Miodrag Petrović (slikar)

Za druge upotrebe, pogledajte Miodrag Petrović (višeznačna odrednica).

Miodrag Petrović
Lični podaci
Datum rođenja	12. septembar 1888.
Mesto rođenja	Dubravica, Kraljevina Srbija
Datum smrti	10. februar 1950.(1950-02-10) (61/62 god.)
Mesto smrti	Beograd, SFR Jugoslavija

Miodrag Petrović (Dubravica, 1888 — Beograd, 1950) bio je srpski slikar, najviše aktivan kao „ratni slikar”. Petrović je pripadnik generacija srpskih slikara sa početka 20. veka, „koji su se krčeći sebi put između pristalica „starinskog“ i „modernog“ i borili se za ravnopravnost sa drugim već priznatim umetnostima kao što su u to vreme bili pozorište i muzika.” Jedan iz plejade darovitih i specifičnih ličnosti, koje su se borile za oslobođenje Srbije u Balkanskim ratovima, Prvom i Drugom svetskom ratu. On je aktivno učeststvovao u stvaranju savremenog nacionalnog slikarstva s prve polovine 20. veka.

Život i karijera

Rođen je u Dubravici kod Požarevca, 12. septembra 1888. godine. Toko školovanja u Prvoj beogradskoj gimnaziji, prve pouke iz crtanja i slikanja dobio je od Đorđa Krstića. Slikarsko školovanje započeo je 1906. u Umetničko-zanatskoj školi Riste Vukanovića, u kojoj su mu nastavnici bili Marko Murat, Đorđe Jovanović i Dragutin Medenjak Inkostri.

Izučavanje slikarstva, nastavio je 1911. u Minhenu na Akademiju likovnih umetnosti. Međutim započeto studiranje Petrović je ubrzo prekinuo zbog Prvog i Drugog balkanskog rata. Posle ovih ratova nastavio je započeto školovanje u Minhenu i po završetku studija slikarstva na minhenskoj Akademiji, pred sam početak Prvog svetskog rata, vratio se u Srbiju.

Prvi svetski rat, kao i balkanski ratovi, za Miodraga Petrovića, i mnoge slikare njegove generacije, predstavljali su sudbonosnu prekretnicu. Nakon mobilizacije, štab Vrhovne komande srpske vojske uputio ga je kao ratnog slikara u Prvu armiju, VIII pešadijski puka. Njegova dužnost i zvanje u početku su bili vezani za Štab odbrane Beograda. Radeći u Beogradu nastale su njegove prve ratne skice i crteži, čiji se broj vremenom znatno uvećavao kako su se odvijala ratna dejstva i kako se Petrović povlačio sa srpskom vojskom, prvo preko Srbije a onda preko Albanije, Drača do Krfa. Sa Krfa upućen je na Solunskom front, gde je učestvovao u bitkama u sklopu VIII Pešadijskog puka Dunavske divizije. Zbog oboljevanja od malarije prebačen je u bolnicu u Solun, a potom u Sidi Abdalah u Tunisu, u kome neumorno slika portrete francuskih lekara, bolničarki, bolesnika, domorodaca, kao i ikonstas za crkvu pri bolnici itd.

Krajem 1917. godine, kao rekonvalescent upućen je na oporavk u logor u Lazuaz kraj Bizerte, gde je zajedno sa drugim srpskim ratnim slikarima radi portrete i kulise i dekoraciju zavese za vojničko pozorište. U Lazuazu je priredio i dve samostalne izložbe u korist francuskog Crvenog krsta i oslikao ikone na srpskom vojničkom groblju u Bizerti, čiji se delovi danas nalaze u crkvi Ružici na Kalemegdanu.

Za vreme boravka u Alžiru pohađao je Školu lepih umetnosti (Ecolé des Beaux Arts). Odatle je pred kraj 1918. prešao u Pariz, gde je učio slikarstvo u ateljeu L. Simona i izlagao u pariskom Salonu. Po povratku u Beograd 1920. zaposlio se kao nastavnik crtanja u realci, a potom na Višoj pedagoškoj školi.

Članstvo u udruženjima

Po dolasku u Beograd Petrović se aktivno uključuje u društveni i umetnički život prestonice novoosnovane države Srba, Hrvata i Slovenaca i postaje osnivač, predsednik i član većeg broja udrženja slikara i vajara i to:

• Prvo član Društva srpskih umetnika „Lada“ (1921), a potom njen predsednik od 1933 — 1941. godine.
• Predsednik Udruženja likovnih umetnika 1939 — 1940.
• Osnivač i predsednik Udruženja slikara i vajara ratnika 1912 — 1918.

Upokojio se u Beogradu, 10. februara 1950. godine u kome je i sahranjen.

Delo

Miodrag Petrović se u svom umetničkom radu bavio slikanjem portrete, aktove, pejzaže, mrtve prirode, ali i dekoracijom pozorišnih enterijera i kulisa. Kao ikonopisac naslikao je nekoliko ikonostasa i istorijskih kompozicijama velikog formata sa ratnom tematikom.

Njegovi portreti i pejzaži prema mišljenju Milana Kašanina obezbedli su mu ugledno mesto među slikarima njegove generacije, kao „ubeđenog i doslednog impresioniste“.

„ Kritika i javnost nisu imale razloga ni da mnogo hvale, niti da kude njegovo slikarstvo, jer je bio jedan od onih slikara svoje generacije koji se u likovnom smilu malo menjao, dok je u nekim delovima ostao gotovo isti. ”

Petroviževa dela danas se nalaze u Narodnom muzeju u Beogradu, Vojnom muzeju u Beogradu, Muzeju grada Beograda, Narodnom muzeju u Kragujevcu, Narodnom muzeju u Požarevcu, i brojnim privatnim kolekcijama u zemlji i inostranstvu.

Izložbe

Za života relativno malo je samostalno izlago na izložbi u Alžiru 1917, a potom u Beogradu i Somboru, dok je kolektivno izlagao sa jugoslovenskim umetnicima u Parizu, Alžiru, Londonu, Brislu i Liježu, pretežno u sklopu tematskih izložbi srpskog impresionizma i beogradske slikarske škole, ili u Jugoslaviji na izložbama ratnih slikara 1912 — 1918, članova „Lade“ i ULUS-a.

Imao je značajnu ulogu u organizovanju brojnih izložbi srpskih i jugoslovenskih umetnika u zemlji i inostranstvu.

Prva retrospektivna izložba dela Miodraga Petrovića, trinaest godina po umetnikovoj smrti, priredio je Stanislav Živković u Galeriji Kulturnog centra Beograda. U izboru od trideset radova, pretežno portreta u vlasništvu umetnikove porodice, Živković na izložbi su bili prikazani svi periode Petrovićevog slikarstva: rani – školovanje i studije na Akademiji u Minhenu, potom ratne godine i poratni boravak u Francuskoj, zreli – posleratni period.

Galerija

• 
  U bolnici, 1917.
• 
  Crkva Sveti Jovan Kaneo na Ohridskom jezeru, 1922-1925
• 
  Topčiderska šuma, 1925.
• 
  Mlada šuma, 1926.
• 
  Alegorijska kompozicija - Sećanje na Krf, 1917.

Spoljašnje veze

Mediji vezani za članak Miodrag Petrović na Vikimedijinoj ostavi

• Srpski ranjenici u Africi 1916, Kostimi, dekor, improvizacije - Odbrana br. 132. Specijalni prilog, Snežana NIKOLIĆ, „U nedrima Bizerte”.