Pređi na sadržaj

Miodrag Radulović

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Miodrag Radulović
Radulović (2020)
Lični podaci
Datum rođenja (1967-10-23)23. oktobar 1967. (56 god.)
Mesto rođenja Titograd, Crna Gora, SFRJ
Pozicija Vezni igrač
Klupske informacije
Trenutni klub
 Fudbalska reprezentacija Libana (menadžer)
Juniorska karijera
1980–1988 Budućnost Titograd
Seniorska karijera
Godine Klub Nast. (Gol)
1988 Sutjeska Nikšić 2 (0)
1989–1991 Budućnost Titograd 17 (1)
1991–1993 Hajduk Kula 50 (10)
1994 Budućnost Titograd 7 (0)
1994–1995 Zemun 24 (3)
1995 Pierikos
1996–1998 Budućnost Titograd 31 (0)
Trenerska karijera
2001–2003 Zeta
2003–2004 Borac Banja Luka
2002–2004 Srbija i Crna Gora do 21 (asistent)
2004 Srbija i Crna Gora na Olimpijadi 2004. (asistent)
2005–2006 Srbija i Crna Gora do 19 (asistent)
2006–2007 Boavista
2007–2010 Crna Gora do 19 godina
2010 Pahtakor Taškent
2010–2011 Dinamo Moskva
2011–2012 Budućnost Podgorica
2012 Kazma
2013 Atirau
2014–2015 Al Džahra
2015–2019 Liban
2019 Mjanmar
2020 Zob-Ahan Isfahan
2020–2023 Crna Gora
2023– Liban

Miodrag Radulović (23. oktobar 1967) je crnogorski profesionalni fudbalski menadžer i bivši igrač koji je selektor Fudbalske reprezentacije Libana.

Klubska karijera

[uredi | uredi izvor]

Rođen u Titogradu, Crna Gora, svoju fudbalsku karijeru započeo je 1980. u Budućnost Titograd. Nastavio je da igra za Sutjesku Nikšić u Drugoj saveznoj ligi Jugoslavije u prvoj polovini sezone 1988/89, a zatim je tokom zimske pauze prešao u Budućnost Titograd i sa njima igrao u Prvoj ligi Jugoslavije do 1991.[1] Potom je igrao za Hajduk Kula, Zemun, Pierikos i Degerfors IF.

Menadžerska karijera

[uredi | uredi izvor]

Rana karijera

[uredi | uredi izvor]

Menadžersku karijeru započeo je kao pomoćnik Nikoli Rakojeviću u Zeti i banjalučkom Borcu[2][3] a bio je pomoćnik Željku Petroviću u portugalskom Boavisti 2006.[4]

Takođe je asistirao Vladimiru Petroviću Pižonu u selekciji Srbije i Crne Gore do 21 godine koja se plasirala na Olimpijske igre u Atini 2004.[5] Potom je vodio reprezentaciju Srbije i Crne Gore do 19 godine od 2005. do 2006. godine. Bio je i trener i skaut fudbalske reprezentacije Crne Gore.

Miodrag Radulović na konferenciji za novinare za Pahtakor Taškent

Upravljao je timom uzbekistanske lige FK Pahtakor Taškent od januara do aprila 2010. godine, završio je na drugom mestu u ligi i kvalifikovao se za osminu finala AFK Lige šampiona 2010. godine. 3. maja, skoro nedelju dana pre Pahtakorovog okršaja osmine finala sa Al-Garafom, podneo je ostavku, navodeći porodične razloge i to što ga je blizak prijatelj pozvao da radi u „evropskom klubu sa bogatom istorijom i velikim ambicijama“.[6] Ispostavilo se da je taj klub FK Dinamo Moskva. Bio je asistent u Dinamu Moskvi od aprila 2010. do aprila 2011. godine.

Radulović je 2011. godine potpisao za crnogorskog prvoligaša FK Budućnost Podgorica. Ligu je osvojio u sezoni 2011–2012 sa najviše pobeda i rekordnim brojem bodova i golova u ligi.

U junu 2012, Radulović je potpisao za kuvajtskim prvoligašem FK Kazma.[7][8]

Liban

[uredi | uredi izvor]
Miodrag Radulović na utakmici grupne faze Kupa Azije 2019. protiv Katara

Postavljen je za novog selektora Libana 2015. godine, nakon odlaska italijanskog menadžera Đuzepea Đaninija.[9] Iako nije uspeo da se kvalifikuje Liban na Svetsko prvenstvo u fudbalu 2018, on ih je uspešno odveo do njihovog prvog AFK kupa Azije kroz kvalifikacije 2019.[10] Tako se prijavio kao prvi Crnogorac koji je pomogao timu da se plasira na veliki turnir.

Radulović je 9. januara 2019. trenirao prvu utakmicu Libana u grupnoj fazi na AFC kupu Azije 2019. protiv Katara, izgubivši rezultatom 2–0.[11] Radulović se posle meča posvađao sa Baselom Jradijem i potom ga isključio iz reprezentacije do kraja turnira.[12][13] U drugom meču je još jednom izgubio od Saudijske Arabije istim rezultatom;[14] kažnjen je od 5.000 do 7.000 dolara od strane AFK zbog protesta tokom utakmice.[15] U poslednjoj utakmici grupne faze Radulović je predvodio Liban do pobede od 4:1 protiv Severne Koreje, prve u istoriji takmičenja. Međutim, tri boda nisu bila dovoljna jer je Liban ispao iz takmičenja, izgubivši od Vijetnama na trećem mestu po pravilu ferpleja.[16]

Radulović je bio i supervizor reprezentacije Libana do 23 godine tokom kvalifikacija za AFK prvenstvo 2020 do 23 godine. Dana 26. marta 2019, Fudbalski savez Libana je saopštila da neće obnoviti njegov ugovor koji je raskinut 1. maja 2019. i da će tražiti da ga zamene drugim stranim menadžerom.[17]

Mjanmar

[uredi | uredi izvor]

Radulović je 20. aprila 2019. godine imenovan od strane Fudbalskog saveza Mjanmara za novog selektora reprezentacije Mjanmara.[18] Kako se navodi u zvaničnom saopštenju, FSM je Raduloviću i njegovom pomoćnom treneru dao ugovor sa rokom važenja do decembra 2020. godine. Mesto glavnog trenera Mjanmara bilo je upražnjeno četiri meseca, nakon što se FSM razišao sa svojim bivšim glavnim trenerom Antoanom Hejom.[19]

Međutim, on je smenjen u oktobru 2019, samo šest meseci nakon što je imenovan.[20] Radulovićev debi protiv Singapura bio je uspešan rezultatom 1–2. Pod Radulovićem, Mjanmarov učinak u kvalifikacijama za Svetsko prvenstvo 2022. nije bio tako dobar kao što je očekivao od debija, sa porazima u gostima od Mongolije[21] i Kirgistana.

Zob Ahan

[uredi | uredi izvor]

Radulović je 14. januara 2020. imenovan za trenera iranskog kluba Zob Ahan, potpisavši ugovor na godinu i po.[22] Ponovo bi se okupio sa golmanom Mehdijem Halilom, kojeg je trenirao kao trener reprezentacije Libana.[23] Radulović je napustio Isfahan nakon pandemije kovida 19 i nije se vratio u Iran;[24] zamenio ga je hrvatski trener Luka Bonačić.[25]

Crna Gora

[uredi | uredi izvor]

Radulović je 28. decembra 2020. imenovan za selektora reprezentacije Crne Gore uoči kvalifikacija za Svetsko prvenstvo 2022.[26] Njegov mandat u reprezentaciji njegove zemlje okončan je u decembru 2023. godine nakon što se Crna Gora nije kvalifikovala za Evropsko prvenstvo 2024.[27]

Povratak u Liban

[uredi | uredi izvor]

11. decembra 2023. godine, nekoliko dana nakon što je podnio ostavku na mesto selektora Crne Gore, ponovo je imenovan za selektora Libana kako bi se pripremio za AFK azijski 2023. nakon odlaska Nikole Jurčevića.[28]

Počasti

[uredi | uredi izvor]

Menadžer

[uredi | uredi izvor]

Budućnost Podgorica

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Stats from Yugoslav Leagues at B92
  2. ^ „Pozajmica od komšija”. blic.rs. 
  3. ^ „Miodrag Radulović: Regionalna liga donosi kvalitet”. glassrpske.com. 
  4. ^ „Zeljko Petrovic assume Boavista”. publico.pt. 
  5. ^ „FSSCG: Nagrade za mlade”. b92.net. 
  6. ^ Coerts, Stefan (3. 5. 2010). „Miodrag Radulovic Resigns As Pakhtakor Boss”. Goal.com. Pristupljeno 8. 5. 2011. 
  7. ^ „Miodrag Radulovic signed for Kazma”. Al Rai (na jeziku: arapski). Pristupljeno 21. 6. 2012. 
  8. ^ „Miodrag Radulovic signed for Kazma” (na jeziku: arapski). Al Anba. Pristupljeno 21. 6. 2012. 
  9. ^ „Radulovic to lead Lebanon's qualification charge | AFC”. 30. 8. 2017. Arhivirano iz originala 30. 8. 2017. g. Pristupljeno 1. 2. 2019. 
  10. ^ FIFA.com. „The FIFA/Coca-Cola World Ranking - News - Radulovic's Lebanon continue to climb”. www.fifa.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 1. 2. 2019. 
  11. ^ „Group E: Qatar 2-0 Lebanon”. www.the-afc.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 29. 1. 2019. 
  12. ^ „Jradi se posvadio s izbornikom i iznenadio Hajduk u Turskoj”. www.24sata.hr (na jeziku: hrvatski). Pristupljeno 29. 1. 2019. 
  13. ^ „HAJDUKOVAC OTKRIO KAKO JE DOŠLO DO VELIKOG SUKOBA U REPREZENTACIJI 'Neću te više stavljati u momčad, sjedi na klupu do kraja prvenstva i gotovo!' - Sportske Novosti”. sportske.jutarnji.hr. Pristupljeno 29. 1. 2019. 
  14. ^ „Group E: Lebanon 0-2 Saudi Arabia”. www.the-afc.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 29. 1. 2019. 
  15. ^ „خبرگزاری فارس - AFC سرمربی لبنان را نقره داغ کرد”. خبرگزاری فارس. 13. 1. 2019. Pristupljeno 29. 1. 2019. [mrtva veza]
  16. ^ „Group E: Lebanon 4-1 DPR Korea”. www.the-afc.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 29. 1. 2019. 
  17. ^ „مباراة أخيرة للجهاز الفني”. lebanonfg.com (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 26. 03. 2019. g. Pristupljeno 26. 3. 2019. 
  18. ^ AFF, Editor (2019-04-20). „MFF appoint Radulovic as head coach”. AFF - The Official Website Of The Asean Football Federation (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-01-25. 
  19. ^ „Miodrag Radulovic confirmed as Myanmar national team coach”. Myanmar Times. 22. 4. 2019. Pristupljeno 1. 5. 2019. 
  20. ^ „Myanmar sacked Miodrag Radulovic, re-invited the former head coach at the AFF Cup 2018”. www.livesportasia.com (na jeziku: engleski). 2019-10-21. Pristupljeno 2020-01-25. 
  21. ^ „Mongolia edges Myanmar in World Cup qualification match”. The Myanmar Times. 2019-09-06. Pristupljeno 2020-01-25. 
  22. ^ „Montenegrin Miodrag Radulovic named Zob Ahan coach”. Tehran Times (na jeziku: engleski). 2020-01-14. Pristupljeno 2020-01-25. 
  23. ^ „Mehdi Khalil interview: debut at Zob Ahan”. FA Lebanon (na jeziku: engleski). 2020-01-25. Pristupljeno 2020-01-25. 
  24. ^ „Zob Ahan Coach Radulovic Will Not Return to Iran - Sports news”. Tasnim News Agency (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-06-07. 
  25. ^ „Luka Bonacic Named Zob Ahan Coach - Sports news”. Tasnim News Agency (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-06-30. 
  26. ^ „Miodrag Radulović je novi selektor Crne Gore”. Sportklub (na jeziku: srpski). 2020-12-28. Pristupljeno 2020-12-29. 
  27. ^ „Miodrag Radulović is no longer the coach of Montenegro: I am leaving proud”. Pristupljeno 2024-02-19. [mrtva veza]
  28. ^ „Coach Radulovic returns to Lebanon job a month before Asian Cup”. Pristupljeno 2024-02-19. 
  29. ^ „Montenegro - M. Radulović - Profile with news, career statistics and history - Soccerway”. int.soccerway.com. Pristupljeno 2020-01-25. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Миодраг_Радуловић&oldid=28429794”