Pređi na sadržaj

Kokrški partizanski odred

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Kokrški partizanski odred
Jugoslovenska partizanska zastava
DeoNarodnooslobodilačke vojske Jugoslavije

Kokrški narodnooslobodilački partizanski (NOP) odred je bio partizanska jedinica u sastavu Narodnooslobodilačke vojske i partizanskih odreda Jugoslavije tokom Drugog svetskog rata u Jugoslaviji.

Istorijat

[uredi | uredi izvor]

Formiran je na Kališama (kod Kranja) 18. juna 1942. od Kamniškog i Kokrškog bataljona (oko 220 boraca), u sastavu 1. grupe NOP odreda. Dejstvovao je istočno od Save na kranjskom, tržičkom i kamničkom području. Jedinice Odreda, koje su, uglavnom, dejstvovale po bataljonima i četama, usmerile su glavnu aktivnost na rušenje objekata i zaprečavanje drumova koji povezuju Gorenjsko s Koruškom i Štajerskom (ljubeljski i jezerski drum, preko Črnileca, tuhinjski i trojanski). Odred je uputio prve patrole u Korušku već tokom jula 1942, a 17. avgusta na kraće vreme i 2. bataljon. Uskoro zatim Odred je zahvatila nemačka ofanziva koja je s manjim prekidima trajala u Gorenjskom do kraja 1942. Najteže gubitke pretrpeo je 2. bataljon, kad je 13. septembra u šumi Uden borštu skoro ceo opkoljen od oko 3000 Nemaca. U dvodnevnim borbama poginulo je 25, zarobljeno 22, dok se spaslo svega 5 boraca. Početkom decembra Odred je imao svega oko 100 boraca (2. bataljon — 19 boraca). 24. decembra na Kostanjskoj planini (blizu Kamnnika) Kamniški i Moravski bataljon Odreda vodili su oštre borbe protiv jakih neprijateljskih snaga, pretrpevši osetne gubitke. U januaru 1943. Odred je rasfomiran, a preostali borci ušli su u sastav Kamniškog bataljona. Kokrški NOP odred je ponovno formiran 27. avgusta 1944. u Dragi, od dela Gorenjskog NOPO. Pri formiranju je imao 3 bataljona i minersku četu sa oko 400, ali je uskoro narastao na preko 550 boraca. Dejstvovao je u istočnom Gorenjskom, u prvo vreme pod neposrednom komandom Štaba 9. korpusa, a od novembra pod komandom 4. operativne zone. Na području Karavanki i Savinjskih Alpa sadejstvovao je ostalim jedinicama 4. operativne zone u mnogobrojnim diverzantskim akcijama i napadima na nemačke kolone na planinskim predelima koji vode iz Gorenjskog u Štajersku. Posebno se istakao u borbi sa delovima nemačkog 184. landesšicen puka u Lomu kod Tržiča 22. novembra 1944, kada im je naneo gubitke od 33 poginula i 36 ranjenih. Pokušaj nemačkih jedinica da intervencijom iz Kranja priteknu u pomoć snagama u selu Lomu osujetili su delovi Odreda. Odred je 3. decembra napao domobransko uporište u Kovoru (ali ga nije zauzeo). Od 22. februara do 28. februara 1945. delovi nemačkog 14. i 28. SS policijskog puka i jedinice slovenačkih domobrana napali su Odred sa ciljem da ga odbace od komunikacija, radi neometanog izvlačenja u Austriju. Posle teških borbi, Odred je uspeo da očuva svoje snage. U operacijama za konačno oslobođenje Gorenjskog, Odred je 4. maja 1945. iz zatvora u Begunjama, pošto je prinudio nemačku stražu na predaju, oslobodio 650 političkih zatvorenika, a potom krenuo preko Stola u Korušku i zajedno s Koruškim NOPO razoružao preko 1000 Nemaca u Rozentalu (Rožna dolina), i 9. maja ušao u Klagenfurt (Celovec).[1]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Vojna enciklopedija. 4 (Drugo izdanje izd.). Beograd. 1972. str. 399—400.