Langdok

Grb istorijske provincije Langdok, danas se koristi kao zastava regiona Središnji Pirineji

Langdok (fr. Languedoc, oksit. Lengadòc) je nekadašnja francuska provincija, koja danas predstavlja najveći deo francuskog regiona Langdok-Rusijon, deo regiona Središnji Pirineji i mali deo regiona Rona-Alpi. Površina Langdoka je 42.700 km². Nalazi se u središnjem delu južne Francuske. Na istoku izlazi na Lionski zaliv i reku Rona, dok je na zapadu reka Garona granica prema Gaskonji.

Istorijski glavni grad Langdoka je Tuluz, a drugi veći gradovi su Monpelje, Nim, Narbon, Set i Bezije.

Istorija

Sredozemnu obalu Langdoka su u antici naseljavali Grci, Feničani i Rimljani. Kasnije su ovde stigli Vandali, Zapadni Goti i Saraceni.

Ime provincije potiče od imena lokalnih dijalekata (fr. Langues d’oc).

• Vidi još: oksitanski jezik

U kasnom Srednjem veku Langdok je bio centar religijskog pokreta katara. Katolička crkva ih je proglasila jereticima i povela Katarski krstaški rat protiv njih. Tvrđava Monsegur je važila za glavni grad katara i pala je posle desetomesečne opsade. U 17. veku izgrađen je kanal midi koji preko Langdoka povezuje Atlantik sa Sredozemnim morem.

Ekonomija

Langdok ima dugu tradiciju uzgajanja vinograda i proizvodnje vina. Hiperproizvodnja vina je 1970-ih dovela do problema u Evropskoj uniji i langdočkim vinima je nametnula reputaciju jeftinih vina. Ovaj region proizvodi trećinu grožđa koje se obere u Francuskoj. Gaji se još pirinač, voće i maslinke. U brdima se gaje ovce i koze i proizvodi sir. Za primorski deo Langdoka je karakterističan ribolov i turizam.

Spoljašnje veze

• Kanal Midi
• Regionalni turistički biro