Kenet Noland
Kenet Noland | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 10. april 1924. |
Mesto rođenja | Ešvil (Severna Karolina), Sjedinjene Američke Države |
Datum smrti | 5. januar 2010.85 god.) ( |
Mesto smrti | Port Klajd, Mejn, Sjedinjene Američke Države |
Umetnički rad | |
Polje | Apstraktni ekspresionizam |
Kenet Noland (Kenneth Noland, Ešvil, 10. april 1924 — Port Klajd, 5. januar 2010) bio je američki slikar. Po svom likovnom izrazu pripadao školi apstraktnog ekspresionizma. Kao jedan od prvih slikara koji je koristio tehniku bojenja platna razređenim bojama i tehniku raspoređivanja boja u koncentričnim prstenovima i paralelama, oblikovanim i proporcionalnim u odnosu na oblik platna, svrstava se među najpoznatije američkih slikare u tehnici polja boja. Noland se smatra i jednim od osnivača pokreta Vašingtonska školka boja.
U znak priznanja za njegovo sveukupno stvaralaštvo 1977. godine njegova dela prikazivana su na velikim retrospektivnim izložbama održanim u Muzeju Solomona R. Gugenhajma u Njujorku, zatim Hiršhorn muzeju i Bašti skulptura u Vašingtonu i Muzeju umetnosti Toledo u Ohaju 1978. Godine 2006. Nolandove slike sa prugama izlagane su i galeriji Tejtu u Londonu.[1]
Život i karijera
[uredi | uredi izvor]Rođen je u Ešvilu (Severna Karolina) 1924. godine, kao sin Harija Kasvela Nolanda (1896–1975), patologa, i njegove supruge Besi (1897–1980), Kenet Klifton Noland rođen je u Ešvilu, Severna Karolina. Imao je četvoro braće i sestara: Dejvida, Bila, Nila i Harija mlađeg.[2]
Nakon završetka srednje škole prijavio se u američko ratno vazduhoplovstvo 1942. godine u periodu kada su svetu vodio Drugi svetski rat. Kao veteran Drugog svetskog rata, Noland je studira umetnost na eksperimentalnom koledžu Black Mountain College u svojoj matičnoj državi Severna Karolina.[3] Na Black Mountain College-u, gde su dva njegova brata takođe studirala umetnost, Noland je učio kod Ilje Bolotovskog, profesora koji ga je upoznao sa neoplasticizmom i delom Pita Mondrijana. Noland je tamo takođe proučavao Bauhaus teoriju i boju pod Jozefom Albersom i zainteresovao se za Pola Klea—posebno za Kleeovu osetljivost na boju.[2]
Noland pored toga što je pohađao Black Mountain College u Severnoj Karolini, paraleno je studirao i kod francuskog vajara Osipa Zadkina u Parizu (od 1948. do 1949.). U parizu je imao i svoju prvu samostalnu izložbu 1949. godine.[1]
On i Moris Luis, pod uticajem dela Helene Frankentaler (1928—2011), zajedno su radili u tehnici bojenja razređenim bojama, zasnovanoj na primeni čistih, zasićenih boja kao sastavnog dela slikarskog platna. Pri tome Noland je primenjujući ovu tehniku izgradio sopstveni karakteristični stil kasnih 1950-ih.[1]
Noland je radio kao predavač na Institutu za savremenu umetnost (1950–52) i na Katoličkom univerzitetu (1951–60) u Vašingtonu, i na Benington koledžu (1968) u Vermontu.[1]
Privatni život
[uredi | uredi izvor]Noland, je tokom života bio oženjen, ili u vezi sa više žena, kao što su:
- Korneliju Langer, ćerka republikanskog američkog senatora iz Severne Dakote, Vilijama Langera. Par se venčao 1950. i kasnije se razveo. Imali su troje dece: ćerku Kejdi i Lindon i sina Vilijama.[4]
- Stefanija Gordon, psiholog, koja je živela je sa Nolandom od novembra 1964. do juna 1970. Venčali su se u aprilu 1967. a razveli u junu 1970. godine.[5]
- Pegi L. Šifer, istoričarka umetnosti i ćerka dr Mortona A. Šifera. U brak su stupili oko 1970. godine, i imali su jednog sina, Semjuela Džesija.[6][7][8][9] Noland je bio njen peti muž.
- Sa umetnicom i socijalistom Meri Pinčot Majer, Noland je imao aferu 1960-ih.[10]
Preminuo od raka bubrega u svojoj kući u Port Klajdu, u državi Mejn, 5. januara 2010. u 85. godini života.[11]
Delo
[uredi | uredi izvor]Motiv na delima Nolanda bila je blistava meta napravljena od prstenova čiste boje nanetih direktno na sirovo platno, pri čemu je to platno doprinosilo divnom osećaju prostora za disanje između svake trake boja. Snaga boja, njihova često neskladna interakcija i ritmovi koji se šire i skupljaju u vidu traka boje na sirovom platnu, ponekad deluju zapanjujuće direktno i živahno.
Nolandov rad su posebno cenili i zagovarali Klement Grinberg i drugi formalistički kritičari umetnosti, ali su mu se na početku veoma divili i kritičari šireg kruga, uključujući Donalda Džada.
Tokom 1960-ih, slikarstvo u polju boja borilo se za dominaciju sa pop artom i minimalizmom, i na kraju je izgubilo takmičenje u interesovanju, kritičkoj poziciji i tržišnom udelu. Možda na njegovu štetu, Noland je nastavio da bude uporno odan svojim formalističkim principima i savijao svoje trake boja u smele ševron aranžmane, delikatnije paralelne i karirane linije, dok je takođe eksperimentisao i sa oblikovanim platnima. Ponekad je postigao lagani sjaj koji je imao nešto i od rokokoa. U svom potpunom oslanjanju na boju, skalu i kompoziciju, gospodin Noland je možda najduže koristio čuvenu izreku Frenka Stele „ono što vidiš je ono što vidiš“.[12]
Njegova dela su izlagana na međunarodnom nivou, a stalne kolekcije njegovih slika smeštene su u Muzeju moderne umetnosti u Njujorku, Tejtu u Londonu i u jednom od najvećih muzeja umetnosti u Švajcarskoj Kunsthaus u Cirihu.[1]
Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ a b v g d „Kenneth Noland | American artist | Britannica”. www.britannica.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-08-11.
- ^ a b Grimes, William (January 23, 2010). "Kenneth Noland April 10, 1924 - Jan. 5, 2010 Abstract Painter Favored Brightly Colored Shapes". Pittsburgh Post-Gazette. Pittlsburgh, Pennsylvania. p. B.3.
- ^ Obituaries state Noland was drafted in 1942 and served until 1946. An official enlistment record, however, states Noland, then 20, joined the Army Air Corps Reserves as a private at Keesler Field in Biloxi, Mississippi, on 24 May 1944. The record was accessed on ancestry.com on 7 January 2010.
- ^ "Kenneth Noland." Encyclopedia of World Biography, 2nd ed. 17 Vols. Gale Research, 1998. Reproduced in Biography Resource Center. Farmington Hills, Mich.: Thomson Gale. 2005.
- ^ World Artists, 1950-1980 (H. W. Wilson, 1980), page 626
- ^ „Dr. Morton A. Schiffer; Physician, 88”. The New York Times. 30. 7. 2002.
- ^ Matt Schudel, "Kenneth Noland, 85: Abstract Painter, a founder of Washington Color School", The Washington Post, 7 January 2010
- ^ „Kenneth Noland, 85; abstract painter, a founder of Washington Color School”. The Washington Post.
- ^ Date and place of marriage established through ancestry.com and viewing of the Vermont Marriage Index, 1989-2001.
- ^ Sally Bedell Smith, Grace and Power: The Private World of the Kennedy White House (Random House, 2005), page 234
- ^ Smith, Roberta. „Kenneth Noland, Color Field Artist, Is Dead at 85”. ArtsBeat (na jeziku: engleski). Pristupljeno 11. 8. 2022.
- ^ Grimes, William (2010-01-06). „Kenneth Noland, Abstract Painter of Brilliantly Colored Shapes, Dies at 85”. The New York Times (na jeziku: engleski). ISSN 0362-4331. Pristupljeno 2022-08-11.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Kenneth Noland in the National Gallery of Australia's Kenneth Tyler collection Arhivirano 2012-03-27 na sajtu Wayback Machine
- Tate08 Series: Kenneth Noland: The Stripe Paintings exhibition at Tate Liverpool, England, 2006
- [1] TheArtStory.com/Kenneth_Noland
- [2] Arhivirano 2012-03-29 na sajtu Wayback Machine Kenneth Noland at The Phillips Collection
- New York Times artblog by Roberta Smith
- Noland's works at the Solomon R. Guggenheim Museum
- New York Times Obituary
- Washington Post Obituary
- The Guardian Obituary and letter from Anthony Caro
- The Independent Obituary
- Times Online Obituary na sajtu Wayback Machine (arhivirano 2010-05-25)