Norodom Sihanuk
| Norodom Sihanuk | |
|---|---|
.jpg) | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 31. oktobar 1922. |
| Mesto rođenja | Pnom Pen, |
| Datum smrti | 15. oktobar 2012. (89 god.) |
| Mesto smrti | Peking, Kina |
| Porodica | |
| Supružnik | Norodom Monineath |
| Potomstvo | Norodom Arunrasmy, Norodom Ranariddh, Norodom Sihamoni, Norodom Narindrapong, Norodom Chakrapong, Norodom Yuvaneath, Norodom Buppha Devi |
| Roditelji | Norodom Suramarit Sisowath Kossamak |
| Dinastija | Norodom of Cambodia |
| Prethodnik | Sisowath Monivong, Norodom Suramarit |
| Naslednik | Norodom Sihamoni, Norodom Suramarit |
Norodom Sihanuk (
; 31. oktobar 1922 — 15. oktobar 2012) bio je kralj Kambodže od 1941. do 1955. i ponovo od 1993. do 2004. godine kada je dobrovoljno abdicirao u korist svog sina Norodoma Sihamonija.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Školovao se u Pnom Penu i Sajgonu (danas Ho Ši Min Grad). Nakon smrti njegovog dede, postao je kralj Kambodže 23. aprila 1941. godine. Tokom japanske okupacije nastojao je da se ne kompromituje sa preuskom saradnjom sa Japancima.
Tokom ranih 1950-ih uveliko se zalagao za to da Francuzi daju nezavisnost Kambodži, Vijetnamu i Laosu. Kambodža je stekla nezavisnost 9. novembra 1953. godine. Sihanuk je 2. marta 1955. abdikovao u korist svog oca i preuzeo funkciju premijera Kambodže. Nakon očeve smrti 1960, Sihanuk je ponovo postao vladar zemlje, ali sa titulom princa.
Nakon početka Vijetnamskog rata, Sihanuk je promovisao neutralnost Kambodže u regionu. Ipak, od 1965. sklopio je savez sa Kinom i Severnim Vijetnamom, te je sve češće u govorima podupirao pobedu komunizma i maoizma u Indokini. Njegovo prijeteljstvo sa Kinom završilo je početkom Kulturne revolucije u Kini.
Dok je Sihanuk 1970. izbivao iz zemlje, premijer Lon Nol je izvršio državni udar i proglasio Kmersku republiku. Sihanuk se nakon toga sklonio u Peking i počeo da pruža veliku podršku maoističkim Crvenim Kmerima. Tokom svog egzila, Sihanuk je uglavnom živeo u Severnoj Koreji.[1]
Dolaskom Crvenih Kmera na vlast u Kambodži 1975, Sihanuk se vratio u zemlju, ali je već 1976. godine prisilno penzionisan. Nakon vijetnamske invazije i svrgavanja Crvenih Kmera krajem 1978, pozdravio je njihov pad, ali je kritikovao invaziju Vijetnama na Kambodžu.
Nakon političko-ekonomski promena u Istočnom bloku, sve strane su dogovorile primirje 1991. godine. Sihanuk se tada vratio u Kambodžu nakon trinaest godina u egzilu. Godine 1993. Kambodža je proglašena monarhijom, a on je ponovo postao kralj.
Godine 2004. Sihanuk je abdikovao u korist svog sina i otišao u dobrovoljni egzil u Pjongjang (Severna Koreja),[2] a kasnije u Peking. Kao razlog abdikovanja naveo je slabo zdravlje.
Zanimljivosti[uredi | uredi izvor]
Norodom Sihanuk je veliki ljubitelj filma, muzike i kompozitor pesama na kmerskom, francuskom i engleskom jeziku. Takođe je bio režiser nekoliko filmova i bio jedan od prvih državnih vođa u svetu koji je otvorio ličnu veb stranicu.
U čast preminulog kralja, Vlada je odlučila da najveći primorski grad i luku Kompong Som preimenuje u Sihanukvil, odn. na kmerskom Krong Prea Sihanuk što znači Grad svetog Sihanuka.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Dining with the Dear Leader. By Bertil Lintner - Asian Times, 2007. Accessed on 15 August 2009. Arhivirano na sajtu Wayback Machine (18. avgust 2016), Pristupljeno 8. 4. 2013.
- ^ Norodom Sihanuk je održavao dobre odnose sa Severnom Korejom još od 1960—ih, nakon što se sprijateljio sa Kim Il Sungom u Pokretu nesvrstanih. Vidi takođe: telegraph.co.uk. Valja napomenuti i da Severna Koreja nikad nije priznala provijetnamsku vladu u Kambodži nakon 1978, uprkos velikom pritisku iz Moskve da to učini: atimes.com Arhivirano na sajtu Wayback Machine (21. jun 2016), Pristupljeno 8. 4. 2013.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Akademske | |
| Umetničke | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
