Majdani kamena zapadne Srbije
Majdani kamena zapadne Srbije eksploatisani su, promenljivim intenzitetom, od srednjeg veka. Najpoznatiji su studenički majdani iz kojih se od antičkih vremena eksploatiše sitnozrni beli mermer dobrog kvaliteta. Oplatom od ovog kamena obložena je Bogorodičina crkva u Studenici. Od polovine 19. veka počinje intenzivnija eksploatacija kamena u Srbiji.[1]
Majdani kamena[uredi | uredi izvor]
Najpoznatiji kamenolomi na prostoru zapadne Srbije u kojima se u prošlosti ručno vadio i obrađivao kamen su:
- Studenički majadani kamena
Upotreba kamena[uredi | uredi izvor]
Osim građevinskih namena i za izradu vodeničkog kamenja, tocila, pojila i slično, kamen je služio i za izradu seoskih nadgrobnih spomenika.[2] Od početka 19. veka do polovine 20. veka, za izradu spomenika najviše su eksploatisani lokalni majdani peščara, krečnjaka, mermera i bigra, a u znatno manjoj meri granita i ostalih vrsta tvrdog kamena.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Nikolić, Radojko (1998). Kamenoresci narodnog obraza: kamenorezaštvo i kamenoresci zapadne Srbije. Čačak: Litopapir.
- ^ Dudić, Nikola. Stara groblja i narodni belezi u Srbiji. Beograd: Republički zavod za zaštitu spomenika kulture. str. 114. ISBN 978-86-07-00900-8.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Nikola, Dudić (1995). Stara groblja i narodni belezi u Srbiji. Republički zavod za zaštitu spomenika kulture Beograd, Posebna izdanja 13, Prosveta Beograd. ISBN 978-86-07-00900-8.
- Đorđević, Vera; Đorđević, Predrag; Milovanović, Dragan (1991). Osnovi petrologije. Beograd: Nauka.
- Nikolić, Radojko (1998). Kamenoresci narodnog obraza: kamenorezaštvo i kamenoresci zapadne Srbije. Čačak: „Litopapir”.
- Dragićević, Ljubinko M.; Ršumović, Mihailo M. (2008). Konzervacija i restauracija kamena. Beograd: Republički zavod za zaštitu spomenika kulture. ISBN 978-86-80879-72-7.