Međunarodni dan spomenika i lokaliteta

Međunarodni dan spomenika i lokaliteta poznat i kao dan svjetske baštine je međunarodni praznik čije obeležavanje se održava 18. aprila svake godine širom svijeta sa različitim vrstama aktivnosti, uključujući posjete spomenicima i lokalitetima nasljeđa, konferencije, okrugle stolove i novinske članke. Svake godine Međunarodni savjet za spomenike i lokalitete bira temu, na primjer održivi turizam 2017. godine i ruralni pejzaži 2019. godine.

Istorijat praznika

Međunarodni dan spomenika i lokaliteta predložio je Međunarodni savjet za spomenike i lokalitete (engl. International Council on Monuments and Sites, ICOMOS; fr. Conseil international des monuments et des sites) (ICOMOS) 18. aprila 1982. godine, a odobrila ga je Generalna skupština Uneska 1983. godine tokom 22. generalne konferencije skupštine. Cilj je promovisanje svijesti o raznolikosti kulturnog nasljeđa čovječanstva, njihovoj ranjivosti i naporima potrebnim za njihovu zaštitu i očuvanje.

Za 2023. godinu izabrana je tema „Promjene nasljeđa“.

Konvencija o zaštiti svjetske kulturne i prirodne baštine

Konvencija o zaštiti svjetske kulturne i prirodne baštine definiše spomenik kao:

Spomenici: arhitektonska djela, djela monumentalne skulpture i slikarstva, elementi ili strukture arheološke prirode, natpisi, pećinski stanovi i kombinacije obilježja, koji su od izuzetne univerzalne vrijednosti sa stanovišta istorije, umjetnosti ili nauke.

Međunarodna godina spomenika

Međunarodna godina spomenika bila je komemorativni datum koji je Unesko ustanovio 1964. godine. Implementacijom tog datuma trebalo je da se bolje globalno pokrije percepcija spomenika kao građevine ili istorijskog mjesta uzornog karaktera, zbog njegovog značaja u životu, putanja društva/zajednice i njenih ljudi. Postoje spomenici koji su napravljeni posebno da slave ili podsjećaju na neku epizodu, trenutak ili karakter naše istorije, a stvarali su ih arhitekte, vajari, umjetnici itd. Drugi su ostaci prošlosti koji su preživeli vrijeme i koje je društvo osvještavalo kao kolektivne simbole, i kao reference sjećanja jednog naroda.