Medvedgrad
Medvedgrad je stari grad (gradina, utvrđenje) sagrađen u XIII veku (1249 - 1254) nakon provale Tatara (1242).
Istorija
[uredi | uredi izvor]Nalazi se na jugozapadnom obronku Medvednice na nadmorskoj visini od 593 m. U vreme kada je sagrađen Medvedgrad je bio jedna od najvećih utvrda u Hrvatskoj. Napušten je nakon zemljotresa 1590. godine, a već 1642. godine spominje se kao ruševina.
Na Medvedgradu se nalazi ranogotička kapelica sv. Filipa i Jakova i Oltar domovine, spomenik palim hrvatskim vojnicima za vreme rata u Hrvatskoj. Sa Medvedgrada se pruža prekrasan pogled na grad Zagreb.
Najveća ličnost ugarskog humanizma, pesnik i slavonski ban Janus Pannonius (Ivan Česmički) umro je na Medvedgradu 27. marta 1472. godine.
Tu su 1447. godine bili naseljeni Srbi, kojima je pisao 22. novembra, ugarski kralj Vladislav.[1] Pominju se 2. januara 1458. godine u Mjedvedgradu, Srbin plemić Bogavac Milaković i njegovi "Rascijani" (Srbi). Bogavac je tada bio zapovednik Medvedgrada i zagrebački župan.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ "Delo", Beograd 1911. godine
