Pređi na sadržaj

Ivon Farel

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Ivon Farel
Ivon Farel 2015. godine
Datum rođenja1951.
Mesto rođenjaOfali

Ivon Farel (engl. Yvonne Farrell; 1951. godine, Talamor, Irska) je irski arhitekta i predavač. Osnovala je zajedno sa Šeli Maknamara firmu Grafton Architects 1977. godine, koja je dobila Nagradu za najbolju građevinu 2008. godine za njihovu zgradu na Univerzitetu u Milanu. [1]Trenutno predaje na Politehničkom univerzitetu (EPFL) u Lozani.

Obrazovanje

[uredi | uredi izvor]

Studirala je arhitekturu na Dablinskom univerzitetu. Diplomirala je 1974. godine.

Karijera

[uredi | uredi izvor]

Zajedno sa Šeli MekNamara je osnovala firmu Grafton Architects 1977. godine. Grafton Architects su osvojili nagradu za najbolju građevinu 2008. godine za njihovu zgradu na univerzitetu Bokoni, u Milanu, u Italiji.[2] 2009. godine njihova zgrada Ministarstva finansija je osvojila Nagradu građanskog poverenja i Specijalnu nagradu arhitektonskog društva Irske.

Ivon Farel je predavala na Dablinskom univerzitetu, a trenutno predaje na Politehničkom univerzitetu (EPFL) u Lozani, u Švajcarskoj. Takođe, predavala je na Američkoj školi arhitekture i širom Evrope - u Oslu, Stokholmu... [3]Ona je i kritičar arhitektonskih škola.

Član je Kraljevskog instituta arhitekta u Irskoj, počasni član Kraljevskog instituta britanskih arhitekta i Organizacije irske umetnosti (Aosdána). Ivon Farel i Šeli MekNamara su primile 2020. godine Prickerovu nagradu za arhitekturu, koju dodeljuje fondacija Hyatt.[4] To ih čini četvrtom i petom ženom koje su nagrađene ovom nagradom otkad je ona počela da se dodeljuje. [5]Nagrađene su i Zlatnom nagradom za arhitekturu - RIBA Royal Gold Medal 2016. godine, koju dodeljuje Kraljevski institut britanskih arhitekta za zgradu univerzitetskog kampusa na Univerzitetu za tehnologiju i inženjering u Limi, u Peruu.[6] One su dobile počasni doktorat od Dablinskog koledža 2019. godine.[7] 2018. godine, Ivon i Šeli su bile umetnički direktori - kustosi 16. Venecijanskog Bijenala pod nazivom „Slobodan prostor” (Free space).[8][9][10][11]

Knjiga

[uredi | uredi izvor]

Farel je zajedno sa MekNamara objavila knjigu „Dijalog i prevod: Grafton Architects“ 2014. godine. Ova knjiga obuhvata rad firme, arhitektonsku muziku i zbirku predavanja koja su održana na Univerzitetu Kolumbija u školi za arhitekturu, planiranje i očuvanje.

Glavni projekti

[uredi | uredi izvor]
  • Zgrada na Univerzitetu Bokoni, 2008. godine, Milano, Italija
  • Zgrada Ministarstva finansija, 2009. godine, Dablin, Irska
  • Zgrada na IMT-u (Institut Mines-Télécom), 2019. godina, Pariz, Francuska
  • Tuluska škola ekonomije, 2019. godine, Tuluza, Francuska

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Aosdána”. aosdana.artscouncil.ie. Pristupljeno 2020-04-18. 
  2. ^ „Universita Luigi Bocconi by Grafton Architects”. Dezeen (na jeziku: engleski). 2008-10-27. Pristupljeno 2020-04-18. 
  3. ^ „The American School - Christopher C. Gibbs College of Architecture”. architecture.ou.edu. Pristupljeno 2020-04-18. 
  4. ^ CNN, Oscar Holland. „Pritzker Prize 2020: Irish duo's win marks rare victory for women in the 'Nobel of architecture'. CNN (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-04-18. 
  5. ^ „KUĆA STIL - ARHITEKTURA - Inovativni arhitektonski projekti”. Kuca Stil (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2020-04-18. 
  6. ^ „RIBA International Awards”. www.architecture.com. Pristupljeno 2020-04-18. 
  7. ^ „Registrar: Trinity college Dublin, the University of Dublin, Ireland”. 
  8. ^ Editor, News (2017-01-19). „Yvonne Farrell and Shelley McNamara appointed curators of Venice Architecture Biennale”. Biennial Foundation (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-04-18. 
  9. ^ Blic. „Projekat "Slobodna škola je slobodan prostor" predstavlja Srbiju na Bijenalu arhitekture u Veneciji”. Blic.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2020-04-18. 
  10. ^ „Događaj u KCB: Bijenale arhitekture u Veneciji / Slučaj SRBIJA”. Univerzitet u Beogradu - Arhitektonski fakultet (na jeziku: srpski). 2018-06-18. Pristupljeno 2020-04-18. 
  11. ^ „Venice Architecture Biennale to be curated by UCD adjunct professors”. www.ucd.ie. Pristupljeno 2020-04-18. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]