Lazar Drljača

Lazar Drljača
Lazar Drljača oko 1959.
Lični podaci
Datum rođenja	(1882-10-10)10. oktobar 1882.
Mesto rođenja	Blatna, Austrougarska
Datum smrti	13. jul 1970.(1970-07-13) (87 god.)
Mesto smrti	Borci, SFRJ

Lazar Drljača (Blatna, Austrougarska, 10. oktobar 1882. — Borci, Jugoslavija, 13. jul 1970) bio je srpski slikar. Ubraja se u najznačajnije srpske slikare ekspresionizma dvadesetog vijeka.

Biografija

Lazar Drljača

Rođen je u Blatni kod Novog Grada 1882. godine. Otac mu je bio zemljordnik i zvao se Mihajlo Drljača. U Sarajevo je stigao 1896. gdje završava bravarski zanat, a 1906. polaže završni ispit na građevinskom odjeljenju Tahničke škole. Iste godine u oktobru polaže prijemni ispit na Bečkoj akademiji umjetnosti. Nakon završetka umjetničke akademije u Beču, dobija poziv za učešće na Međunarodnoj izložbi u Rimu 1916. godine. Osam godina je živio u Parizu gdje je završio Akademiju umjetnosti i imao vlastiti atelje. U Parizu se družio sa Jovanom Bijelićem, Brankom Radulovićem i Teodorom Svrakićem.

Svoja djela je izlagao u okviru paviljona Kraljevine Srbije na međunarodnoj izložbi u Rimu 1911. godine.

Četiri godine Prvog svjetskog rata je proveo u zatočeništvu na Sardiniji a 1919. se obreo u logoru za internirce na jugu Italije. Nakon Italije se vraća u rodni kraj gdje gradi slikarsku kolibu i posvećuje se asketskom životu u prirodi i slikanju pejzaža. Tridesetih godina odlazi na slikarske izlete u svojojim kočijama dolinom rijeke Neretve, Drine do Durmitora i ovom prilikom stvara veći broj radova. U periodu Kraljevine Jugoslavije je održao više izložbi po Evropi. Prema njegovim riječima, slikao je jer je to volio, a izlagao samo da preživi. Godine 1931. odlučuje da se naseli u srskom selu Borcima pored Boračkog jezera. Živio je u vili Šantić sve do 1941. godine kada se sa ostalim Srbima iz tog kraja povlači u planine, odnosno kolibu u Kotaradžama. Njegov atelje u kolibi u Kotaradžama je izgorio u požaru 1946. godine i tom prilikom se gubi čitav opus njegovih radova. Sačuvana je samo jedna slika. Nakon požara se seli u planinsku kolibu na Jažvama na Borcima, a kasnije ponovo u Šantićevu vilu gdje je ostao do smrti 1970. godine.

Živio je po vlastitom opredjeljenju izrazito asketskim životom. Putovao je isključivo kočijama koje je sam napravio, a boje je pripremao od prirodnih materijala koje je sakupljao u prirodi. Liječio se ljekovitim biljem koje je sam sakupljao. U toku Drugog svjetskog rata je od dva velika ulja na platnu napravio vlastito odijelo tako što je sastrugao boje sa platna. U siromašnim poratnim godinama je radio kao šumski radnik i kao kosac, a prehranjivao se i od pomoći koju su mu ukazivali srpski seljaci sa Boraka.

Galerija

• 
  Tri konjanika u Bosni, 1911, 50,5 x 39 cm
• 
  Treskavica planina, 1932, akvarel, 216 x 297 mm
• 
  Durmitor - Dobri do, avgust 1934, akvarel, 223 x 288 mm
• 
  Borci, 1935, akvarel, 209 x 270 mm
• 
  Crno jezero pod Durmitorom, 1935. ulje na platnu, 54,5 x 65,5 cm
• 
  Trebević pod oblacima, 1939, ulje na kartonu, 50,5 x 60 cm
• 

Vidi još

• Spisak srpskih slikara