Nikola Milekić Korčagin
| Nikola Milekić Korčagin | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Lični podaci | |||||||||
| Datum rođenja | 1926. | ||||||||
| Mesto rođenja | Kruševac, Kraljevina SHS | ||||||||
| Datum smrti | 10. januar 1956. (29/30 god.) | ||||||||
| Mesto smrti | , FNR Jugoslavija | ||||||||
| Profesija | vojno lice | ||||||||
| Vojna karijera | |||||||||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija | ||||||||
| Čin | potpukovnik | ||||||||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | ||||||||
| Odlikovanja |
| ||||||||
Nikola Milekić Korčagin (Kruševac, 1926 — 10. januar 1956) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i potpukovnik-pilot avijacije JNA.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen je 1926. u Kruševcu u radničkoj porodici. Nakon što mu je 1936. umrla majka, stariji brat ga je poveo sa sobom u Beograd, gde je još kao dečak radio u knjižari Njegoš, u Ulici kralja Petra.[1]
Nakon Aprilskog rata i okupacije Jugoslavije, u leto 1941. kao petnaestogodišnjak napustio je Beograd i stupio u Posavski partizanski odred. Bio je borac Drugog beogradskog bataljona, gde su ga saborci zbog njegove mladosti prozvali Korčagin po Pavlu Korčaginu, glavnom liku romana Kako se kalio čelik. Zajedno sa ovim bataljonom učestvovao je u borbama na Rudniku i Zlatiboru, kao i u napadu na Sjenicu, krajem decembra 1941. godine. Polovinom januara 1942. u rejonu Pala, ovaj bataljon je stupio u Prvu proletersku udarnu brigadu, kao njen Šesti beogradski bataljon.[1]
U sastavu Prve proleterske brigade, Korčagin je kao iuzetno mlad bio određen za kurira pri Štabu brigade. Novembra 1941. primljen je u članstvo Saveza komunističke omladine (SKOJ), a novembra 1943. u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Oktobra 1943. prešao je u Prvu dalmatinsku brigadu, u kojoj se nalazio na dužnosti omladinskog rukovodioca brigade, a juna 1944. je prešao u 23. srpsku diviziju, gde je bio rukovodilac SKOJ-a.[1]
Nakon oslobođenja Kruševca, u jesen 1944. zbog mladosti demobilisan je iz NOVJ i uključen u rad Okružnog komiteta SKOJ-a za Kruševac. Na lično insistiranje vraćen je u Jugoslovensku armiju (JA) i februara 1947. upućen na školovanje za vojnog pilota u Sovjetski Savez. Nakon povratka u Jugoslaviju, službovao je u Jugoslovenskom ratnom vazduhoplovstvu, gde se nalazio na dužnostima političkog komesara bataljona i puka i pomoćnika komandanta vazduhoplovne divizije.[1]
Poginuo je 10. januara 1956. u avionskoj nesreći. Sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu.[1]
Nosilac je Partizanske spomenice i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden zasluga za narod drugog reda, Orden bratstva i jedinstva drugog reda, Orden za vojne zasluge drugog reda, dva Ordena za hrabrost i dva Ordena partizanske zvezde trećeg reda.[1]
Reference
[uredi | uredi izvor]
- Rođeni 1926.
- Umrli 1956.
- Kruševljani
- Jugoslovenski partizani
- Politički komesari NOVJ
- Komunisti Srbije
- Borci Prve proleterske brigade
- Borci Prve dalmatinske brigade
- Omladina u Narodnooslobodilačkoj borbi
- Nosioci Partizanske spomenice 1941.
- Potpukovnici JNA
- Vojni piloti JNA
- Sahranjeni u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu