Onamo, ’namo!
| Država |  Knjaževina Crna Gora Kraljevina Crna Gora |
|---|---|
| Jezik | srpski |
| Tekstopisac | Nikola I Petrović Njegoš |
| Kompozitor | Franjo Vimer |
Onamo, ’namo!, poznata i kao Srpska Marseljeza, bila je narodna himna Crne Gore krajem 19. i početkom 20. vijeka.[1] Tadašnja kraljevske himna Crne Gore bila je Ubavoj nam Crnoj Gori, dok je prosvjetna himna bila Himna Svetom Savi.
Muziku je komponovao Davorin Jenko[1] ili Franjo Vimer,[2] djelimično se oslanjajući na pjesmu Garibaldijevih boraca,[1][2] Si scopron le tombe, Si levano i morti, sa riječima koje je napisao knjaz Nikola I Petrović Njegoš. Zbog teksta koji se smatrao suviše provokativnim, naročito za Osmansko carstvo, nije se mogla koristiti kao zvanična državna himna.[1]
Vlada Crne Gore je 1992. razmatrala mogućnost korišćenja kao zvanične himne, ali je odlučila da to ne učini.[3] Himna je 2003. nominovana za zvaničnu himna Srbije i Crne Gore, međutim prijedlog nije izglasan.[4] Godine 2009. na Svjetskom prvenstvu u Rimu na vaterpolo utakmici između Crne Gore i Kine, greškom je puštena umjesto zvanične himne Oj, svijetla majska zoro.[5]
Tekst
[uredi | uredi izvor]Onamo, ’namo… za brda ona,
govore da je razoren dvor
mojega cara; onamo vele,
bio je negda junački zbor.
Onamo, ’namo… da viđu Prizren!
Ta to je moje — doma ću doć'!
Starina mila tamo me zove,
tu moram jednom oružan poć'.
Onamo, ’namo… sa razvalina
dvorova carskih vragu ću reć':
„S ognjišta milog bježi mi, kugo,
zajam ti moram vraćati već’!”
Onamo, ’namo… za brda ona
kazuju da je zeleni gaj
pod kim se dižu Dečani sveti:
molitva u njih prisvaja raj.
Onamo, ’namo… za brda ona,
đe nebo plavo savija svod;
na srpska polja, na polja bojna,
onamo, braćo, spremajmo hod!
Onamo, ’namo… za brda ona
pogažen konj’ma klikuje Jug:
„U pomoć, đeco, u pomoć, sinci,
svetit’ me starca — svet vam je dug!”
Onamo, ’namo… sablji za stara
njegova rebra da tupim rez
po turskim rebrim'; da b’jednoj raji
njom istom s ruku ras’jecam vez!
Onamo, ’namo… za brda ona
Milošev, kažu, prebiva grob!
Onamo pokoj dobiću duši,
kad Srbin više ne bude rob.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b v g Glas Crnogorca, October 19, 1999: Jovan Markuš: Dvije crnogorske himne
- ^ a b Savo Andrić: Oslobođenje, nezavisnost i ujedinjenje Srbije i Crne Gore, Himne Srbije i Crne Gore, Belgrade 1999, pg. 247
- ^ Orao u tranziciji na sajtu Wayback Machine (архива index)
- ^ Glas Javnosti, February 24, 2003: L. Č.: Državne simbole odrediće stručnjaci? Архивирано на сајту Wayback Machine (27. jul 2011)
- ^ „Blic Sport | U Rimu skandal sa crnogorskom himnom”. Sport.blic.rs. Pristupljeno 29. 12. 2011.
