Konstantin I Grčki
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Konstantin I Grčki | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 2. avgust 1868. |
Mesto rođenja | Atina, Kraljevina Grčka |
Datum smrti | 11. januar 1923.54 god.) ( |
Mesto smrti | Palermo, Kraljevina Italija |
Porodica | |
Supružnik | Sofija od Pruske |
Potomstvo | Đorđe II Grčki, Aleksandar I Grčki, Jelena od Grčke i Danske, Pavle I Grčki, Irene, Duchess of Aosta, Katherine of Greece and Denmark |
Roditelji | Đorđe I Grčki Olga Konstantinovna |
Dinastija | Gliksburg |
Kralj Grčke | |
Period | 18. mart 1913 — 11. jun 1917; 19. decembar 1920 — 27. septembar 1922. |
Prethodnik | Đorđe I Grčki |
Naslednik | Aleksandar Grčki Đorđe II Grčki (naslednik posle druge vladavine) |
Konstantin I Grčki (grč. Κωνσταντίνος Α); (2. avgust 1868 — 11. januar 1923) je bio kralj Grčke od 1913. do 1917. i od 1920. do 1922. godine. Kralj je postao 1913. ali je 1917. prisiljen da ode sa vlasti kada je njegova odluka o neutralnosti Grčke u Prvom svetskom ratu izazvala nezadovoljstvo u zemlji i među zapadnim saveznicima. Njegova druga vladavina je bila okončana državnim udarom koji je usledio vojnom porazu u ratu sa Turskom.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Bio je sin Đorđa I, kralja Grčke 1863—1913. Završio je vojnu školu u Atini i političke nauke u Lajpcigu, Nemačka. Oženio se nemačkom princezom Sofijom, sestrom Vilhelma II. Bio je vojskovođa grčke vojske tokom Grčko-turskog i Drugog balkanskog rata. Tada je Grčka ostvarila značajna teritorijalna proširenja na severu.
Po izbijanju Prvog svetskog rata kralj Konstantin se zalagao za neutralnost, a krug oko predsednika vlade Venizelosa za svrstavanje uz Antantu. Ove nesuglasice imale su za posledicu Nacionalni raskol i obrazovanje Venizelosove suparničke privremene vlade sa sedištem u Solunu 1916. godine. Pod britanskim i francuskim pritiskom, Konstantin je juna bio prisiljen da napusti Grčku, otišavši u Švajcarsku, mada nije formalno abdicirao. Nasledio ga je njegov drugi sin Aleksandar. Godine 1920. kralj Aleksandar je preminuo, a premijer Elefterios Venizelos bio poražen na izborima. Kralj Konstantin je iskoristio ovu situaciju da se vrati na presto decembra 1920. godine.[1][2]
Posle poraza Grčke u Grčko-turskom ratu 1922. godine, i puča pukovnika Nikolaosa Plastirasa, Konstantin je srušen s vlasti 27. septembra 1922, a na vlast je došao njegov najstariji sin Đorđe II. Konstantin je umro u izgnanstvu u Palermu u Italiji 1923. godine.
Porodično stablo
[uredi | uredi izvor]Porodica
[uredi | uredi izvor]Supružnik
[uredi | uredi izvor]ime | slika | datum rođenja | datum smrti |
---|---|---|---|
Sofija od Pruske | 14. jun 1870. | 13. januar 1932. |
Deca
[uredi | uredi izvor]ime | slika | datum rođenja | datum smrti | supružnik |
---|---|---|---|---|
Kralj Đorđe II | 20. jul 1890. | 1. april 1947. | Kraljica Elizabeta | |
Kralj Aleksandar | 1. avgust 1893. | 25. oktobar 1920. | Kraljica Aspasija | |
Kraljica Jelena | 2. maj/3. maj 1896. | 28. novembar 1982. | Kralj Karol II | |
Kralj Pavle | 14. decembar 1901. | 6. mart 1964. | Kraljica Frederika | |
Princeza Irena | 13. februar 1904. | 15. april 1974. | Aimon od Savoje, 4. vojvoda od Aoste | |
Princeza Katarina | 4. maj 1913. | 2. oktobar 2007. | major Ričard Brandram |
Vidi još
[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Klog (2000). Istorija Grčke novog doba.
- ^ Van der Kiste (1994). Kings of the Hellenes.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Mala enciklopedija Prosveta, četvrto izdanje, 1986.
- Klog, Ričard (2000). Istorija Grčke novog doba. Beograd.
- Van der Kiste, John (1994). Kings of the Hellenes. Sutton Publishing. ISBN 0-7509-2147-1.