Miloš Vidaković
Miloš Vidaković | |
---|---|
Datum rođenja | 26. decembar 1891. |
Mesto rođenja | Štrpci |
Datum smrti | 2. oktobar 1915. |
Mesto smrti | Veles |
Miloš Vidaković je srpski pjesnik, kritičar i prevodilac. Rođen je 26. decembra 1891. u selu Štrpci u Rudom u učiteljskoj porodici. Nakon završetka osnovne škole i klasične gimnazije u Sarajevu, odlazi u Beč na studije romanistike i slavistike. 1912. boravi u Ženevi odakle se vraća u Sarajevo. Piše i prevodi najviše u „Narodu” kao stalni književni kritičar izdržavajući porodicu. 1913. nastavlja studije u Italiji, u Firenci. 1914. odlazi na liječenje u Vijaređo. Poslije Sarajevskog atentata bježi iz Sarajeva u Rudo, u selo Granje, a zatim u Srbiju gdje dobija mjesto nastavnika u Velesu vršeći usput dužnost poštanskog cenzora. Dana 2. oktobra 1915, poslije prehlade, bolest pluća mu se pogoršala. Umire u Velesu. Sahranjen je na vojničkom groblju. 1918. posthumno mu je štampana zbirka pjesama „Carski soneti”, a u zasebnoj knjizi prevod Meterlinkova „Plava ptica”.
Dela
[uredi | uredi izvor]- Grozdana
- Epilog
- Kroz miris lipa
- Kula zaborava
- Musić Stevan
- Nad gradom
- Pesma bolesnika
- Put ekstaza
- Sneg
- U mome gradu
Izvori
[uredi | uredi izvor]- Zvijezda samoće, poezija Miloša Vidakovića. ISBN 978-99938-835-9-3.
- „Riznica srpska”. Arhivirano iz originala 02. 04. 2018. g.