Ligula
Ligula u botanici označava karakterističan jezičak končastog izgleda na granici lisnog rukavca, odnosno stabla i lisne ploče kod trava (Gramineae). Kod nekih vrsta kao što su đipovina (Chrysopogon gryllus) i trozupka (Danthonia decumbens), ligule nema (redukovana je), već se umesto nje nalaze dlačice. Postojanje ili izostanak ligule, kao i njen oblik i dužina mogu biti važna karakteristika pri identifikaciji biljaka.[1]
Primeri
[uredi | uredi izvor]| vrsta | srpski naziv | dužina ligule (mm) | izgled |
|---|---|---|---|
| Agrostis stolonifera | bela puzava rosulja | 2-4, duža je od širine listova |
duguljasta i na vrhu nazubljena |
| Alopecurus pratensis | lisičji repak | preko 4, jednako duga i široka |
duga i tupa, ređe kratka i odsečena |
| Anthoxanthum odoratum | mirisavka | do 2 | tupa, često nazubljena ili rascepana |
| Briza media | suzica | do 1 | široko okruglasta |
| Cynosurus cristatus | krestac | oko 1 | kratka i odsečena |
| Dactylis glomerata | ježevica | 4 | zašiljena |
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Mišić, Lj. & Lakušić, R. 1990. Livadske biljke. Zavod za udžbenike i nastavna sredstva. Beograd.
