Mariko Tamaki

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Mariko Tamaki
Mariko Tamaki, 2018. godine
Datum rođenja(1975-00-00)1975. (48/49 god.)
Mesto rođenjaToronto, Kanada
Veb-sajtmarikotamaki.blogspot.ca

Mariko Tamaki (rođena 1975) je kanadska umetnica i spisateljica. Poznata je po svojim grafičkim romanima Skim, Emiko Superstar i Ovo jedno leto, kao i po nekoliko proznih dela beletristike i publicistike.[1] Godine 2016. počela je da piše za Marvel i DC Comics. Dva puta je bila drugoplasirana za nagradu Michael L. Printz Award.

Rani život[uredi | uredi izvor]

Mariko Tamaki je rođena u Torontu, Ontario. Ona je japanskog i jevrejskog porekla.[2]

Mariko je pohađala Havergal College, srednju školu za žene.[3] Studirala je englesku književnost na Univerzitet Makgil, diplomirala 1994. godine.[4]

Karijera[uredi | uredi izvor]

Mariko Tamaki je radila kao pisac i umetnik performansa u Torontu, uključujući i Keith Cole (umetnik performansa) Cheap Queers i u izvođačkoj grupi Pretty Porky and Pissed Off sa Joanne Huffa, Allyson Mitchell, Abi Slone, Tracy Tidgwell and Zoe Whittall.[5]

Tamaki je 2000. godine objavila roman Cover Me. To je „potresna priča o adolescentu koji se nosi sa depresijom“. Rečeno u nizu flešbekova, radi se o tinejdžeru koji se nosi sa sečenjem i oseća se kao autsajder u školi.[6]

Skim, saradnja sa njenom rođakom Jillian Tamaki, objavljena 2008. u izdanju Groundwood Books, je grafički roman o tinejdžerki i njenim romantičnim osećanjima prema njenoj učiteljici; reciprocitet tih osećanja ostaje nejasan u tekstu. Druga centralna priča je o samoubistvu bivšeg dečka drugarice iz razreda koji je možda bio gej. Tekst u osnovi govori o „životu u trenucima strašne tranzicije...[i] konfliktne potrebe za pripadanjem i želje za otporom“.[7] Tamaki kaže da nije nameravala da „daje izjavu o čudnosti i mladosti“: „Skim je zaljubljena i ljubi ženu, ali ona je samo dete. Mogla bi da nastavi da ljubi mnoge ljude u svojoj budućnosti – neke od to bi mogli biti momci, ko zna? Mislim da je Skim više izjava o mladosti i raznovrsnosti čudnih iskustava koja mogu da obuhvate."[8] Prema jednom recenzentu, "ekspresionistička fluidnost crno-belih ilustracija služi svrsi svrsi". stranica proze“; ima malo zapleta i rezervnih dijaloga.[7] Tamaki piše da su umetnici kao što su Hergé, Igort i Vittorio Giardino, kao i azijska umetnost imali uticaja na njen stil, ali njeno pripovedanje je bilo ukorenjeno u američkim stripovima kao što su Daniel Clowes, Chester Brown, i Will Eisner.[9] Skim je prvobitno razvijen kao kratka predstava za Nightwood Theatre.[10]

Emiko Superstar, Tamakijin drugi grafički roman i prvi sa ilustratorom Steve Rolston, govori o mladoj ženi koja se oseća zarobljenom u svom životu u predgrađu. Inspirisan je performansom i Girlspitom, noćnim događajem otvorenog mikrofona u Montrealu.[8] Protagonista je inspirisan da se okuša u umetnosti performansa nakon posete takvom prostoru. Kao što se kaže u jednoj recenziji, „ovo je priča o pronalaženju sebe, svog glasa i svog pravog karaktera usred zamki slave kontrakulture“.[11]

Tamaki je nastupila na eksperimentalnom feminističkom festivalu umetnosti performansa Edgi Vomen u Montrealu dva puta 2006. i 2010. godine.[12]

Godine 2014. Tamaki je ponovo sarađivao sa Jillian Tamaki, na grafičkom romanu This One Summer, koji je objavio Groundwood Books.

Godine 2016. objavljeno je da će Tamaki pisati novu Hulk seriju sa She-Hulk u glavnoj ulozi za Marvel Comics,[13] i mini seriju Supergirl: Being Super za DC Comics.

Godine 2017. počela je da piše nove adaptacije serijala stripova Lumberjanes.[14]

Tamakijev grafički roman u saradnji sa umetnicom Rosemary Valero-O'Connell, Laura Dean Keeps Breaking Up with Me, objavljen je u maju 2019. godine u izdanju First Second Books.[15] Fredijeva teška veza sa Lorom ostavlja joj slomljeno srce i zanemaruje svoje prave prijatelje. U ovoj čudnoj priči o punoletstvu, Fredi uči da napusti toksičnu vezu i ceni ljude u svom životu koji je čine boljom osobom.

U novembru 2019. godine, Mariko Tamaki se vratio u Marvel za četvorodelnu mini seriju pod nazivom "Spider-Man & Venom: Double Trouble".[16]

Tamakijev grafički roman I Am Not Starfire objavljen je 10. avgusta 2021. godine kao deo originalne serije grafičkih romana za tinejdžere iz DC Comics-a.[17] Joši Jošitani je obezbedio umetnost za samostalnu priču, u kojoj se nalazi ćerka legende Starfire, Mandy Koriand'r, koja planira da se „preseli u Francusku da pobegne od pažnje porodice i ne ide na koledž” uprkos protestima svoje slavne majke.

U januaru 2021. godine, u okviru događaja DC Comics-a Future State Tamaki i umetnik Dan Mora sarađivali su na Dark Detective sa bojama Džordija Belera. Serija je izlazila u četiri broja od januara do februara. U martu, Tamaki, Mora i Bellaire su postali novi kreativni tim za Detective Comics počevši od #1034. Prema Comic Book Resources (CBR), imenovanje Tamaki za pisca Detektivskih stripova čini je prvom ženskom glavnom piscem u istoriji objavljivanja naslova.

Nagrade[uredi | uredi izvor]

Skim je 2009. godine osvojio nagradu Ignatz Awards, nagradu Doug Wright Award i nagradu Dag Rajt, a bio je i nominovan za kategoriju „Dečja književnost (tekst)“ na dodeli nagrade 2008 Governor General's Awards 2008. godine. Tamaki je takođe nagrađena Honour of Distinction od strane Dayne Ogilvie Prize, književne nagrade za lezbejke, gej, biseksualne ili transrodne pisce u Kanadi, 2012. godine.[18] Ovo jedno leto, koje je ilustrovala Džilijan Tamaki, nominovano je za nagradu Ignatz 2014.[19] i osvojio je 2015. nagradu Majkl L. Printz i Kaldekotovu nagradu od Američke bibliotečke asocijacije. Godine 2016. osvojila je nemačku nagradu Rudolf-Dirks u kategoriji Omladinska drama / Punoletstvo (za ovo jedno leto).[20] Godine 2019. Laura Dean Keeps Breaking Up With Me osvojila je Ignatz nagradu za izvanredan grafički roman[21], kao i nagradu za najbolju knjigu za decu ili mlade od Harvey Awards.[22] Laura Dean Keeps Breaking Up With Me je takođe nagrađena Volterovom nagradom za 2020. godinu u kategoriji tinejdžera[23] i dobila je Ajznerovu nagradu za najbolju publikaciju za tinejdžere. Iste godine je takođe dobila Ajznerovu nagradu za najboljeg pisca, za filmove 'Laura Dean Keeps Breaking Up With Me (First Second/Macmillan), Harley Quinn: Breaking Glass (DC), i Archie (Archie).[24]

Radovi[uredi | uredi izvor]

Lumberjanes romani, svi ilustrovani Brooklyn Allen

She-Hulk

  • Volume 1: Deconstructed (2017)
  • Volume 2: Let Them Eat Cake (2018)
  • Volume 3: Jen Walters Must Die (2018)

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ "Mariko Tamaki". CBC Radio, The Next Chapter, 12 November 2012.
  2. ^ „Tamaki no fake”. NOW. 30. 6. 2005. Arhivirano iz originala 12. 1. 2014. g. „The title of this collection of essays reflects a theme in Tamaki’s work: the paradox of her identity. She’s half Jewish and half Japanese, which translates as "Asian" to ignorant people.” 
  3. ^ Cole, Susan G. (11. 1. 2001). „Mariko Tamaki”. nowtoronto.com. „Havergal (Tamaki’s alma mater)” 
  4. ^ „As comics become a cultural force, McGill graduates are making their mark”. McGill News. 17. 6. 2009. Arhivirano iz originala 7. 1. 2014. g. „It’s a safe bet that no one was more surprised by MARIKO TAMAKI’s sudden, overnight success in the comics realm than Tamaki, BA’94, herself.” 
  5. ^ "Quirky Queers". NOW, 16 June 2005.
  6. ^ Muser, Ilyse (oktobar 2001). „Review of Cover Me”. Journal of Adolescent and Adult Literacy. 45 (2): 171. 
  7. ^ a b Baxter, Gisele M. (zima 2009). „The School of Life”. Canadian Literature. 203: 133—134. 
  8. ^ a b Whittal, Zoe (jesen 2008). „Graphic Scenes”. Herizons. 22 (2): 37—39. 
  9. ^ „Skim: Book Review”. Kirkus Reviews. 76 (23): 18. 1. 12. 2008. 
  10. ^ "Skim, a beautiful graphic novel" Arhivirano 2013-01-03 na sajtu Wayback Machine. Xtra!, 13 March 2008.
  11. ^ Gorman, Michele (March—April 2009). „Getting Graphic: Comic Chick Lit”. Library Media Connection. 27 (5): 42.  Proverite vrednost paramet(a)ra za datum: |date= (pomoć)
  12. ^ Samuel-s303-18. „Archives / Edgy Women”. Studio 303 (na jeziku: engleski). Pristupljeno 10. 07. 2022. 
  13. ^ „Marvel Announces New Jennifer Walters Hulk Series”. cbr.com. 19. 9. 2016. 
  14. ^ „See an Exclusive Look at the Cover for the First 'Lumberjanes' Novel”. Entertainment Weekly. 
  15. ^ „Laura Dean Keeps Breaking Up With Me”. us.macmillan.com. Pristupljeno 25. 9. 2019. 
  16. ^ „Venom Finally Gets His Own Theme Song in Spider-Man & Venom: Double Trouble #1 [Preview]”. 3. 11. 2019. 
  17. ^ Johnson, Rich (30. 11. 2020). „Meet Starfire's Gay Goth Daughter Mandy, in I Am Not Starfire YA OGN”. Bleeding Cool. Pristupljeno 6. 12. 2020. 
  18. ^ "Slideshow: Amber Dawn, Mariko Tamaki win Writers’ Trust LGBT author honours". Quill & Quire, 27 June 2012.
  19. ^ Canva, Michael (18. 8. 2014). „SMALL PRESS EXPO: Here are your nominees for the 2014 SPX Ignatz Awards…”. The Washington Post. Pristupljeno 18. 8. 2014. 
  20. ^ "Die Gewinner des Rudolph-Dirks-Award 2016". 3 December 2016.
  21. ^ MacDonald, Heidi (16. 9. 2019). „'Laura Dean Keeps Breaking Up With Me' leads 2019 Ignatz Award winners”. comicsbeat.com. Pristupljeno 25. 9. 2019. 
  22. ^ Arrant, Chris (5. 10. 2019). „And the Winners of the 2019 HARVEY AWARDS are...”. Newsarama. 
  23. ^ „2020 Walter Awards”. We Need Diverse Books. Arhivirano iz originala 07. 04. 2020. g. Pristupljeno 24. 1. 2020. 
  24. ^ „And the winners of the 2020 Will Eisner Comic Industry Awards are...”. Newsarama. 25. 7. 2020. Pristupljeno 3. 8. 2020. 
  25. ^ „NYCC: Tamaki Sends Lara Croft on New Adventures in "Tomb Raider II" Series”. comicbookresources.com. 8. 10. 2015. Arhivirano iz originala 10. 03. 2016. g. Pristupljeno 02. 12. 2023. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Vikicitat ima citate vezane za članak Mariko Tamaki.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Марико_Тамаки&oldid=27730931”