Pređi na sadržaj

Larisa Šepitko

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Larisa Šepitko
Slika Larise Šepitko.
Lični podaci
Puno imeLarisa Jefimovna Šepitko
Datum rođenja(1938-07-01)1. jul 1938.
Mesto rođenjaArtjomovsk, Ukrajinska SSR, Sovjetski Savez
Datum smrti2. jul 1979.(1979-07-02) (41 god.)
Mesto smrtiTverska oblast, Ruska SFSR, Sovjetski Savez
Zanimanjerežiserka, scenaristkinja, glumica
Porodica
PartnerElem Klimov
Deca1
Rad
Aktivni period1956–1979.
Bitna delaUspon
Veza do IMDb-a

Larisa Jefimovna Šepitko (rus. Лари́са Ефи́мовна Шепи́тько; ukr. Лариса Юхимівна Шепітько; 6. januar 1938 – 2. jul 1979) je bila ukrajinska sovjetska filmska režiserka, scenaristkinja i glumica. Smatra se jednom od najboljih ženskih režisera svih vremena. Njen film Uspon je drugi film koji je osvojio Zlatnog medveda[1][2] i treći film koji je osvojio nagradu na Kanskom filmskom festival u ženskoj režiji.

Šepitko je takođe važila za jednog od najistaknutijih sovjetskih filmskih stvaralaca i tokom Hruščovljevskog odmrzavanja i ere stagnacije. Hruščovljevo odmrzavanje bilo je direktan odgovor na ograničenja koja su bila nametnuta sovjetskim građanima tokom Staljinove vladavine, i u suštini je označila početak inovativnog povratka kinematografskoj umetnosti.[3][4] Njena karijera prekinuta je 1979. kada je poginula u saobraćajnoj nesreći dok je izviđala lokacije za film Zbogom. Njen suprug Elem Klimov napravio je 20-minutni dokumentarac o Larisi u čast njenog nasleđa.

Filmografija

[uredi | uredi izvor]

Šepitko je snimila ukupno sedam dugometražnih filmova ako se uračuna omnibus film Početak nepoznate ere i Zbogom, film koji je njen suprug Elem Klimov završio za nju nakon njene smrti.

# Godina Naslov Uloga Beleške
1 1963 Toplota Režiser [5]
2 1966 Krila Režiser [6][7][5]
3 1967 Početak nepoznate ere Režiser
4 1969 13 časova Režiser
5 1971 Ti i ja Režiser [5]
6 1977 Uspon Režiser [8][5]
7 1983 Zbogom Režiser Film završio Elem Klimov nakon njene smrti.

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „| Berlinale | Archive | Yearbooks | Yearbooks”. 2023-01-11. Arhivirano iz originala 11. 01. 2023. g. Pristupljeno 2023-09-15. 
  2. ^ Arnett, George (2015-02-06). „Which directors have won at the Berlin film festival?”. The Guardian (na jeziku: engleski). ISSN 0261-3077. Pristupljeno 2023-09-15. 
  3. ^ Oukaderova, Lida (2015). The Cinema of the Soviet Thaw : Space, Materiality, Movement. Bloomington: Indiana University Press. p. 2.
  4. ^ Salys, Rimgaila (2013). The Russian Cinema Reader : Volume II, the Thaw to the Presen. Boston: MA: Academic Studies Press. pp. 14–15.
  5. ^ a b v g Lawton, Anna (2010-09-09). Before the Fall: Soviet Cinema in the Gorbachev Years (na jeziku: engleski). New Acdemia+ORM. ISBN 978-1-122-84850-3. 
  6. ^ Gillespie, David C. (2014-09-25). Russian Cinema (na jeziku: engleski). Routledge. ISBN 978-1-317-87412-6. 
  7. ^ Baumgartner, Michael; Boczkowska, Ewelina (2019-09-23). Music, Collective Memory, Trauma, and Nostalgia in European Cinema after the Second World War (na jeziku: engleski). Routledge. ISBN 978-1-315-29843-6. 
  8. ^ Paietta, Ann C. (2014-11-18). Teachers in the Movies: A Filmography of Depictions of Grade School, Preschool and Day Care Educators, 1890s to the Present (na jeziku: engleski). McFarland. str. 211. ISBN 978-1-4766-2034-3. 

Dodatna literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Michael Koresky, Eclipse Series 11: Larisa Shepitko, The Criterion Collection, 2008
  • Peter Wilshire, A Harrowing Exploration of War and the Meaning of Human Existence: The Ascent (Voskhozhdeniye, Larisa Shepitko, 1977), Off Screen, Volume 20, Issue 3/March 2016
  • Quart, Barbara (1988). Women Directors: The Emergence of a New Cinema. New York: Bloomsbury Academic. ISBN 0-275-92962-0. OCLC 17385039. .
  • Vronskaya, Jeanne. 1972. Young Soviet Film Makers. London: George Allen and Unwin

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]