Nacionalni park Dunav-Ipelj
| Nacionalni park Dunav-Ipelj | |
|---|---|
IUCN kategorija II (nacionalni park) | |
 Pogled na Dunav sa vrhova Višegrada | |
  | |
| Mjesto |  Mađarska |
| Koordinate | 47° 46′ 00″ N 18° 57′ 00″ E / 47.76667° S; 18.95000° I |
| Površina | 603,14 ha (1.490,4 acres) |
| Osnovano | 1997. godine |
| Upravljačko tijelo | Mađarska |
Nacionalni park Dunav-Ipelj jedan je od najraznovrsnijih nacionalnih parkova u Mađarskoj.[1]
Osnovan je 28. novembra 1997. godine. Trenutno područje rada uprave obuhvata tri županije: Pešta, Komarom-Estergom i Fejer.[2] Nacionalni park Dunav-Ipelj obuhvata planine Piliš, Višegrad i Berženj, netaknute delove doline Ipelj i delove ostrva Sentandreje. Podnožje planina Piliš, koje se proteže od Ostrogona do Budimpešte, sastavljeno je od krečnjaka i dolomita. Većina od 200 pećina Nacionalnog parka nalazi se na ovom području i staništa su retkim vrstama šišmiša.
Flora
[uredi | uredi izvor]Flora Nacionalnog parka izuzetno je složena. Varira od hrastovih šuma, zajednica hrasta lužnjaka i običnog graba te lugova bukve preko šuma u gudurama do vegetacije poplavnih područja uz reke. Na višim, hladnijim delovima planinskih padina hrast kitnjak meša se sa grabovima i stvara šume hrasta kitnjaka i običnog graba. Budući da hrast raste niže, formira debeli sloj koji pruža hlad. U ovim mračnijim delovima šume manje je razvijen nivo žbunja a na nivou biljaka živi samo nekoliko višegodišnjih vrsta, kao što je dobro poznata visibaba, koja leto i zimu provodi pod tlom u obliku lukovice. Predeo rečnih dolina vrlo je različit od onoga na Pilišu i Berženju. Na obalama uskih potoka raste crna jova, a u nižim krajevima žalosna vrba. Prirodni planinski travnjaci plitkog su tla, bez dubokih šuma. Na stenovitim grebenima i južnim, strmim padinama nalaze se kameniti travnjaci. Na mestima gde su bolji uslovi tla razvijaju se livade.
Fauna
[uredi | uredi izvor]Nacionalni park pruža siguran dom mnogim, više ili manje ugroženim, životinjskim vrstama. Insekti, vodozemci, gmizavci, ptice i sisari uspevaju na zaštićenim područjima brda, dolina i vodenih staništa. Kada govorimo o pticama, orao krstaš, soko, pčelarica i detlić ležu jaja u ovim zaštićenim područjima. Strižibuba je veličanstven primer iz faune insekata, a takođe se pojavljuje na logotipu nacionalnog parka. Široko je rasprostranjena u starijim bukovim šumama, ali smanjenje područja tih šuma preti njihovom opstanku. Ris je gotovo u potpunosti nestao iz ovoga područja na početku XX veka. U posljednjih 10 godina u Berženju su zabeležena samo povremena opažanja. Ris je izuzetno oprezan mesožder, osetljiv na uznemirujuće prisustvo čoveka.[3]
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „DANUBEPARKS - Network of Protected Areas”. www.danubeparks.org.
- ^ „Duna-Ipoly National Park Directorate”. www.dunaipoly.hu.
- ^ „Nacionalni park na okuci Dunava”. 7host.at.
