Ikarbus

Ikarbus
Ikarbus
Vrsta	a.d.
Delatnost	automobilska industrija
Osnovano	1923.
Ugašeno	2022.
Sedište	Beograd, Kraljevina SHS; (danas Srbija)
Proizvodi	autobusi
Broj zaposlenih	720
Veb-sajt	www.ikarbus.rs

Ikarbus je bila fabrika autobusa i specijalnih vozila, ujedno je posle novosadskog “Neobusa” bila i najveći proizvođač autobusa u jugoistočnoj Evropi. Prvobitni naziv fabrike je bio „Ikarus“, međutim zbog sličnosti i problema sa mađarskom fabrikom Ikarus [en] koja je to ime zaštitila, naziv fabrike od 1992. je promenjen u „Ikarbus“.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Ikarbus je osnovan 20. novembra 1923. u Novom Sadu kao Ikarus prva fabrika aero i hidroplana na Balkanu. Temelje joj je udario Dimitrije Konjović, pilot, pomorski oficir i čuveni srpski industrijalac. Prvi avion u Ikarusu je proizveden već marta 1924. Bio je to školski vazduhoplov tipa „brandeburg“. Fabrika je 1932. preseljena u Beograd. Fabrika je tokom Drugog svetskog rata prilično razrušena savezničkim bombardovanjem 1944. Posle oslobođenja Jugoslavije i nacionalizacije fabrike 1946. godine nastavljena je proizvodnja. U periodu od 1951. do 1962. godine vojni program fabrike Ikarus je potpuno zamenjen civilnim programom. Preseljenjem proizvodnje aviona u novu fabriku aviona SOKO Ikarus prelazi na proizvodnju karoserija za autobuse i dostavna vozila. Sedamdesetih godina u pogonima nove fabrike pored autoputa Beograd–Zagreb počinje proizvodnja autobusa.

Proizvodni pogoni Ikarbusa kapaciteta 750 vozila godišnje, smešteni su u Zemunu, u blizini Aerodroma „Nikola Tesla“. Fabrika zapošljava 750 radnika svih profila. Ikarbusu je poslednjih godina dodeljen veliki broj značajnih priznanja na prestižnim međunarodnim sajmovima (Beograd, Moskva, Verona) a zvanično je najbolji korporativni brend u oblasti automobilske industrije u Srbiji.

Prošle godine, Ikarbus je započeo serijsku proizvodnju najsavremenijih minibuseva za evropsko tržište na osnovu dokumentacije dobijene od italijanske kompanije „Bredamenarinibus“ sa kojom je sklopljen dugogodišnji ugovor o strateškom partnerstvu. Takođe, startovala je proizvodnja najmodernijih ambulantnih vozila po licenci francuske firme „TIB(TIB)“.

Međugradski autobus IK-312 i niskopodni zglobni autobus IK-218 su najnoviji modeli proizvedeni u Ikarbusu. Nastali su u tesnoj saradnji sa partnerskom kompanijom „Bredamenarinibus“ iz Italije. Premijerno su prikazani na Međunarodnom sajmu autobusa u Veroni krajem novembra 2007.

Privatizacija i stečaj[uredi | uredi izvor]

Godine 2019, Ikarbus je privatizovan od strane kineske kompanije LGNEA koja je otkupila više od 51% kapitala fabrike kao i dug od 9,5 miliona evra koji je Ikarbus imao prema poveriocima. Iako je prvenstveno najavljivano proširenje proizvodnog programa uz zadržavanje postojećih modela, do danas nije došlo do pokretanja proizvodnje. 2020. godine svim radnicima Ikarbusa ponuđen je socijalni program i napuštanje preduzeća. 25. novembra 2022. godine, Ikarbus zvanično proglašava stečaj i kao fabrika formalno prestaje da postoji.