Pređi na sadržaj

Klasifikacija lekovitih mineralnih voda

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Izvor mineralne vode

Klasifikacija lekovitih mineralnih voda je postupak kojim se prema određenim propisanim kriterijumima a na osnovu sastava i namene, voda razvrstava u četiri klase ili grupe.[1]

Opšte informacije

[uredi | uredi izvor]

U prirodi je prisutan veliki broj lekovitih mineralnih voda, koje zahvaljujući svojim fizičko-hemijskim svojstvima imaju široku primenu u balneologiji, ali i u svakodnevnoj upotrebi.[2][3]

Lekovite mineralne vode koje se koriste za kupanje u njima (hidroterapija) ili piće, razvrstavaju se na osnovu više kriterijuma, kao što su opšta mineralizacija, jonski i gasni sastav, sadržaj terapeutski aktivnih komponenti, radioaktivnost, kiselost, odnosno alkalnost, i temperatura, razvrstavaju se na više načina.[1]

Klasifikacija na osnovu hidrogeološke strukture

[uredi | uredi izvor]

Na osnovu hidrogeološke strukture - tipa akvifera (izdana), npr. na teritoriji Srbije izdvojene su četiri grupe mineralnih i termalnih voda:[4]

  • Mineralne i termalne vode vulkanogenih masiva
  • Mineralne i termalne vode karstnih područja
  • Mineralne i termalne vode oblasti metamorfiti
  • Mineralne i termalne vode hidrogeoloških basena.

Klasifikacije prema anjonsko-katjonskom sastavu i sadržaju komponentni

[uredi | uredi izvor]
Klasifikacija lekovitih mineralnih voda prema anjonsko-katjonskom sastavu[5]
Klasa Količina minerala Karakteristike
I. Vode povišene mineralizacije 1 - 5 g/l Kad se piju deluju na čovečiji organizam slično kao „obične“ malo mineralizovane vode.
II. Vode srednje mineralizacije 5 - 15 g/l Po svojoj osmotskoj koncentraciji slične su koncentraciji plazme u krvi. Najpogodnije su za primenu u balneologiji (piju kao lek).
III. Vode visoke mineralizacije 15 - 35 g/l Najčešće služe za lečenje kupanjem. Pojedini tipovi voda se piju, kao što su hloridno-hidrokarbonatne i hidrokarbonatne vode natrijumske grupe.
IV. Rasolne vode 35 - 150 g/l U prirodnom obliku koriste se isključivo za kupanje. Izuzetno se u balneologiji mogu koristi za piće uz prethodno razblaživanje malo mineralizovanim ili vodama povišene mineralizacije.


Klasifikacija lekovitih mineralnih voda na osnovu sadržaja komponentni
Grupa Elemeti Karakteristike
Prva grupa elemanta Fe, Co, As, J, Br i eventualno B. Grupu čine elementi sa izraženim farmakološkim dejstvom.
Druga grupa elemanta J, Fe, Cu, Mo, Zn, Co, Mn, a moguće i Ni i Ba. Elemeti iz ove grupe imaju tačno utvrđeni uticaj na hormonalne i fermentalne procese u organizmu.
Treća grupa elemanta As, Pb, Se, Hg, V, F. Ovu grupu čine elementi toksični za organizam
Četvrta grupa elemanta Ti, Zr, Ir, Cs, Ge i mnogi drugi. Elemeti iz ove grupe otkriveni su u tkivu i tkivnim tečnostima čoveka. Njihova biološka uloga još nije utvrđena. Kada su gasovi u pitanju kao balneološki korisni smatraju se CO2, H2S i Rn.

Izvori

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b Balderer, Werner; Porowski, Adam; Idris, Hussein (17. 3. 2014). Thermal and Mineral Waters: Origin, Properties and Applications. James W. LaMoreaux. Springer Science & Business Media. str. 71. ISBN 978-3-642-28824-1. 
  2. ^ Stuyfzand P J (1986) A new hydrochemical classification of watertypes, with Dutch examples of application. H2O (19) 1986 number 23 (in Dutch)
  3. ^ dr Aleksandar Dimić Mesto balneoterapije u lečenju reumatskih bolesti [1] Arhivirano na sajtu Wayback Machine (26. novembar 2014), Pristupljeno 08/2010.
  4. ^ Protić D., Mineralne i termalne vode Srbije, Posebna izdanja, knjiga 17, Beograd, (1995).
  5. ^ Veselin Dragišić, Osnovi hidrografije, Rudarsko-geološki fakultet, Beograd

Literatura

[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]
Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje
u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja).