Nani di Banko

Đovani di Antonio di Banko (ital. Giovanni di Antonio di Banco), poznatiji kao Nani di Banko (ital. Nanni di Banco) Firenca, oko 1390 – 1421), bio je italijanski vajar. Reagovao je protiv poznogotskog manirizma, usmjeravajući svoje istraživanje na antiku iz koje je preuzeo najistaknutije primjere.

Biografija

Kvatro koronati, Nani di Banko, 1408–13, Orsanmikele

Sin Antonija di Banka, vajara koji je učestvovao u dekorisanju katedrale u Firenci, rođen je u Firenci oko 1380. godine. Najvjerovatnije je učio vajarski zanat preko firentinskih vajara koji su radili na dekoraciji katedrale Santa Marija del Fjore, posebno na ukrašavanju njenih sjevernih vrata oko 1391. godine, koja su kasnije preimenovana u „Porta dela Mandorla”, gdje među listovima akantusa obiluju anđeli i mitološki likovi, inspirisani rimskim modelima. Likovi Herkula i Apolona, solidnog monumentalnog izgleda, verovatno su delo starog Đovanija di Ambrođija ili mladog Jakopa dela Kverče .

Od 1407. godine izradio je Profetina, za „vrata Mandorle’’, a naredne godine Izaija, u kom je još uvek vidljiv poznogotički manirizam. Godine 1419. godine, u društvu Bruneleskija i Donatela, izradio je model kupole za crkvu Santa Marija del Fjore. Između 1408. i 1413. izvajao je San Lukasa, danas u muzeju de Opera del Duomo, predviđenog za nišu galerije katedrale i to je bio deo niza jevanđelista kojima je pripadao i Sveti Jovan kog je izradio Donatelo. Po profilu niše statua je izrađena sa izduženim udovima, ne zbog uticaja gotike, već zbog toga što su proporcije izgledale tačnije iz ugla posmatrača, jer je statua morala biti postavljena veoma visoko. Figura je čvrsta i stroga i poprima elemente plemenite kompozicije iz antike. Lice, posebno u frizuri i bradi, takođe podsjeća na modele klasične antike.