Pređi na sadržaj

Iskaz (lingvistika)

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Iskaz u lingvistici označava govornu realizaciju rečenice, kao jedinice jezičkog sistema, odnosno rečenicu povezanu sa kontekstom u kojem se njeno značenje komunikacijski interpretira — kontekstualizovanu rečenicu.

Dok se značenjem rečenica i njihovih sastavnih dijelova bavi semantika, ispitivanje značenja rečenice u kontekstu, to jest ispitivanje iskaza u pojedinim govornim situacijama, predmet je pragmatike, discipline koja proučava upotrebu jezika. Pažnja se pritom naročito obraća na komunikacijske namjere govornika i na dejstva koja se postižu upotrebom jezika.[1]

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Ranko Bugarski (1996). Uvod u opštu lingvistiku. Beograd: Čigoja štampa. str. 221. 

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Ranko Bugarski (1996). Uvod u opštu lingvistiku. Beograd: Čigoja štampa. str. 221.