Pređi na sadržaj

Liker

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Jegermajster[1][2][3][4]
Benediktin, tradicionalni francuski biljni liker.[5][6][7][8]
Liker Bejrao, tradicionalni portugalski liker od začina.[9][10][11]

Liker je slatko alkoholno piće često obogaćeno ukusom voća, trava, začina, sjemena, ili nekih drugih izvora ukusa. Riječ liker potiče od latinske riječi liquifacere što znači otopiti, a misli se na otapanje tvari koje likeru daju ukus. Likeri su većinom izuzetno slatki, te imaju visok postotak alkohola (između 15% i 40%), što ih ubraja u kategoriju žestokih alkoholnih pića. Primjeri likera: Half, Jegermajster, Kruškovac, Orahovac i Pelinkovac.

Pravne definicije

[uredi | uredi izvor]

U Sjedinjenim Državama i Kanadi, gde se žestoka pića često nazivaju „liquor“ (/ˈlɪkər/), često postoji zabuna u razlikovanju likera i žestokih pića, zbog mnogih različitih vrsta alkoholnih pića koja su danas dostupna (npr. aromatizovana votka). Likeri generalno sadrže niži sadržaj alkohola (15–30% ABV) od žestokih alkoholnih pića[12] i imaju mešavinu zaslađivača, dok neki mogu da imaju ABV i do 55%.[13]

Etimologija

[uredi | uredi izvor]

Francuska reč liker potiče od latinske reči liquifacere, što znači „rastvoriti se“.[14][15]

U nekim delovima Sjedinjenih Država i Kanade, likeri se nazivaju kordijalima ili šnapsom.[16][17] Ovo može da izazove zabunu, jer je u Ujedinjenom Kraljevstvu kordijal odnosi na bezalkoholni koncentrovani voćni sirup, obično razblažen po ukusu i konzumiran kao negazirano bezalkoholno piće.[18] Šnaps se, s druge strane, može odnositi na bilo koje destilovano piće u Nemačkoj i akvavit u skandinavskim zemljama.[19]

Pravne definicije

[uredi | uredi izvor]

U Sjedinjenim Državama i Kanadi, gde se žestoka pića često nazivaju „likvorom“, često postoji zabuna u razlikovanju likera i likvora, zbog mnogih različitih vrsta aromatizovanih žestokih pića koja su danas dostupna (npr. aromatizovana votka). Likeri generalno sadrže niži sadržaj alkohola (15–30% ABV) od žestokih alkoholnih pića[12] i imaju mešavinu zaslađivača, dok neki mogu da imaju ABV i do 55%.[13]

Kanada

[uredi | uredi izvor]

Prema propisima o hrani i lekovima (C.R.C., c. 870), likeri se proizvode mešanjem alkohola sa biljnim materijalom.[20] Ovi materijali uključuju sokove ili ekstrakte iz voća, cveća, lišća ili drugih biljnih materijala.[20] Ekstrakti se dobijaju namakanjem, filtriranjem ili omekšavanjem biljnih supstanci. Zaslađivač se može dodati u količini koja je najmanje 2,5 odsto gotovog likera. Procenat alkohola treba da bude najmanje 23%.[20] Takođe može da sadrži prirodne ili veštačke arome i boje[20]

Evropska unija

[uredi | uredi izvor]

Direktiva Evropske unije o žestokim pićima daje smernice koje se primenjuju na sve likere.[21] Kao takav, liker mora da

Sjedinjene Države

[uredi | uredi izvor]

Biro za poreze i trgovinu na alkohol i duvan reguliše likere slično kao u Kanadi. Likeri (a takođe i žestoka pića) se definišu kao proizvodi nastali mešanjem ili redestilacijom destilovanih alkoholnih pića sa voćem, biljnim proizvodima, prirodnim aromama, ekstraktima ili zaslađivačima. Ovi aditivi se moraju dodati u količini ne manjoj od 2,5% mase finalnog proizvoda.[22]

Priprema

[uredi | uredi izvor]

Neki likeri se pripremaju infuzijom određenog drveta, voća ili cveća u vodi ili alkoholu i dodavanjem šećera ili drugih predmeta. Drugi se destiluju od aromatičnih ili začinskih sredstava.

Likeri od anisa i rakija od anisa imaju svojstvo da se pretvaraju iz providnog u mutno stanje kada se dodaju vodi: ulje anisa ostaje u rastvoru u prisustvu visoke koncentracije alkohola, ali se izdvaja kada se koncentracija alkohola smanji; ovo je poznato kao uzou efekat.[23]

Upotreba

[uredi | uredi izvor]

Kokteli

[uredi | uredi izvor]

Likeri se ponekad mešaju u koktele da bi im dali ukus.[24] Dodavanjem likera u koktel, može se promeniti ukus i izgled koktela. Dok su neki likeri obojeni i dizajnirani tako da koktel iskače u boji, drugi su prozračni što sprećava da liker preuzme boju osnovnog žestokog pića ili garniša.[25]

Slojevita pića

[uredi | uredi izvor]

Slojevita pića se prave plutanjem likera različitih boja u odvojenim slojevima. Svaki liker se polako sipa u čašu preko zadnje strane kašike ili niz staklenu šipku, tako da tečnosti različite gustine ostaju nepomešane, stvarajući prugasti efekat.[26]

Galerija

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Ski, Telegraph (2016-02-04). „Jägermeister: 11 facts about everyone's favourite après drink”Neophodna novčana pretplata. The Telegraph (na jeziku: engleski). ISSN 0307-1235. Arhivirano iz originala 2022-01-11. g. Pristupljeno 2020-02-03. 
  2. ^ „A taste of history – The story behind Jägermeister”. JOE.ie (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-02-03. 
  3. ^ Japhe, Brad. „Jägermeister Moves From Party Shot To Craft Cocktail”. Forbes (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-02-03. 
  4. ^ Woolsey, Barbara (2014-11-12). „16 Things You Didn't Know About Jägermeister”. Thrillist. Pristupljeno 2020-02-03. 
  5. ^ „Dom Benedictine Dom 1510 Liqueur”. 
  6. ^ Minton, Robert (1982-03-01). „The Secret Of Succession”. Inc.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-08-20. 
  7. ^ „Ashley Barnes: Burnley's Béné 'n' hotshot”. Lancashire Telegraph. 
  8. ^ „Benedictine and the Burnley miners - Drinks Tube”. jamieoliver.com. 10. 12. 2014. 
  9. ^ „O dono do licor mais irreverente de Portugal - DN”. www.dn.pt (na jeziku: portugalski). Pristupljeno 2019-12-18. 
  10. ^ RTP - Fabrico Nacional - Ep. 13 Licor Beirão (na jeziku: engleski), Arhivirano iz originala 2021-06-22. g., Pristupljeno 2019-12-18 
  11. ^ „O Licor Beirão mudou! Mas só por fora...”. Boa Cama Boa Mesa (na jeziku: portugalski). Pristupljeno 2019-12-18. 
  12. ^ a b „How to Tell Your Liquor From Your Liqueur”. The Spruce Eats. Pristupljeno 1. 8. 2018. 
  13. ^ a b „Liquor alcohol content”. alcoholcontents.com. Pristupljeno 1. 8. 2018. 
  14. ^ Owens, B.; Dikty, A.; Maytag, F. (2011). The Art of Distilling Whiskey and Other Spirits: An Enthusiast's Guide to the Artisan Distilling of Potent Potables. Quarry Books. str. 106. ISBN 978-1-61673-555-5. Pristupljeno 30. 7. 2018. 
  15. ^ Etkin, N.L. (2009). Foods of Association: Biocultural Perspectives on Foods and Beverages that Mediate Sociability. University of Arizona Press. str. 210. ISBN 978-0-8165-2777-9. Pristupljeno 30. 7. 2018. 
  16. ^ Lichine, Alexis (1987). Alexis Lichine's New Encyclopedia of Wines & Spirits (5th izd.). New York: Alfred A. Knopf. str. 198. ISBN 978-0-394-56262-9. 
  17. ^ New Oxford American Dictionary (3rd izd.). New York: Oxford University Press. 2010. str. 385. ISBN 978-0-19-539288-3.  cordial: "another term for liqueur"
  18. ^ Dietsch, Michael. „9 Easily Confused Cocktail Terms You Should Know”. Serious Eats. Pristupljeno 31. 7. 2018. 
  19. ^ Prial, Frank (27. 10. 1985). „Schnapps, the Cordial Spirit”. The New York Times. Pristupljeno 31. 7. 2018. 
  20. ^ a b v g Branch, Legislative Services (23. 6. 2021). „Consolidated federal laws of canada, Food and Drug Regulations”. laws.justice.gc.ca. 
  21. ^ „Consolidated text: Regulation (EU) 2019/787 of the European Parliament and of the Council of 17 April 2019 on the definition, description, presentation and labelling of spirit drinks, the use of the names of spirit drinks in the presentation and labelling of other foodstuffs, the protection of geographical indications for spirit drinks, the use of ethyl alcohol and distillates of agricultural origin in alcoholic beverages, and repealing Regulation (EC) No 110/2008”. 25. 5. 2021. 
  22. ^ „27 CFR 5.22 – The standards of identity.”. Pristupljeno 6. 2. 2022. 
  23. ^ Sanchez-Dominguez, M.; Rodriguez-Abreu, C. (2016). Nanocolloids: A Meeting Point for Scientists and Technologists. Elsevier Science. str. 369. ISBN 978-0-12-801758-6. Pristupljeno 2. 8. 2018. „O/W and W/O nano-emulsions can also be formed without a surfactant by self-emulsification, using the so-called Ouzo effect. The major components of Ouzo (a Greek drink) are trans-anethole, ethanol, and water. Anethole is almost insoluble ... 
  24. ^ Meehan, Jim (12. 6. 2012). „Embellish Like Bartenders”. The New York Times. Pristupljeno 1. 8. 2018. 
  25. ^ „What are Liqueurs? Find out from the Experts!”. Spirits of France (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-11-30. 
  26. ^ „Know the Density of Your Liquor To Make the Best Layered Drinks”. The Spruce Eats. Pristupljeno 1. 8. 2018. 
  27. ^ Massenez

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • The Liqueur Compounder's Handbook of Recipes for the Manufacture of Liqueurs, Alcoholic Cordials and Compounded Spirits. Bush, W.J. and Co. 1910. 
  • Kaustinen, E.M. (1985). Production and stability of cream liqueurs made with whey protein concentrate. University of Wisconsin-Madison. 
  • Hubbell, Diana (23. 2. 2023). „Remembering When Cocktails Were Just Soup”. Atlas Obscura. 
  • Burns, Walter. "The ultimate cocktail encyclopedia". San Diego, CA: Thunder Bay Press, 2014.
  • Love Food Editors. "The art of mixology: Classic cocktails and curious concoctions". Bath: Parragon Books, 2015.
  • Polinsky, Simon. "The complete encyclopedia of cocktails: Cocktails old and new, with and without alcohol". Netherlands: Rebo International, 2003.
  • Regan, Mardee Haidin. "The bartender's best friend: A complete guide to cocktails, martinis, and mixed drinks". Hoboken, NJ: John Wiley & Sons, 2003.
  • Thomas, Jerry. "How to mix drinks, or, The bon vivant's companion". London: Hesperus, 2012.
  • Harold J. Grossman and Harriet Lembeck, Grossman's Guide to Wines, Beers and Spirits (6th edition). Charles Scribner's Sons, New York, pp. 377–8. 1977. ISBN 0-684-15033-6.
  • Jean Pierre Lantaz, Bénédictine, d'un alambic à cinq continents, éditions Bertout 1991.
  • Stéphane Nappez, Le palais Bénédictine, éditions PTC 2005
  • Woolsey, Barbara. „16 Things You Didn't Know About Jagermeister”. Thrillist. Thrillist Media. Pristupljeno 11. 11. 2014. 
  • „Jägermeister”. Jager.com. Arhivirano iz originala 2011-08-07. g. Pristupljeno 2011-09-16. 
  • „the definition of jagermeister”. Dictionary.com. Arhivirano iz originala 2017-10-11. g. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  • {{Cite book | ref=harv|title= Wahrig Deutsches Wörterbuch |location= Munich, Germany |publisher= Bertelsmann Lexikon Institut |date= 2006 |isbn= 978-3-577-10241-4|page= 788}
  • Coffey, Helen; Morris, Hugh; Lee, Kieran (27. 3. 2014). „Jaegermeister: 12 facts about everyone's favourite après drink”Neophodna novčana pretplata. The Daily Telegraph. Arhivirano iz originala 2022-01-11. g. Pristupljeno 19. 11. 2014. 
  • Redman, Chris (20. 2. 2011). „Flying Sky High: Grey Goose Vodka”. France Today. Pristupljeno 3. 10. 2013. 
  • Stevenson, Seth (2004). „The Cocktail Creationist”. New York Magazine. Pristupljeno 1. 10. 2013. 
  • Hopkins, Amy (24. 6. 2015). „Jägermeister acquires Sidney Frank”. The Spirits Business. Pristupljeno 17. 10. 2015. 
  • Artforum International. Artforum International Magazine. 1999. Pristupljeno 28. 11. 2012. „The Jägermeister logo, a stag with a cross between its horns, is the symbol of St. Hubert, the patron saint of dogs and hunters. According to the legend, while hunting in the forest Hubert encountered a stag with a glowing crucifix hovering between... 
  • Difford, Simon (septembar 2007). Cocktails: Over 2250 Cocktails. diffordsguide. str. 388. ISBN 9780955627606. Pristupljeno 28. 11. 2012. „The logo has a deer with a cross between its antlers, recalling a vision in the life of St Hubert, the patron saint of hunters. 
  • British Archaeological Association (1878). The Archaeological journal. Longman, Brown, Green, and Longman. str. 281. Pristupljeno 28. 11. 2012. „Hubert and Eustace are very similar, though the period of their conversions was nearly 600 years apart. Both saints were of noble birth and passionately devoted to the chase, and both were converted by an encounter with a milk white stag, bearing a crucifix between its horns. 
  • College Weekend. BJ Klein. oktobar 2010. str. 66. ISBN 9780557711697. Pristupljeno 28. 11. 2012. „The Jägermeister logo, which shows the head of a stag with a glowing cross between its antlers, is a reference to the stories of Saint Hubertus and Saint Eustace. 
  • Bode, Wilhelm; Emmert, Elisabeth (2000). Jagdwende: vom Edelhobby zum ökologischen Handwerk (na jeziku: nemački). C.H.Beck. str. 49. ISBN 978-3-406-45993-1. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]