Mindovg
Ovaj članak sadrži spisak literature (štampane izvore i/ili veb-sajtove) korišćene za njegovu izradu, ali njegovi izvori nisu najjasniji zato što ima premalo izvora koji su uneti u sam tekst. |
Ovaj članak možda zahteva čišćenje i/ili prerađivanje kako bi se zadovoljili standardi kvaliteta Vikipedije. Problem: Dodavanje vikiveza, prebacivanje u perfekat. |
Mindovg | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | oko 1200. |
Datum smrti | 12. septembar 1263. |
Porodica | |
Supružnik | Morta |
Roditelji | Rignold |
Dinastija | Mindovg |
Veliki knez Litvanije | |
Period | 1236. - 1251. |
Prethodnik | Dovsprunk |
Naslednik | nema, Mindovg je poslednji nosio tu titulu |
Kralj Litvanije | |
Period | 1251. - 1263. |
Prethodnik | nema, Mindovg je prvi koji je nosio tu titulu |
Naslednik | Trojnat |
Mindovg (oko 1200 - 1263) je bio poslednji veliki knez Litvanije (1236—1251) i prvi kralj Litvanije (1251—1263).
Litvanski veliki knez je postao 1236. godine, nasledivši na prestolu svog starijeg brata Dovsprunka[1]. Borio se protiv krstaša, koji su 1200. godine prodrli do Zapadne Dvine, sa namerom da Litvance i Letonce preobrate u hrišćane. Albert, koga je papa naimenovao za episkopa Livonije, osnovao je tamo grad Rigu i stvorio u svojim oblastima viteški red Mačonosaca, kome je bila dužnost da pokori domoroce, pa da širi i učvršćuje hrišćanstvo. I pored očajničkog otpora, čitava Livonija je uskoro u rukama Nemaca, koji se okreću ka susednim ruskim zemljama, ka Polockoj kneževini i oblasti Novgoroda. Drugi jedan nemački viteški red, Tevtonski red, učvrstio se na ruskom zemljištu, na ušću Njemena i Visle.
Pred ovim dvostrukim nadiranjem, razjedinjena litvanska plemena obrazuju ratničke zajednice; napadnute, te zajednice odstupaju na istok, te sad one zauzimaju granične ruske oblasti, između ostalih i oblast Novgoroda. Mindaugas je, ipak, zaustavljen u daljem prodoru do Novgoroda. Za to vreme monaški redovi Mačonosaca, Krstonosaca i Tevtonaca su se utvrdili u predelima finskih plemena Livonaca i Estonaca, duž obale Riškog Zaliva, pa su se postepeno raširili i u basenu reke Pregela i sve do Mazurskih Jezera, odazvavši se na poziv poljskog kneza Konrada Mazovskog i uništivši litvansko pleme Prusa.
Ovi »božji dvorjani«, kako su se sami zvali, udarili su i na Rusiju i godine 1241. osvojili Pskov i Izborsk. Tu se javio novgorodski knez Aleksandar sa svojom vojskom, te je Mačonosce na ledu Čudskog Jezera potpuno potukao, a potom iz Novgoroda potisnuo i Mindaugasa. Na taj je način 5. aprila 1242. godine zaustavljeno napredovanje Nemaca u ruske predele. Po primeru i trudom Nemaca počela su da se postepeno bude i da se ujedinjuju razna litvanska plemena u basenu Njemena. Ona počesto navaljuju na ruske predele, ali je Aleksandar odbio i njihove navale.
Potom je Mindaugas objavio rat Galiciji-Voliniji u kome, i pored sukoba u samoj Galiciji, nije dobro prošao[2][3][4].
Iako je bio poražen u ratu sa Galicijom-Vilinijom, bila je stvorena stvorena moćna Litvanska država i Mindaugas je, 1251. godine, kršten, da bi se ublažili pritisci zapada i sprečio krstaški rat protiv ogromne Litvanske države. On je čak i 1253. godine dobio kraljevsku krunu od pape Inoćentija IV.
Posle dobijanja kraljevske krune on polazi u rat protiv ruskih državica na istoku, ali sa sukobljava i sa Mongolima.
Krajem pedesetih godina XIII veka krstaši su zakoračili u Žemajtiju uzrokujući lokalnu pobunu. Mindaugas je podržao pobunjenike i vratio se svojim paganskim običajima, zbog čega je i ubijen 1263. godine. Nasledio ga je nećak Trojnat[1].
Po njemu se zove Kup kralja Mindovga u košarci.
Porodično stablo
[uredi | uredi izvor]2. Rignold | ||||||||||||||||
1. Mindovg | ||||||||||||||||
3. | ||||||||||||||||
Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ a b „Mindaugas”. Encyclopedia Britannica.
- ^ Jelačić, Aleksej (1929). Istorija Rusije. Beograd: Srpska književna zadruga.
- ^ Miljukov, Pavel (1939). Istorija Rusije. Beograd: Narodna kultura.
- ^ „Istorija srednjeg veka I”. Vikizvornik.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Jelačić, Aleksej (1929). Istorija Rusije. Beograd: Srpska književna zadruga.
- Miljukov, Pavel (1939). Istorija Rusije. Beograd: Narodna kultura.
- Udaljcov, A. D.; Kosminski, J. A.; Vajnštajn, O. L. (1950). Istorija srednjeg veka I. Beograd.
- „Mindaugas”. Encyclopedia Britannica.