Pređi na sadržaj

Niška rezolucija (1915)

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Ivo Ćipiko predsedavajući kongresa na kome je usvojena rezolucija

Niška rezolucija doneta 6. maja 1915. na „Jugoslovenskiom kongresu socijalista“ u Nišu, odluka je od istorijskog značaja za buduće zajedništvo svih slovenskih naroda u borbi za oslobođenje i ujedinjenje. Rezoluciju su doneli predstavnici iz svih krajeva buduće zajedničke države Jugoslavije.[1]

Istorija

[uredi | uredi izvor]
Zgrada Oficirskog doma u Nišu u kome je 6. maja 1915. održan „Jugoslovenski kongres socijalista“.

Pola godine nakon objavljivanja „Niške deklaracije“, u Oficirskom domu u Nišu 6. maja 1915. godine održan je „Jugoslovenski kongres socijalista“, na kojem su prisustvovali predstavnici iz svih krajeva buduće zajedničke države Jugoslavije.[2]

Kongresom je predsedavao književnik Ivo Ćipiko, a svečano ga je je otvorio Frano Supilo. Na ovom istorijskom skupu doneta je „Niška rezolucija“ koja je sadržavala sledeće dve najznačajnije odluke kongresa:

  • O zajedništvu svih slovenskih naroda u borbi za oslobođenje i ujedinjenje.
  • O odbacivanju Londonskog ugovora, kojim je bilo predviđeno da se delovi Jadranske obale ustupe Italiji.[3]

Ovim Jugoslovenskim programom pružao se otpor savezničkim pritiscima na Srbiju da pristane na teritorijalne ustupke Italiji, Rumuniji i Bugarskoj za njihov ulazak na stranu Antante. Iznošenjem jugoslovenskog ratnog cilja, predstavnici iz svih krajeva buduće zajedničke države Jugoslavije, Antanti su ponudila veliku državu koja bi kao takva mogla da bude jedan od stubova stabilnosti u posleratnoj Evropi. Što se same Srbije tiče, zajedništvo svih slovenskih naroda u borbi za oslobođenje i ujedinjenjem ostvrenja jugoslovenskog bio je zapravo glavni ratni cilj i potreba za rušnjem Austrougarske, koja je kao Grabljiv sused i teška prepreka za njenu nacionalnu misiju, decenijama predstavljala pretnju njenom opstanku.[4]

Da bi se pomoglo ispunjenju ovih ciljeva, u Parizu je 1915. godine osnovan je Jugoslovenski odbor, kao političko interesno telo, južnoslovenskih političara iz Austrougarske. Cilj ovog tela bio je ujedinjavanja svih južnoslovenskih naroda u jednu, nezavisnu državu.[5]

Izvorni tekst Rezolucija Jugoslovenskog odbora od 6. maja 1915.

[uredi | uredi izvor]

U ovim istoriskim danima žrtava i nada u pravdu i slobodu naglašavamo u prvom redu potpuno i ničim neodvojeno naše narodno jedinstvo srpsko-hrvatsko-slovenačko i to ne samo kao bezuslovnu zalogu bolje budućnosti nego i kao etnografsku i genetičku istinu koja se mora i politički ostvariti kao što je već duhovno ostvarena.

Dosledno tome najavljujemo da se ni pod kojim uslovom nećemo izmiriti s tim da se žrtvuju i rastrzaju naše čisto jugoslovenske zemlje a naročito naše more i primorje na kojemu žive Srbi, Hrvati i Slovenci.

Molimo sve sile koje se danas bore za princip narodnosti i pravde da naš jednokrvni i nerazdvojiv narod sačuvaju od tog rastrzanja i otuđivanja njegovih zemalja i omoguće Srbiji oslobodilačku i kulturnu misiju što će biti zaloga trajnog mira u Evropi. Inače, raskomadane i odnarođivanju predane u ovom ratu za oslobođenje naroda jadranske zemlje i obale Srba, Hrvata i Slovenaca biti će ne samo jedna grozna nepravda već i neugasivo ognjište novih borbi sve dok se nepravda ne popravi.

Stavljamo u dužnost egzekutivnom odboru zbora da ovu rezoluciju sa naročitom predstavkom podnese vladi kraljevine Srbije, predstavniku Crne Gore, predstavnicima sila iz trojnog sporazuma i predstavniku Belgije, izloživši im svu težinu ove situacije i opasnost od teških posledica koje će eventualno nastati.[6]

Značaj

[uredi | uredi izvor]

Istorijski gledano nepobitna je činjenica da je „Niška rezolucija“, koja je proistekla iz „Niške deklaracije“, i ranije potpisanog „Niškog sporazuma“, označila početak istorijskog procesa stvaranja buduće jugoslovenske države, koji je okončan četiri godine kasnije, 1. decembra 1918. formiranjem Kraljevine SHS (Srba, Hrvata i Slovenaca).[7]

Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca nakon utvrđivanja spoljnih granica 1920. godine, nastala je četiri godine nakon usvajanja Niške rezolucije

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Izvori

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Petrović Vidosav, Ratna prestonica Niš 1914-1915, Prosveta, Niš, 1996. i Niš 2014.
  2. ^ Andrejević Borislav, Spomenici Niša, Prosveta, Niš, 2001.
  3. ^ Mitrović Andrej, Srbija u Prvom svetskom ratu, SKZ, Beograd, 1984.
  4. ^ Ivo Goldstein, Hrvatska povijest, Novi Liber, Zagreb, 2003.
  5. ^ Branko Petranović, Istorija Jugoslavije, Nolit, Beograd, 1980.
  6. ^ Rezolucija Jugoslovenskog odbora, Politika, br. 4.010, subote 25. april 1915, strana 2.
  7. ^ Bogatinovski, Zlatko. 101 godina Niške deklaracije. Nova Srpska politička misao (2015). Pristupljeno 17. 5. 2016. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]