Mesdžid

Mesdžid je okupljačka bogomolja, koja je postojala u osmanlijskoj mahali kako bi stanovnike u neposrednoj okolini zbližila u čvršću islamsku zajednicu, kao i zbog svakodnevnih društvenih i obrazovnih potreba.^[1]^[2]

Razlika između džamije i mesdžida

Džamija

Reč džamija odomaćila se u srpskom jeziku preko Osmanlija. Ona vodi poreklo iz arapskog jezika u kome označava veliku središnju zgradu u kojoj je obavljana molitva petkom.^[3]

Mesdžid

Naziv mesdžid na prostorima Srbije označava svaku manju islamsku bogomolju.

Kuranske objave u suštini obesmišljavaju postojanje verskih objekata (džamija ili bogomolja) za molitvu islamskih vernik. Jer po Muhamedu čitava zemlja je mesdžid i molitvu je moguće obaviti na svakom mestu, ukoliko se ispoštuju sva ustanovljena pravila. Međutim, prvu džamiju podigao je sam Muhamed, dok brojna predanja podizanje džamije vezuju za nalog samog Alaha ili anđela Džibrila.^[4]

Izvori

^ M. Koprivica, Struktura stanovništva niške oblasti u XV i XVI veku, Niš i Vizantija X (2011), 548 – 551.
^ E. Čelebi, Putopis – odlomci o jugoslavenskim zemljama, Sarajevo, 1967, 62 – 64
^ Smailagić. M. 1990. Leksikon islama. Sarajevo: Svjetlost.
^ F. Hiti, Istorija Arapa, Sarajevo, 1973, 192)

[1] M. Koprivica, Struktura stanovništva niške oblasti u XV i XVI veku, Niš i Vizantija X (2011), 548 – 551.

[2] E. Čelebi, Putopis – odlomci o jugoslavenskim zemljama, Sarajevo, 1967, 62 – 64

[3] Smailagić. M. 1990. Leksikon islama. Sarajevo: Svjetlost.

[4] F. Hiti, Istorija Arapa, Sarajevo, 1973, 192)

[1]

[2]

[3]

[4]