Zbirka porodice Tartalja
Zbirka porodice Tartalja | |
---|---|
Osnivanje | 2018 (formalizovano) |
Lokacija | Beograd Republika Srbija |
Vrsta | Zbirka |
Veb-sajt | https://adligat.rs/ |
Zbirka porodice Tartalja obuhvata predmete, knjige i arhivski materijal iz zaostavština književnika Gvida Tartalje, slikara Marina Tartalje i profesora Ive Tartalje. Nalazi se u Udruženju za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat”, a zvanično je formirana 2018. godine potpisivanjem ugovora o poklonu sa Ivom Tartaljom, koji je i u prethodnim godinama često Udruženju, a pre toga i Biblioteci Lazić, poklanjao vredne materijale iz svoje i očeve arhive.
Zbirka je dostupna javnosti u okviru Muzeja srpske književnosti na Banjici.
O porodici Tartalja
[uredi | uredi izvor]Porodica Tartalja (sh. Tartaglia, ital. tartagliare: mucati, tepati)[1] uvažena je i stara splitska aristokratska porodica koja je dala niz poznatih i po zaslugama značajnih osoba u javnim, političkim, vojnim, kulturnim i crkvenim poslovima.[2][1] Rodonačelnikom porodice smatra se plemić Andrija Mihacije koji se pominje u izvorima iz 13. veka.[1] Izvorno prezime porodice zabeleženo u 15. veku bilo je Jakovlić, potom je promenjeno u Tartalić, a naposletku u Tartalja, kako se zapisuje od 16. veka. Porodica nosi titulu grofova (ital. Conte Veneto)[1] od 1444. godine i danas je jedna od poslednjih grofovskih porodica na Balkanu.
Gvido Tartalja (1899 – 1984) bio je književnik, pesnik i prevodilac, po struci pravnik, čuven po svojim knjigama za decu. Njegov rođeni brat, Marino Tartalja (1894 – 1984) bio je slikar i likovni pedagog, dugogodišnji profesor na Akademiji likovnih umjetnosti u Zagrebu. Ivo Tartalja (1930), Gvidov sin, teoretičar je i istoričar književnosti, a bio je profesor Filološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu do penzionisanja 1995. godine.
O zbirci
[uredi | uredi izvor]Profesor Ivo Tartalja, počasni član osnivač Udruženja „Adligat”, u više je navrata poklanjao Udruženju vredne predmete, knjige i materijale iz svoje, ali i porodične arhive i biblioteke. Pokloni su formalizovani 2018. godine, potpisivanjem ugovora kojim je zvanično formirana Zbirka porodice Tartalja. Zbirku sačinjava više stotina knjiga, periodike i arhivskog materijala, kao i brojni rukopisi, pisma i beleške. Između ostalog, deo zbirke je i rukopis romana „Beton i svici” Oskara Daviča, sa beleškama Gvida Tartalje koji je bio urednik izdanja, zatim rukopis pesme Vojislava Ilića Mlađeg guverneru Narodne banke Srbije, u kojoj je Gvido Tartalja jedno vreme radio, te je tako pismo završilo u njegovoj arhivi, potom rukopisi Tina Ujevića, pisma Miloša Crnjanskog, knjiga sa beleškama Bogdana Popovića i brojni drugi značajni arhivski materijali.
Jedan deo autobiografskih beležaka Gvida Tartalje, zajedno sa pismima koje mu je slao Crnjanski, Udruženje je štampalo u okviru knjige „Prepiska sa Crnjanskim; Autobiografske beleške: iz zbirke porodice Tartalja" (2018).
Foto-galerija
[uredi | uredi izvor]-
Pisaća mašina Gvida Tartalje, sa ćiriličnim i latiničnim rasporedom slova.
-
Rukopis romana „Beton i svici” Oskara Daviča, sa beleškama Gvida Tartalje koji je bio urednik izdanja
-
Rukopis Gvida Tartalje o romanu „Beton i svici”
-
Pisma Miloša Crnjanskog iz prepiske sa Gvidom
-
Rukopis Tina Ujevića koji je sastavio u jednom od druženja sa Gvidom, ispisan ekavicom i ćirilicom.
-
Rukopis pesme Vojislava Ilića Mlađeg guverneru Narodne banke Srbije, o zaposlenju sina
-
„Uvod u retoriku" Vilijama B. Kernsa sa ispisanim beleškama Bogdana Popovića
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b v g „Obitelj Tartaglia”. www.plemstvo.hr. Pristupljeno 2020-08-18.
- ^ Tartaglia, Siniša "Obitelj Tartaglia i Split, neraskidive veze : 1150-2010", Književni krug, Split, 2011
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Zbirka porodice Tartalja u Adligatu (RTV, 09. jun 2018)