Mirina (mitologija)
Mirina (grč. Μύρινα [Mýrina]) je u grčkoj mitologiji bila Amazonka, koju je opevao Homer u „Ilijadi“, ali su je pominjali i drugi autori.[1]
Mitologija
[uredi | uredi izvor]Ova Amazonka je bila poznata po svojim osvajanjima i prema nekim autorima, bila je eponimna heroina grada Mirine u Lemnu. Za njeno ime se vezuje osnivanje većeg broja gradova u Maloj Aziji, gde se posebno istakla u osvajačkim pohodima, ali i na egejskim ostrvima. Neki od gradova koje je osnovala su Kima, Pitan, Prijena, kao i Mitilen na Lezbu koji je nazvala po svojoj sestri koja je takođe učestvovala u njenim pohodima. Pod njenim vođstvom, Amazonke su napale i stanovnike Atlantide i uspele da zauzmu Kernu, jedan od najznačajnijih gradova Atlantide, sa 20.000 konjanika i 3.000 pripadnika pešadije (prema drugim podacima, 30.000 konjanika). Muškarce je poubijala, a žene i decu zarobila. Tada su se stanovnici ostalih gradova predali i Mirina se prema njima ponela časno. Čak je na mestu razorene Kerne osnovala novi grad koji je nazvala svojim imenom. Kasnije su stanovnici Atlantide tražili njenu zaštitu od plemena Gorgona, ali nakon početnog uspeha, Amazonke su bile poražene. Naime, zarobljeni pripadnici plemena Gorgona, kojih je bilo više od tri hiljade, uspeli su da se domognu svog oružja i iskoristivši pir koji su priredile Amazonke povodom svoje pobede, izvršili su pravi masakr Mirininih pristalica, a uz pomoć glavnine gorgonskih snaga koje se krila u šumi. Mirina je uspela da pobegne i prikupi novu vojsku i sa njom zauzme veći deo Libije. Potom je ušla u Egipat. Tamo se sprijateljila sa egipatskim kraljem Horom. Odatle je krenula u osvajanje Arabije, ušla u Siriju i preko Kilikije i Frigije došla do reke Kajka. Ubio ju je trački kralj Mops u časnoj borbi. Nakon tog poraza, Amazonke se nikada više nisu oporavile.[2][3]
Tumačenje
[uredi | uredi izvor]Robert Grevs je smatrao da je Mirina bila zapravo Mesečeva boginja poštovana u Maloj Aziji. Prema jednom delu mita, dok je osvajala Malu Aziju, bura je njene lađe odnela do tada još nenaseljene Samotrake, koju je ona posvetila Majci svih bogova i podigla joj oltare sa bogatim darovima, jer je boginja njene lađe i dovela tu, neoštećene. Prema Grevsu, ona je bila ta boginja i njoj su mornari posvećivali obrede kako bi ih spasila od brodoloma. Osim u Maloj Aziji, poštovali su je u Trakiji, u oblasti reke Tanao (Don), Jermeniji i Siriji. Ime Mirina i znači „morska boginja“. Priča da je Mirina osvojila ostrvo Kern izgleda da je kasniji i nepotvrđeni dodatak priči, a sudeći prema lokaciji mesta. Kern je identifikovan sa Fedalom u blizini Feza, ali su još neka mesta pomenuta kao kandidati; Santa Kruz u blizini rta Gir i Arguin, južno od Kabo Blanka.[3]
Druge ličnosti
[uredi | uredi izvor]- Prema nekim autorima, Kretejeva kćerka i Toantova supruga, za koju su takođe tvrdili da je po njenom imenu grad Mirina na Lemnu dobio naziv.[4]
- Homer je u svojoj „Ilijadi“ pomenuo još jednu Mirinu; Teukrovu kćerku i Dardanovu suprugu.[4]
Biologija
[uredi | uredi izvor]Latinsko ime ovih ličnosti (Myrina) je naziv za rod u okviru grupe leptira.[5]
Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ Carlos Parada, 1997. Genealogical Guide to Greek Mythology Greek Mythology Link: AMAZONS; List of AMAZONS
- ^ Cermanović-Kuzmanović, A. & Srejović, D. 1992. Leksikon religija i mitova. Savremena administracija. Beograd.
- ^ a b Robert Grevs. 1995. Grčki mitovi. 6. izdanje. Nolit. Beograd.
- ^ a b Greek Myth Index: Myrina Arhivirano na sajtu Wayback Machine (11. mart 2015), Pristupljeno 13. 4. 2013.
- ^ zipcodezoo.com: Myrina_Genus Arhivirano na sajtu Wayback Machine (18. jul 2013), Pristupljeno 13. 4. 2013.