Pređi na sadržaj

Lev Šestov

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Lav Šestov
Lični podaci
Puno imeLav Isakovič Šestov
Datum rođenja(1866-02-02)2. februar 1866.
Mesto rođenjaKijev, Ruska Imperija
Datum smrti19. novembar 1938.(1938-11-19) (52 god.)
Mesto smrtiPariz, Francuska
Filozofski rad
EpohaFilozofija XIX veka
RegijaRuska filozofija
Zapadna filozofija
Škola filozofijeHrišćanski egzistencijalizam
Uticao naD. H. Lorens
Nikolaj Berdjajev
Emil Sioran
Sergej Bulgakov
Alber Kami
Česlav Miloš
Žil Delez
Martin Hajdeger
Edmund Huserl

Lev Isaakovič Šestov (rus. Лев Исаа́кович Шесто́в  ; 2. februar 1866 – 19. novembar 1938, rođen kao Jehuda Lejb Švarcman (rus. Иегуда Лейб Шварцман) bio je ruski egzistencijalista i religiozni filozof. Najpoznatiji je po svojoj kritici i filozofskog racionalizma i scijentizma. Njegov rad je zagovarao pokret izvan razuma i metafizike, tvrdeći da oni nisu u stanju da konačno utvrde istinu o krajnjim problemima, uključujući prirodu Boga ili postojanja.[1] Savremeni naučnici povezuju njegov rad sa oznakom " antifilozofije".[2][3]

Šestov je opširno pisao o filozofima kao što su Niče i Kjerkegor, kao i o ruskim piscima kao što su Dostojevski, Tolstoj i Čehov.[1] Njegove objavljene knjige uključuju Apoteoza neosnovanosti (1905) i njegov magnum opus Atina i Jerusalim (1930-37). Nakon što je emigrirao u Francusku 1921. godine, sprijateljio se i uticao na mislioce kao što su Edmund Huserl, Bendžamin Fondan, Rejčel Bespalof,[4] i Žorž Bataj. U Parizu je živeo do svoje smrti 1938. godine.

On je rođen kao Lev Isaakovič Švarcman u Kijevu u jevrejskoj porodici. Bio je rođak Nikolasa Prickera, advokata koji je emigrirao u Čikago i postao patrijarh porodice Pricker koja je istaknuta u biznisu i politici.[5] Obrazovao se u raznim mestima, usled sukoba sa vlastima. Nastavio je da studira pravo i matematiku na Moskovskom državnom univerzitetu, ali mu je posle sukoba sa inspektorom za studente rečeno da se vrati u Kijev, gde je završio studije.

Odabrana dela

[uredi | uredi izvor]

Najvažniji Šestovljevi radovi, u njihovim prevodima na engleski jezik i sa datumom objavljivanja:

  • The Good in the Teaching of Tolstoy and Nietzsche, 1899
  • The Philosophy of Tragedy, Dostoevsky and Nietzsche, 1903
  • All Things are Possible (Apotheosis of Groundlessness), 1905
  • Potestas Clavium, 1919
  • In Job's Balances, 1923–29
  • Kierkegaard and the Existential Philosophy, 1933–34
  • Athens and Jerusalem, 1930–37

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b Sugarman, David (11. 6. 2012). „A Philosopher of Small Things”. Tablet. Pristupljeno 30. 1. 2022. 
  2. ^ Weingrad, Michael (2002). „New Encounters with Shestov”. The Journal of Jewish Thought and Philosophy. 11 (1): 49—62. doi:10.1080/1053699022000037913. 
  3. ^ Mullarky, John. „Reviews: Boris Groys, Introduction to Antiphilosophy”. Notre Dame Philosophical Review. Pristupljeno 10. 2. 2022. 
  4. ^ Christopher E. G. Benfey; Karen Remmler (2006). Artists, Intellectuals, and World War II: The Pontigny Encounters at Mount Holyoke College, 1942-1944. Univ of Massachusetts Press. str. 260—. ISBN 1-55849-531-2. 
  5. ^ Baranova-Šestova, N. L. (1983). Žiznь Lьva Šestova (na jeziku: ruski). Ripol Klassik. ISBN 978-5-458-24845-7. 
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Лев_Шестов&oldid=28461009”