Pređi na sadržaj

Kafana Orač (Vračar)

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Kafana „Orač“
Informacije
Lokacija Ugao Kneginje Zorke i Bulevara oslobođenja,  Srbija
Status zatvorena
Otvaranje 1948.
Zatvaranje preseljena 2015.
Broj spratova 1

Kafana „Orač“ na Vračaru, otvorena je 1948. godine u kući u kojoj je pre toga bila abadžijska radnja.[1] Nalazila se na uglu današnje Ulice kneginje Zorke i Bulevara oslobođenja.

Spada u jednu od tzv. legendarnih čuburskih kafana, koje su svoj procvat doživele počev od 1900. godine, kao što su: „Trandafilović“, „Toplica“, „Savinačka kasina“, „Zadruga“, „Sokolac“, „Mlava“, „Tabor“, „Kikevac“, „Kalenić“.

Jedna je od više beogradskih kafana sa ovim nazivom. Najstariji „Orač“, vlasnika Jordana Antonovića, otvoren krajem 19. veka i srušen 1960. godine, nalazio se na uglu ulica Žorža Klemensoa i Takovske.[2]

Promena vlasnika

[uredi | uredi izvor]

Godine 2015. kafana „Orač“ na Čuburi je zatvorena i preseljena u restoran „Vltava“ u Makenzijevoj 81.[3]

Zajedno sa restoranima „Zvezda“ („Velika astronomija“), „Mala Astronomija“ i drugim, „Orač“ je pripadao UP „Tri grozda“.[4]

Posle privatizacije s početkom 2000-ih, kada je većina kafanskih objekata promenila namenu, a neki su davani u zakup, „Orač“ je izmešten u restoran „Vltava“.

Osobenosti „Orača“

[uredi | uredi izvor]

U „Oraču“ je postojao specifičan „roštilj u sali“ gde su gosti mogli da gledaju kako se sprema hrana, kao i rashladnu vitrinu za meso, takođe vidljivu u sali restorana.

„Orač“ je bio prva beogradska kafana koja je u jelovnik uvela pečenje.

Dugogodišnji upravnik „Orača“ bio je Dragan Petković, a među gostima su bili privrednici, vojna lica, profesori, ambasadori, glumci, pesnici.[5]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Legalizacija uspomena”. Politika. Pristupljeno 25. 9. 2021. 
  2. ^ „Duša jednog grada: kafane su plamtele svaku ljubav, proslavljale svaku bitku i brisale svaku suzu beogradsku”. Rokselanin kofer. Pristupljeno 25. 9. 2021. 
  3. ^ „Nema više "Orača". Alo. Arhivirano iz originala 25. 09. 2021. g. Pristupljeno 25. 9. 2021. 
  4. ^ „Beograd koga više nema”. Forum. Pristupljeno 25. 9. 2021. 
  5. ^ „Tajne Čubure”. Blic. Pristupljeno 25. 9. 2021.