Novica Đukić
Novica Đukić | |
|---|---|
 | |
| Puno ime | Novica Đukić |
| Datum rođenja | 27. maj 1925. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 1. septembar 2012. (87 god.) |
| Mesto smrti | Koraćica kod Mladenovca, Srbija |
Novica Đukić (Beograd, 27. maj 1925.[1] — Koraćica kod Mladenovca, 1. septembar 2012) bio je srpski stripar, novinar i urednik, poznat po uređivanju dečjeg lista Kekec, ali i po sopstvenim delima.
Dobitnik je Specijalnog priznanja za doprinos srpskom stripu 2010. na Međunarodnom salonu stripa u Beogradu.[2]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Posle oslobođenja 1945. zaposlio se kao ilustratoru raznim izdanjima preduzeća „Dečja štampa“ u kome je proveo narednih desetak godina.[1]
Stripski rad[uredi | uredi izvor]
Tokom 1950-ih nacrtao je više primećenih dečjih stripova za list Pioniri: „Izgubljeni grad“ (savremena priča iz dečjeg života), „Đogo i Karabatlak“ (po srpskoj narodnoj priči), „35. maj“ po romanu Eriha Kestnera, kao i „Grad pod morem“ po scenariju Jovana Aleksića.
Istoričar Zdravko Zupan je napisao:
Sve bitne odlike Đukićevog stila – jednostavnost, toplina i iskrenost – prisutne su i u stripu 'Izgubljeni grad', nesvakidašnjoj avanturi u kojoj su se obreli Marko, Lena i njihov pas Major kada su posetili svog dedu u jednom provincijskom gradiću.
— 'Stripovi koje smo voleli, 2012
Uređivanje Kekeca[uredi | uredi izvor]
Krajem pedesetih Đukić prelazi u redakciju Borbe, gde 1957. kao glavni i odgovorni urednik pokreće legendarni dečji časopis Kekec.[1]
Đukićevom zaslugom jugoslovenski čitaoci su po prvi put čitali poznate majstore francusko-belgijskog stripa, kao što su Mašero, Žiže, Moris, Monzon, Pejo, Funken, Koeljo, Franken, sa njihovim junacima: Krcko, Šapa i Gru-Gru, Pukovnik Klifton, Aca i Maca, Štrumfovi, Talični Tom, Džeri Spring...
Kekec je za kratko vreme premašio tiraž od stotinu hiljada primeraka i ostao je zapamćen u istoriji naše kulture kao jedan od najkvalitetnijih listova za decu.
Đukić je bio glavni i odgovorni urednik Kekeca dva puta: u razdoblju 1957-1964. i 1976-1978. godine[1], nakon čega je otišao u penziju.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g Zlatno doba: „Novica Đukić“ Arhivirano na sajtu Wayback Machine (31. avgust 2017), Zdravko Zupan, 11.9.2010, pristup 25.6.2013
- ^ SKC: „ Osmi međunarodni salon stripa“ Arhivirano na sajtu Wayback Machine (28. jul 2016), 30.9.— 03.10.2010, pristup 25.6.2013
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Zdravko Zupan, Vek stripa u Srbiji, Kulturni centar — Galerija savremene umetnosti, Pančevo, 2007.
- Zdravko Zupan, Dobitnik Priznanja za doprinos srpskom stripu Novica Đukić, zvanično obrazloženje Specijalne nagrade za doprinos srpskom stripu, 2010.
- Živojin Tamburić, Zdravko Zupan i Zoran Stefanović. Stripovi koje smo voleli: Izbor stripova i stvaralaca sa prostora bivše Jugoslavije u XX veku, str. 57, „Omnibus“, Beograd, 2011.
