Invazija ekstremista na Dagestan
| Invazija ekstremista na Dagestan | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
 Islamski džemat Dagestana Islamske međunarodne brigade Al Kaida | |||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
 Viktor Kazancev Magomedali Magomedov Said Amirov |
Šamil Basajev Ibn el Hatab | ||||||
| Jačina | |||||||
| ~17.000 vojnika | ~2.000-10.000 boraca | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| 290 mrtvih, 937 ranjenih, teški gubici Dagestanske policije | 1.500-2.000 poginulih (po ruskim navodima) | ||||||
Invazija ekstremista na Dagestan (rus. Вторжение боевиков в Дагестан) ili Dagestanski rat[1] (rus. Дагестанская война) (smatra se početkom Drugog čečenskog rata) je oružani sukob na teritoriji ruske republike Dagestan između samoproglašenog i međunarodno nepriznatog Islamskog džamata Dagestana na jednoj strani i Ruske Federacije na drugoj. Sukob je trajao od 7. avgusta do 14. septembra 1999. godine.
Početkom 1998, vahabističke skupine su proglasile nezavisnu islamsku republiku na području zapadnog Dagestana, a oružje i municija im je počela stizati iz susjedne Čečenije radi „oslobođenja Dagestana”.[2] Čečenski i dagestanski vahabisti su se ujedinili, a u aprilu 1999, Bagaudin Magomedov, „Emir islamskog džemata Dagestana”, je pozvao na džihad i „oslobođenje Dagestana i Kavkaza od ruskog kolonijalnog obruča”.[3] 7. avgusta 1999, oko 2.000[4] čečenskih boraca, koje je vodio Šamil Basajev, je prešlo u susjedni Dagestan kako bi pružili podršku islamistima koji su takođe tražili nezavisnost od Rusije.[5] Ovi borci, zvani Islamske međunarodne brigade (IMB), su takođe pozivali sve muslimane da se ujedine protiv Rusije u džihadu. Međutim, Dagestanci im nisu bili blagonakloni jer su smatrali da je ta invazija zapravo oblik „čečenskih teritorijalnih pretenzija” na Dagestan, dok su Čečeni smatrali da su Dagestanci „izdajice” jer im se nisu pridružili u borbi za zajedničku nezavisnost od Rusije.[6] Kao odgovor, ruske snage su pokrenule vojnu operaciju u kojoj su nakon nekoliko sedmica teških borbi protjerali pobunjenike natrag u Čečeniju.[7] Rusija je u ovom sukobu imala 275 poginulih i 937 ranjenih.[8] Oko 20.000 ljudi je raseljeno, iako se većina vratila poslije završetka sukoba.[8]
Ovaj sukob se katkad navodi kao jedan od okidača za Drugi čečenski rat. Uz to, postoje i teorije da je Boris Berezovski finansirao invaziju Dagestana te iskoristio veze sa tajnim službama kako bi organizovao otmicu ruskih funkcionera, među kojima je bio i general Genadij Špigun, na aerodromu u Groznom, što bi poslužilo kao „samo-nanesena kriza” i dovela do novog rusko-čečenskog rata.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ John Pike (17. 8. 1999). „War In Dagestan”. Globalsecurity.org. Pristupljeno 24. 8. 2013.
- ^ Sulejmanov 2005, pp. 61.
- ^ Sulejmanov 2005, pp. 62.
- ^ Youngs 2000, pp. 15.
- ^ BBC News 2014.
- ^ Sulejmanov 2005, pp. 64.
- ^ Youngs 2000, p. 15.
- ^ a b Moscow Defense Brief 2002.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- BBC News (2014). „Chechnya profile”. bbc.co.uk.
- Moscow Defense Brief (2002). „Russian Army Operations and Weaponry During Second Military Campaign in Chechnya”. Arhivirano iz originala 29. 01. 2009. g. Pristupljeno 12. 12. 2014.
- Sulejmanov, Emil (2005). „Chechnya, Wahabism and the Invasion of Dagestan” (PDF). Middle East Review of International Affairs, Vol. 9, No. 4. Arhivirano iz originala (PDF) 12. 11. 2014. g. Pristupljeno 12. 12. 2014.
- Szászdi, Lajos F. (2008). Russian civil-military relations and the origins of the second Chechen war. University Press of America. ISBN 978-0-7618-4178-4.
- Youngs, Tim (2000). „The Conflict in Chechnya – Research Paper 00/14” (PDF). Dom komuna.[mrtva veza]
