Milan Nenadić (književnik)
| Milan Nenadić | |
|---|---|
 Milan Nenadić | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 30. septembar 1947. |
| Mesto rođenja | Grkovci, Bosansko Grahovo, FNR Jugoslavija |
| Datum smrti | 7. mart 2021. (73 god.) |
| Mesto smrti | Petrovaradin, Srbija |
Milan Nenadić (Grkovci, 30. septembar 1947 — Novi Sad, 7. mart 2021) bio je srpski književnik.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Milan Nenadić je rođen 30. septembra 1947. godine u Grkovcima kod Bosanskog Grahova.[1] Osnovnu školu i gimnaziju je završio u Bosanskom Grahovu, a potom je upisao studije jugoslovenskih književnosti i savremenog srpskohrvatskog jezika na Filozofskom fakultetu u Sarajevu.[2] Nakon završetka studija i odsluženja vojnog roka, započeo je svoj rad kao slobodni umetnik. Od 1974. godine živeo je u Beogradu, gde je proveo deset godina, preselivši se potom u Zrenjanin 1984. godine. Od 1998. godine je živio u Petrovaradinu.
Milan Nenadić je preminuo zajedno sa svojom suprugom Ileanom Ursu Nenadić, koja je takođe bila književnica i prevodilac, od posledica curenja gasa u njihovoj porodičnoj kući u Petrovaradinu 7. marta 2021. godine.[3]
Nagrade i priznanja
[uredi | uredi izvor]Milan Nenadić je dobitnik brojnih nagrada i priznanja od kojih bitnije uključuju:
- Nagrada „Jovan Dučić”, 1971.
- Nagrada „Pečat varoši sremskokarlovačke”, za pesmu „Stefanos”, 1972.
- Nagrada „Milan Rakić”, za knjigu Opšti odar, 1979.
- BIGZ-ova nagrada, 1985.
- Nagradu Univerzitetske riječi za knjigu godine, 1990.
- Zmajeva nagrada, 1990.
- Nagrada „Stanko Simićević” Narodne biblioteke „Danilo Kiš” iz Vrbasa, 1996.
- Nagrada Društva književnika Vojvodine, 1996.
- Nagrada Kočićevo pero, 1996.
- Nagrada Branko Ćopić Srpske akademije nauka i umetnosti, 1998.
- Nagrada Saveza književnika Rumunije, 2000.
- Orden Vlade Rumunije, 2000.
- Nagrada „Kondir Kosovke devojke”, 2000.
- Nagrada „Ovidije” Saveza književnika Rumunije i Vlade Rumunije, 2001.
- Nagrada „Laza Kostić”, 2001.
- Povelja „Pjesnik - svjedok vremena” u sklopu Sarajevskih dana poezije, 2002.
- Nagrada Šušnjar, 2005.
- Nagrada „Đura Jakšić”, za knjigu pesama Kamen sa imenom, 2007.
- Nagrada „Milica Stojadinović Srpkinja”, 2008.
- Nagrada „Zaplanjski Orfej”, 2010.
- Nagrada „Petrovdanski vijenac”, za knjigu Redna čaša, 2012.
- Dučićeva nagrada, 2019.
- Nagrada „Žička hrisovulja”, 2020.[4]
Dela
[uredi | uredi izvor]Milan Nenadić je objavio preko dvadeset knjiga poezije i prevođen je na gotovo sve evropske jezike.
- Stefanos - Svjetlost, Sarajevo, 1971. godine
- Novi Stefanos - Veselin Masleša, Sarajevo, 1974. godine
- Opšti odar - Svjetlost, Sarajevo, 1978. godine
- Usamljena istorija - Veselin Masleša, Sarajevo, 1979. godine
- Osvetna maska - Prosveta, Beograd, 1981. godine
- Pesme - BIGZ, Beograd, 1984. godine
- Knjiga četvorice - Nova Jugoslavija, Vranje, 1985. godine (zajedno sa Zoranom Vučićem, Slobodanom Stojadinovićem i Miroslavom Cerom Mihailovićem)
- Opšti odar i druge pesme - Svjetlost, Sarajevo, 1985. godine (zajedno sa Ivanom Kordićem i Stevanom Tontićem)
- Vrisnula je majka - Gradska narodna biblioteka "Žarko Zrenjanin", Zrenjanin, 1985. godine (zajedno sa Ileanom Ursu)
- Počinjem da biram - Panpublik, Zrenjanin, 1988. godine
- Drhtanje u svodu - Univerzitetska riječ, Nikšić, 1988. godine
- Izabrane pesme - Veselin Masleša, Sarajevo, 1989. godine
- Beli Anđeo - Gradska narodna biblioteka "Žarko Zrenjanin", Zrenjanin, 1990. godine
- Venac za Gavrila - Narodna biblioteka "Danilo Kiš", Vrbas, 1991. godine
- Utočište - Matica srpska, Novi Sad, 1994. godine
- Sredovečan soko - Književna zajednica, Novi Sad, 1995. godine
- Ugrušak: nastavak Utočišta - Matica srpska, Novi Sad, 1997. godine
- Suvi pečat - Glas srpski, Banja Luka, 1998. godine
- Opšti odar i nove pesme - Oslobođenje, Sarajevo, 2000. godine
- Noćna slika (Imagine nocturnǎ) - Libertatea, Pančevo, 2001. godine (srpsko-rumunsko izdanje)
- Divlji bog Balkana - Srpska književna zadruga, Beograd, 2003. godine
- Pola kapi rose: izabrane i nove pesme - Orpheus, Novi Sad, 2004. godine
- Pesme (izbor) - Književna zadruga, Banja Luka, 2005. godine
- Kamen sa imenom - Stylos, Novi Sad, 2006. godine
- Gorko izobilje - DNS Logos, Bačka Palanka, 2008. godine
- Više od imanja (izbor) - Zavod za kulturu Vojvodine, Novi Sad, 2010. godine
- Redna čaša - Beograd, Zrenjanin, 2012. godine
- Ukus pelina (izabrane pesme) - Prosveta, Beograd, 2012. godine
- Venac za Gavrila, zaveštanje - Kairos, Sremski Karlovci, 2014. godine
- Venac za Gavrila: zaveštanje - Grafomark, Laktaši, 2014. godine (izdanje drugačije u odnosu na prethodno)
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „Milan Nenadić dobitnik nagrade "Desanka Maksimović"”. Radio-televizija Srbije. Pristupljeno 22. 1. 2018.
- ^ Nenadić, Milan. Više od imanja : izbor. Novi Sad : Zavod za kulturu Vojvodine, 2010. str. 91. ISBN 978-86-85083-38-9.
- ^ „Pesnik i književnica pronađeni mrtvi u kući u Petrovaradinu”. Radio-televizija Vojvodine. 7. 3. 2021. Pristupljeno 7. 3. 2021.
- ^ HRISOVULjA POEZIJI DUBOKOG POISTOVEĆENjA: Priznanje pesniku Milanu Nenadiću („Večernje novosti”, 19. avgust 2020)
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
