Igumanija Voskresija (Stanojević)
| Voskresija (Stanojević) | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Pomesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija zahumsko-hercegovačka i primorska |
| Čin | igumanija |
| Titula | igumanija Manastira Dobrićevo |
| Sedište | Manastir Dobrićevo |
| Godine službe | od 16. januara 1961. do 11. decembra 1986. |
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Nikolija Stanojević |
| Datum rođenja | 26. jul 1913. |
| Mesto rođenja | Plužac kod Osečine, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 11. decembar 1986. (73 god.) |
| Mesto smrti | Manastir Dobrićevo, SFRJ |
| Grob | Manastir Dobrićevo |
Voskresija (svetovno Nikolija Stanojević; Plužac kod Osečine, 26. jul 1913 — Manastir Dobrićevo, 11. decembar 1986) bila je monahinja Srpske pravoslavne crkve i starešina Manastira Dobrićevo.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Igumanija mati Voskresija (Stanojević) rođena je 26. jula 1913. godine u selu Plužac kod Osečine, od čestitih pobožnih roditelja Radoja i Radojke.[1] Njeni roditelji su imali šestoro dece: Svetolika, Živanu, Nikoliju, Aleksandra, Nataliju i Dušanku. Prilikom krštenja je dobila ime Nikolija.[1]
Posle smrti oca Radoja 1928. godine i smrti majke Radojke 1931. godine o Nikoliji i ostaloj deci vodila je brigu baka Đurđija i stričevi Krstivoje i Stanoje.[2] Brat Svetolik i njegova sestra upisali su se u Bogomoljački pokret 1924. godine, i zajedno su posećivali Bogomoljačke skupove i crkvena bogosluženja a i od svoje kuće.[2]
Svoj monaški put započinje u Manastiru Jovanje kod Ovčar Banje u Ovčarsko-kablarskoj klisuri, 19. avgusta 1936. godine kao iskušenica kod tadašnje igumanije Irine (Stevanović).[2] Tu je ostala tri godine gde je obavljanja sva monaška manastirska poslušanja i monaške obaveze joj zadane. Zamonašena je 7. jula 1939. godine u Manastiru Jovanju, od strane episkopa žičkoga gospodina Nikolaja (Velimirovića), dobivši monaško ime Voskresija.[3] Monašenju je privela svoja duhovna majka igumanija Ekaterina (Stanojević), starešina manastira Jovanja.[3]
Monahinja Voskresija bila je u Manastiru Jovanju sve do potapanja manastira 1954. godine tada je sa ostalim sestrama prešla u Manastir Nikolje kod Čačka, kod igumanije Efrosinije (Simić).[3] Po potrebi službe iz Eparhije žičke prelazi u Eparhiju zahumsko-hercegovačku i primorsku u Manastir Dobrićevo.[4]
Odlukom mitropolita zahumsko-hercegovačog i primorskog gospodina Vladislava (Mitrovića), 16. januara 1961. godine monahinja Voskresija postavljena je za igumaniju Manastira Dobrićeva.[4] Tu se skupila nekoliko monahinja te obnovila i unapredila manastir. Upokojila se 11. decembra 1986. godine u Manastiru Dobrićevu, gde je i sahranjena na monaškom groblju.[4]
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b „Manastir Dobrićevo – duhovno središte Hercegovaca kroz vijekove | Katera”. katera.news (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-12-25.
- ^ a b v ZHiP, Eparhija (2021-10-29). „MANASTIR DOBRIĆEVO”. Eparhija Zahumsko-hercegovačka i primorska (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-12-25.
- ^ a b v „Srpska Pravoslavna Crkva - Mitropolija Dabrobosanska”. www.mitropolijadabrobosanska.org. Pristupljeno 2023-12-25.
- ^ a b v „Manastir DOBRIĆEVO – www.poklonik.com” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-12-25.
