tartalje i profesora Ive Tartalje. Nalazi se u Udruženju za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat”, a zvanično je formirana 2018. godine potpisivanjem ugovora o poklonu sa Ivom Tartaljom, koji je i u prethodnim godinama često Udruženju, a pre toga i Biblioteci Lazić, poklanjao vredne materijale iz svoje i očeve arhive.

Zbirka je dostupna javnosti u okviru Muzeja srpske književnosti na Banjici.

O porodici Tartalja

[uredi | uredi izvor]

Porodica Tartalja (sh. Tartaglia, ital. tartagliare: mucati, tepati)[1] uvažena je i stara splitska aristokratska porodica koja je dala niz poznatih i po zaslugama značajnih osoba u javnim, političkim, vojnim, kulturnim i crkvenim poslovima.[2][1] Rodonačelnikom porodice smatra se plemić Andrija Mihacije koji se pominje u izvorima iz 13. veka.[1] Izvorno prezime porodice zabeleženo u 15. veku bilo je Jakovlić, potom je promenjeno u Tartalić, a naposletku u Tartalja, kako se zapisuje od 16. veka. Porodica nosi titulu grofova (ital. Conte Veneto)[1] od 1444. godine i danas je jedna od poslednjih grofovskih porodica na Balkanu.

Gvido Tartalja (1899 – 1984) bio je književnik, pesnik i prevodilac, po struci pravnik, čuven po svojim knjigama za decu. Njegov rođeni brat, Marino Tartalja (1894 – 1984) bio je slikar i likovni pedagog, dugogodišnji profesor na Akademiji likovnih umjetnosti u Zagrebu. Ivo Tartalja (1930), Gvidov sin, teoretičar je i istoričar književnosti, a bio je profesor Filološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu do penzionisanja 1995. godine.

O zbirci

[uredi | uredi izvor]

Profesor Ivo Tartalja, počasni član osnivač Udruženja „Adligat”, u više je navrata poklanjao Udruženju vredne predmete, knjige i materijale iz svoje, ali i porodične arhive i biblioteke. Pokloni su formalizovani 2018. godine, potpisivanjem ugovora kojim je zvanično formirana Zbirka porodice Tartalja. Zbirku sačinjava više stotina knjiga, periodike i arhivskog materijala, kao i brojni rukopisi, pisma i beleške. Između ostalog, deo zbirke je i rukopis romana „Beton i svici” Oskara Daviča, sa beleškama Gvida Tartalje koji je bio urednik izdanja, zatim rukopis pesme Vojislava Ilića Mlađeg guverneru Narodne banke Srbije, u kojoj je Gvido Tartalja jedno vreme radio, te je tako pismo završilo u njegovoj arhivi, potom rukopisi Tina Ujevića, pisma Miloša Crnjanskog, knjiga sa beleškama Bogdana Popovića i brojni drugi značajni arhivski materijali.

Jedan deo autobiografskih beležaka Gvida Tartalje, zajedno sa pismima koje mu je slao Crnjanski, Udruženje je štampalo u okviru knjige „Prepiska sa Crnjanskim; Autobiografske beleške: iz zbirke porodice Tartalja" (2018).

Foto-galerija

[uredi | uredi izvor]

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b v g „Obitelj Tartaglia”. www.plemstvo.hr. Pristupljeno 2020-08-18. 
  2. ^ Tartaglia, Siniša "Obitelj Tartaglia i Split, neraskidive veze : 1150-2010", Književni krug, Split, 2011

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]