Milojko Uzelac
| Milojko Uzelac | |
|---|---|
 Potpukovnik Milojko Uzelac | |
| Lični podaci | |
| Nadimak | Taras |
| Datum rođenja | 1896. |
| Mesto rođenja | Zrmanja, Austrougarska |
| Datum smrti | 11. avgust 1946. |
| Mesto smrti | Sremska Mitrovica, FNRJ |
| Vojna karijera | |
| Služba | 1941—1945. |
| Vojska |  Jugoslovenska vojska u otadžbini |
| Jedinica | Vrhovna komanda JVuO |
| Učešće u ratovima | Drugi svetski rat |
Milojko Uzelac zvani Taras (Zrmanja, 1896 — Sremska Mitrovica, 11. avgust 1946) bio je srpski i jugoslovenski žandarmerijski oficir. Za vreme Drugog svetskog rata je bio komandant Komande stana Vrhovne komande Jugoslovenske vojske u Otadžbini.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Učestvovao je u Prvom svetskom ratu kao pešadijski potporučnik Dobrovoljačke divizije u borbama na Dobrudži 1916. godine. Odlikovan je Zlatnom medaljom za hrabrost u tri navrata. Nakon rata je učestvovao u sukobima sa kačacima i crnogorskim komitima.
Aprilski rat 1941. godine ga je zatekao u činu žandarmerijskog kapetana. Dana 17. aprila 1941. godine, uspeo je da se sa grupom žandarma susretne i pridruži pukovniku Dragoljubu Mihailoviću. Kapetan Uzelac je tako pripadao i prvoj grupi koja je sa Mihailovićem u maju stigla na Ravnu goru, gde je osnovana Komanda četničkih odreda Jugoslovenske vojske.
Uzelac je rat proveo uz Vrhovnu komandu Jugoslovenske vojske u Otadžbini, a značajan deo je bio komandant Komande snaga Vrhovne komande.
Partizani su ga zarobili sredinom 1945. godine negde na Drini. Osuđen je na smrt 11. avgusta 1945. godine, a onda mu je 11. oktobra kazna preinačena u zatvorsku.
Umro je 11. avgusta 1946. godine na izdržavanju kazne u Sremskoj Mitrovici.
Zanimljivost[uredi | uredi izvor]
U televizijskoj seriji Ravna Gora i filmu Za kralja i otadžbinu, lik Milojka Uzelca Tarasa je tumačio glumac Milorad Mandić.[1]
Odlikovanja[uredi | uredi izvor]
Zlatna medalja za hrabrost, dodeljena 20. jula 1919. godine;- Zlatna medalja za hrabrost, dodeljena 10. maja 1920. godine;
- Zlatna medalja za hrabrost, dodeljena 17. decembra 1921. godine.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Junaci Ravne gore zverski ubijani, streljani, davljeni i mučeni”. Telegraf. 16. 01. 2014.
